WSTRZYMANY POWRÓT PIŁSUDSKIEGO.
Z Berlina powrócił do Warszawy wysłany na powitanie komendanta Piłsudskiego delegat p. Skąpski i oświadczył przedstawicielom prasy, iż najenergiczniejsze usiłowania rządu polskiego o natychmiastowe uwolnienie Piłsudskiego z twierdzy magdeburskiej rozbiły się. W Berlinie bowiem postanowiono sprawę uwolnienia odroczyć, przyczem dano panu Skapskiemu do zrozumienia, iż po utworzeniu nowego gabinetu rząd polski będzie mógł w ciągu najbliższego miesiąca wznowić w tej sprawie rokowania.
— »Kur. Warsz.« dowiaduje się, iż nie czekając na utworzenie nowego rządu, postanowiła Rada regencyjna ponownie wystąpić w sprawie uwolnienia Piłsudskiego.
WYROKI ŚMIERCI W ROSYI.
»Sewernaja Komuna« donosi:
W Nikolsku, duchownego prawosławnego Popowa. obwinionego o agitacyę przeciwko władzy sowieckiej, skazano na śmierć i rozstrzelano. W Saratowie, monarchista Ratortow, został również za agitacyę i rozszerzanie proklamacyj zwracającej się przeciwko władzy sowietów, skazany na śmierć. Siedm innych osobistości za podobne przewinienia zasądzono na przymusowe roboty od 10 do 15 lat.
Z Moskwy donoszą do »Express Korrespondenz«:
Rząd sowietów ogłosił dekret, na którego mocy cały majątek ruchomy i nieruchomy obywateli, straconych za agitacyę przeciwrewolucyjną, przechodzi na państwo. Dla przeprowadzenia tych wywłaszczeń powołano do życia specyalny komisaryat.
Dziennik Śląski, 22-10-1918
TRAGEDYA MAŁŻEŃSKA.
Wczoraj o g. 6 wieczorem mieszkańcy przy ul. Długiej l. 65 zaalarmowani zostali strzałami rewolwerowymi, dochodzącymi z mieszkania zarządcy jednego z tutejszych więzień wojskowych. Franciszka Tichy'ego. Po wejściu do mieszkania oczom wchodzącym przedstawił się straszny widok:
Na kanapie, w kałuży krwi, leżały zimne już zwłoki Franciszka Tichy'ego, postrzelonego śmiertelnie w głowę i klatkę piersiową. Na ziemi z przestrzeloną piersią i z rewolwerem w ręku dogorywała żona Tichy'ego, sprawczyni strasznego morderstwa. Niebawem na miejsce wstrząsającego morderstwa przybyła komisya lekarsko-policyjna, która ustaliła, iż zmarły tragicznie Tichy padł ofiarą szału umysłowo chorej swej żony.
Oto dwoma strzałami z rewolweru pozbawiła życia swego męża w chwili, gdy tenże spał na kanapie, poczem skierowała śmiercionośną broń do piersi. Strzał wypalił, a obłąkana padła bez życia na ziemię.
W trakcie śledztwa wyszło również na jaw, iż Tichy już dawno chciał umieścić swą chorą umysłowo żonę w szpitalu św. Łazarza, jednakże nie przyjęto jej, ponieważ „skonstatowano”, że nie jest ona tak chorą, aby była niebezpieczną dla otoczenia...
Że była niebezpiecznie chorą dowiodła tego straszna tragedya.
Ilustrowany Kuryer Codzienny, 22-10-1918
100lattemu.pl
