jak dzwonicie do kogoś? (Nie mówię rzecz jasna o rodzinie, przyjaciołach, kochankach i tym podobnych)
Rozwala mnie za każdym razem, jak ktoś dzwoni do mnie do pracy i uważa, że moim obowiązkiem jest rozpoznanie go/jej po głosie.

Ano

Oczywiście. Zresztą u nas to jest wymóg, przy lokomotywowniach rozsianych po całej Polsce.

mój teściu wykręcał numer i pytał - kto mówi ? a dopiero potem się przedstawiał

Jak dzwonię służbowo, to zawsze. Nawet na komórki, i też mnie wkruwia, jak ktoś się nie przedstawi, a nie znam numeru.
Do rodziny i znajomych nie, chyba, że na stacjonarne.

Oooo, pani, zdążyłem się przyzwyczaić przez te 9 lat.
"Dzień dobry, ja wczoraj byłem. Jest ten telefon?"
"Kto mówi?", oczywiście tekst pada jak ktoś dzwoni do nas
"[sapanie i cisza w słuchawce]" po czym delikwent się rozłącza.

Służbowo zawsze, chyba że to już któryś telefon w ciągu dnia, do pracowników i znajomych, z którymi rozmawiam prawie codziennie już nie, oni wiedzą

Swoją drogą nawet jak ludzie się przedstawiają, to tak mamroczą, że dalej nie wiem kto dzwoni

Wolę jak się nikt nie przedstawia. To dużo ciekawsze. Ostatnio zadzwoniła jakaś pani, rozmawiałem z nią coś koło 5 minut zanim się zorientowała, że pomyliła numer
Szkoda, bo nawet starałem się doradzać

Przy służbowych połączeniach zawsze, przy prywatnych tylko kiedy mam podejrzenie, że druga strona nie ma zapisanego mojego numeru. Mnie bardziej zastanawia czy nie popełniam błędu wykonując połączenia służbowe z prywatnej komórki.

Zawsze. Gdy dzwonię lub odbieram służbowo zawsze przedstawiam się i podaję nazwę firmy, a gdy prywatnie to zazwyczaj tylko imię, jeśli do znajomych lub rodziny.
A i pytam czy ten ktoś, do kogo dzwonię, może rozmawiać.

:gatinha Bez sensu. Jak odebrał to wiadomo, że może rozmawiać.

:pies_kaflowy a nie zawsze.

Ja nawet jak dzwonię na infolinię. Śmieją się ze mnie w domu

Jeśli to ja dzwonię do kogoś, to się przedstawiam. Jeśli ktoś dzwoni do mnie, to ma sam wiedzieć kim jestem. Proste.

Co prawda jedynymi którzy do mnie dzwonią są ankieterzy...

Kaflowy, tak jak : gatinha pisze - czasem odbieram tylko po to, żeby powiedzieć, że nie mogę w tym momencie rozmawiać i że oddzwonię.

:kaab a zrzuta z smsem nie działa w twoim fonie? Przyznaj się windows

:djbanan
Proszę się nie śmiać z Windowsa, to nie jego wina, że jest jaki jest.

Mam kolegę, z którym znam się praktycznie od zawsze, a on i tak za każdym razem się przedstawia, jak do mnie dzwoni. Pod każdym smsem też się podpisuje

Zazwyczaj dzwoniąc do przedstawicieli handlowych przedstawiam się tylko z imienia i podaję nazwę firmy. W kontaktach z handlowcami w hurtowniach nie przedstawiam się prawie nigdy - z większością z nich rozmawiam po kilka razy w tygodniu od ponad 10 lat, a mam na tyle charakterystyczny głos, że wszyscy od razu wiedzą kto dzwoni

Zarówno jak dzwonię gdzieś na stacjonarny/komórkę kogoś z kim nie utrzymuję bliższych kontaktów/kontrahentów jak i gdy odbieram i pojawia mi się nieznany numer, zawsze przedstawiam się imieniem i nazwiskiem.

:bemypenguin Kulturka

No chyba, że koniecznie musi zaakcentować że jest mgr. lub hr.

Czasem dzwonię do klientów, wtedy przestawiam się i mówię nazwę firmy. Jak dzwonię prywatnie a ktoś może nie mieć mojego numeru to też się przedstawiam.
Znajomi liczę, że mają mój numer i się nie przedstawiam.

A odbieracie telefony z nieznajomych numerów?
Moja siostra nie odbiera. Fajnie było jak szukała pracy i nadal nie odbierała. Po jakichś dwóch tygodniach się kapnęła, że może to błąd

Najwięcej telefonów wykonuję i odbieram w czasie pracy.
Dzwonię "na zewnątrz" (służbowo) - przedstawiam się imieniem, nazwiskiem i nazwą firmy.
Wewnętrzne numery - jeśli wiem, że ktoś odbiera stacjonarny, to się nie przedstawiam, bo się wyświetla moje nazwisko (mamy taką jedną, która zawsze dzwoni ze swojego stacjonarnego telefonu, zawsze wyświetla mi się jej imię i nazwisko i zawsze zaczyna rozmowę od "Cześć Kasia, mówi Agata..." ). Natomiast, gdy mam podejrzenie, że mnie przekierowało na służbową komórkę, to rzucam "Cześć, tu Kasia!", żeby później nie było "E, czekaj, a kto w ogóle mówi?".

Przy odbieraniu telefonów podobnie. Od numerów wewnętrznych stacjonarnych - nie przedstawiam się. Ze służbowych komórek, gdy np. asystentka czy recepcjonistka kogoś do mnie przełączy - zazwyczaj rzucam, że to ja.
Z numerami zewnętrznymi jest ten problem, że oni, ku*rwa, NIGDY nie słuchają
Dzwoni zewnętrzny numer. Nie znam. Odbieram:
- [Tutaj imię i nazwisko, następnie nazwa firmy - wszystko wyraźnie, drukowanymi literami powiedziane], słucham.
- Dzień dobry Jakaśtam Iksińska. Bo ja dzwonię, żeby się dowiedzieć, czy ta moja dopłata to już jest.
- To pomyłka, dodzwoniła się pani do działu IT firmy takiej a takiej.
- A to przepraszam.

Rozłącza się i czasami dzwoni jeszcze później kilka razy.

Zdarza się minimum kilka razy w miesiącu

W pracy zawsze się przedstawiam, nawet gdy dzwonię na infolinię Tak bardzo jestem do tego przyzwyczajona, że w prywatnym życiu dzwoniąc do obcych przedstawiam się również.
Oczywiście zazwyczaj na koniec rozmowy muszę powtórzyć nazwisko bo zwykle nikt go już nie pamięta, ale ponieważ ja też czasami zapominam nazwisko osoby, która do mnie dzwoni więc nawet już mnie to nie dziwi.

:paula_jasu Nie odbieram numerów zastrzeżonych i czasami tych, które wyświetlają się jako "prywatne". Mam złe wspomnienia i wolę dmuchać na zimne.

Nie przedstawiam się tylko i wyłącznie wtedy, jeśli wiem, że ktoś ma zapisany mój numer.

Właśnie skojarzyłem że :pietafon jako chyba jedyny z nas przedstawia się podając swój numerek

Wkurzam się strasznie mocno gdy ktoś do mnie dzwoni, zaczyna słowotokiem i się nie przedstawi, tupię nóżką i w ogóle mam ochotę się rozłączyć
Sam przedstawiam się gdy służbowo dzwonię lub odbieram, gdy prywatnie zależy od sytuacji.

Przedstawiam się z imienia. To wystarczy, bo najczęściej dzwonię do kogoś z kim pracuję. Jeżeli dzwonię do innego zakładu - imię nazwisko i nazwa firmy.
Jeżeli ktoś dzwoni, nie przedstawia się to przerywam i proszę o imię i nazwisko.

W pracy w terenie jest również zwyczaj mówienia sobie po imieniu. Nie przechodzi się na "Ty" tylko od pierwszego kontaktu podajemy imiona i to wystarcza. Dotyczy to pracowników w kraju, jak i za granicą. Oczywiście są wyjątki, na przykład oficjalne spotkania z klientem, ale to osobna sprawa.

W pracy tak, ale działa to w obie strony. Tzn. nawet jak odbieram telefon to i ja się przedstawiam i kontrahent.
W tym temacie to moja rodzicielka jest dobra: przez 15 lat pracy jako zakupowiec, ma już taki nawyk, że nawet jak zamawia pizzę to się najpierw przedstawia