A boiciesię szczypawic? Mnie hakoś od zawsze przerażały.

W sensie skorków?

Nie, szczypawic. Sama nazwa mnie przeraża

Nie, szczypawic się nie boję.
Ale skorków się bałam za dzieciaka, bo mi mama powiedziała, że wchodzą do uszu, przebijają bębenki i się wkręcają do mózgu.

To to jest to co gadasz. Pod kamieniami siedziały, albo czasem na liściach. Wszędzie!


Przeraża mnie że dzieci w obecnych czasach nie mają strupów na kolanach. Wczoraj widziałem madkie na SORZE z córką co się wywróciła i krew leciała jej z kolan.
Każdy z nas latał ze strupami . Ludzie strasznie się teraz boją widoku własnej krwi, albo krwi ogólnie.

:tytezterefere chyba czymś podpadłaś

:gogosiek to nie jest Urban Legend, to prawda.

:brogman szczypawice Brogman nie żyjesz


A może dziecko nieszczepione i mamusia się tężca przestraszyła

Szczypawic nie, bardziej jakoś mnie pijawki brzydzily

Skorek=szczypawice, ale tego dowiedziałem się już za dorosłości.

I tak, nie cierpiałem tego kurestwa

Blech

A u nas pełno tego też było, tak jak krocionogów i stonóg. I nic nigdy nikomu. A co do pozdzieranych kolan? Niezliczone. Tyle że moje osiedle przypięto do miasta w 1988. Pamiętam jak tu była wieś i kury biegały po ulicach.. 100m od domu żyto, żadnej utwardzonej drogi.. Piękne czasy.. A teraz asfalt, pozbruk, trawniki i tuje. Bez sensu zupełnie.

U nas jak budowali bloki, to skakaliśmy z drugiego piętra na kupę z piachem. Człowiek to jednak debiil był. teraz jak bym tak skoczył to zgon na miejscu i jeszcze na YT bym był i w fakcie

Ja w walizce kiedyś przywiozłem skolopendrę... ale było krzyku w domu

Krocionogów się brzydzę, od kiedy na moich oczach kolega zeżarł był połowę stworzenia wgryzając się w niemytą sałatę prosto z działki
Toto się tak wiło połową żywota...

Mam wrażenie, że skorków jest mniej niż kiedyś, a już na pewno mniej włazi mi do mieszkania. Jak się dużo spędza czasu pod namiotami to można się przyzwyczaić i do skorków, i do pająków Zdecydowanie bardziej obrzydzają mnie kleszcze, brrr.

:sambojka, takich do jedzenia to jeszcze nie próbowałem, świerszcze mogę polecić, są chrupiące, ale czasami skrzydełka zostają w zębach larwy jedwabnika przereklamowane, smakują jak bulion

Ja mam uraz do szczypawic gdy mi jedna wyskoczyła z pestki brzoskwini, którą radosnie zajadałem .


Do brzoskwiń też mam uraz

:kurzastopa, hue, hue, hue, homo

:kurzastopa wyskoczyła i co? Zjadłeś?

:kaab no wyskoczyła, to pewnie nie zdążył

:nevya Ze mną się nie poprztykasz pindolkami jak masz to w zwyczaju tutaj robić

Nie zjadłem, ale brzoskwinie najpierw kroje

A kto za dzieciaka stonkę palcami z ziemniaków zbierał? I co? Nie było obrzydzenia? Bo w sumie to zabawnie drapały. Słabiej, niż chrabąszcze, ale jednak. Tak swoją drogą, to prawdziwe chrząszcze, to były wczesnym latem w Bułgarii. Takie ze dwa - trzy razy większe od naszych. Oberwać takim w głowę, to było czuć. A durnie leciały do latarni, jak wściekłe. I scenariusz był z reguły taki sam - basowe bzzzz dobiegające z ciemności. Buch na pełnej prędkości w klosz i za chwilę pac o podłoże. I nokaut. Ale jak się pozbierały i otrzeźwiały, to nic im nie było.

A ja kiedyś wbiłem sobie kamienia takiego w kształcie grotu strzały. Nie mogłem go wyciągnąć bo z centymetr wbity był. To dopiero był strup. Spirytus i heja.

Piętnaście lat temu, kiedy byłem jeszcze małym urwiem - nocował u nas kuzyn. Nie pierwszy raz, nie ostatni. Ot nocował razem z kuzynką; z moimi starszymi siostrami na imprezy chadzali, hulanki, swawole, tegesyszmegesy. Newermajnd. Pewnej pięknej nocy, gdzieś tak bliżej trzeciej rano ni z dupy, ni z pietruchy wpada do siostry do pokoju:
- Słyszysz?
- Eee? - rezolutnie spytała siostra
- Mówi do mnie!
- E?
- Mówi do mnie, słyszysz?
Niepierworodna (bo środkowa) pomyślała, że kuzynowi odpierdoliło i nie bardzo wiedziała czy budzić rodzinę, bo wylew - czy prowadzić dalej dialog...
- Mówi do mnie. Słyszesz? Mówi do mnie - widać było, że jest coraz gorzej. No, ale z kwestii robienia czegokolwiek wyratował ją sam kuzyn, który spieprzył z pokoju i zaczął przewracać rumple w szafach, w końcu wyciągając odkurzacz. Po wyjęciu tegóż i odpaleniu (dalej mamy środek nocy, a nawet coś bliżej dnia), odłączył szczotkę i raźno przystawił sobie ssawę do ucha. Gmerał, gmerał, odkurzacz wchodził już na coraz niższe tony, a w międzyczasie siostra pomyślała, że chyba całkiem mu odjebało i jednak trzeba budzić ciotkę i rodziców - co też postanowiła chyłkiem zrobić. Jak juz wrócili, to kuzyn siedział całkiem szczęśliwy i nie słyszał. Już nie mówiło.
A to właśnie skorek mu się wpieprzył na bębenek i skrobał. Odkurzacz pomógł. Kierowca wstał i klaskał.