Rodacy co dzieciństwo im za PRL-u przypadło - kto z was noce spędzał na/w półkotapczanie?

Wprawdzie nie całe dzieciństwo, ale tak do 12 roku życia spałem na tzw. amerykance, jeżeli ktoś wie o co chodzi.

Nie ja - mnie ojciec zamykał na noc w drewutni

:chris_f a amerykanka ile miała lat?

Ja na takim sypiałem, nad łóżkiem była - jak się bawić, to na całego - półka z suwanymi szybami A w dnie łóżka dwa stoliki...

Drewutnia to był kiedyś szczyt moich marzeń. Przynajmniej pachniało tam szczurami.

:chris_f na amerykance sypiałem też często, ba - dwa lata temu nową mi kupili do spania

Jasnobrązowy, stoliki i półki, ale bez szyb
I guzy na głowie, dużo guzów...
Amerykanka to już była za pełnoletności

Miałam tapczan, półkotapczan, amerykankę, widziałam drewutnię - wszystko znikło i mam teraz piękną białą rogówkę i nawet zmywarkę

P.S. Kto wie co to jest i czy widział na żywo prawdziwy, stary, przedwojnny, rzeżbiony nakastlik?

:empatyczna myślę że tutaj mogą wiedzieć:https://joemonster.org/phorum/read.php?f=15&i=2150844&t=2150844

Oj :empa, przedwojenny napletek, teraz to już przesadziłaś.

:empatyczna nie mam nakastlika, w ogóle sypialni nie mam za to ryczka się zachowała i regularnie używam

półkotapczan... trochę jak dzikoświń .... albo Orłoś

Mialem to cudo, i amerykanke tez

a teraz mam nakastliki, i to dwa :P
ale wezglowia nie mam

I to przypinanie pościeli klamerkami na gumowych paskach

:fryglas

Czemu przesadziłam? Widziałam taki poniemiecki u babci, piękny, rzeźbiony, koloru ciemnego orzecha z taką nadstawką niczym mały kredensik - cudo.

:bbirdy

Na takiej ryczce, to często u babci siadałam - też rzeżbiony staroć.

:empatyczna Nieładnie tak mówić o babci

:pleban2

Babcia też z wiekiem była porzeźbiona, ale ja o ryczce pisałam

NAPLETEK - poniemiecki u babci, piękny, rzeźbiony, koloru ciemnego orzecha z taką nadstawką niczym mały kredensik - cudo

W życiu nie miałam półkotapczanu, ani nawet amerykanki. Ale mam nakastlik.

:czarnyczlonekkukluxklanu albo człopies

A jakże, miałem. I do dziś pamiętam tą codzienną procedurę - zapiąć pościel na trzy paski (paski były wymienione w trakcie użytkowania, bo klamerki je przecierały), podnieść, złożyć dwie nóżki (wyższa szkoła jazdy - przekręcić i wsunąć, niemal jak w jakiejś super maszynie), zamknąć. Potem dostępne były dwa stoliki. Z metalowymi nogami z rur, które rozkładało się odciągając i mocując na miejsce. I to była ich wada, bo czynność ta wymagała siły większej niż wytrzymywały wkręty mocujące te nogi do blatu i często się te nogi wyrywały. Powyżej półka z dwiema świetlówkami i wyżej zasuwana szkłem półka. Ja miałem wersję de luxe, bo w zestawie były jeszcze dwie boczne szafki, jedna z półkami, druga z drążkiem na wieszaki. Za dzieciaka spałem tek, że rano zawsze się budziłem zsunięty w dziurę między materacem, a tylną ścianką.
Braku praktyczności nie można było temu zarzucić. Ktoś jeszcze produkuje takie wynalazki, czy umarło to wraz z systemem?

:fryglas
O żadnym napletku nie pisałam, tylko Tobie on w głowie siedzi - chcesz się może obrzezać

:hubbabubba zaryzykowałbym stwierdzenie, że przy obecnych warunkach mieszkaniowych należy oczekiwać powrotu takich cudeniek.


Na razie są głównie "designerskie"






ale nie tylko:
https://www.agatameble.pl/produkty/aranzacja/albena