https://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103085,13077382,_Smierci_nie_da_sie_uniknac___Miala_80_lat__Dlugo.html

Powiem tyle: się u nas drukuje między innymi załączniki do umów. Tego ubezpieczyciela, co to Pikuś. Pan Pikuś. Małym druczkiem.
Z załączników mi wychodzi, że kasy nie dostaniesz, bo tak. Bo ty nam płać, ale my ci nie zapłacimy, bo milion pierdół.

W 1909 roku na spotkaniu szefów firm ubezpieczeniowych z całego zaboru pruskiego obradowano nad sposobami unikania wypłaty odszkodowań.
Jednym z argumentów, które postanowiono zastosować w przypadku pożaru, była "zbyt duża ilość zapałek w domu". Autentyk.

Tarnuf!

Składki?
Składki?!

Ja proszę pana pod ten sąd podlegam administracyjnie.

Dlaczego nie została podana nazwa firmy ubezpieczeniowej?
Przecież to byłaby świetna antyreklama, a tak tylko sąd jest be, a firma oleje artykuł ciepłym moczem.

:kashpir Ty się o te swoje krosty martw Jak wyszedł test?

dzisiaj nie mam czasu na interpretację wyników, może jutro?

Ubezpieczenia na życie to jedna wielka paranoja. Porządna umowa, w tym ubezpieczenia na życie, wymaga, aby podpisywali ją najbardziej zainteresowani. To nie jest warunek wystarczający, ale konieczny.

Dlatego stronami umowy ubezpieczenia na życie powinien być zakład ubezpieczeniowy i uposażony, a nie osoba, której życie jest przedmiotem ubezpieczenia -- ona nawet nie musi o takiej umowie wiedzieć. Oczywiście, można ubezpieczać się i tak, jak teraz -- co do zasady ubezpieczać się powinien ten, kto się czegoś boi, od tego, czego się boi (a nie zmuszać do wykupienia ubezpieczenia osobę lub firmę, z której strony płynie to subiektywne przecież poczucie zagrożenia -- dzień dobry, obowiązkowe OC!). Jeśli na przykład boję się, że nieubezpieczony kierowca mnie potrąci i nie będzie z czego ściągnąć kosztów mojego leczenia, to ubezpieczam się od takiej sytuacji i potem płaci mi ubezpieczyciel, a jak ściągnie tę kasę od sprawcy, to już nie mój problem. Natomiast jeśli boję się, że umrze mój żywiciel i zostanę bez środków do życia, to ubezpieczam się od takiej ewentualności. I tyle. I nawet żywicielowi nic do tej umowy.

Jeśli na przykład boję się, że nieubezpieczony kierowca mnie potrąci i nie będzie z czego ściągnąć kosztów mojego leczenia, to ubezpieczam się od takiej sytuacji i potem płaci mi ubezpieczyciel, a jak ściągnie tę kasę od sprawcy, to już nie mój problem.

Nie Twój? No to zgadnij co zrobi firma ze stratami spowodowanymi niemożnością ściągnięcia kosztów:
a) obetnie premię pracownikom, a może nawet samemu prezesowi
b) podniesie składkę ubezpieczenia (również Tobie) tak aby wyjść bez strat

Mi się kiedyś podobało ubezpieczenie dla osób, które tak jak ja pracują na własny rachunek - w skrócie: nie pracuję to nie zarabiam. Pomyślałem - fajne, może kupię. Złamię sobie nogę na nartach i nie będę mógł dojechać do klienta, padnę na miesiąc z powodu jakiejś choroby to sobie będę miał na życie, bez naruszania oszczędności, wyprzedawania dzieł sztuki, aut czy nieruchomości Sprawdziłem zatem: w przypadku raka szyjki macicy, kilku egzotycznych chorób i platfusa dostałbym kilkaset złotych. Złamanie nogi i unieruchomienie na kilka tygodni nie wchodziło w grę. Dobrze, że czytam drobne druczki.

Dziękuję Ci :connemara. Dzięki Tobie jestem dumny, że spiętroliłem z tego kraju dawno temu

Pietrzaq, no jak Cię lubię przestań
https://www.aviva.pl/_files/OWU_CU_GW01.pdf
nikomu kto podpisuje umowę się tego nie pokazuje, zresztą kto normalny przeczyta i zrozumie? W polisie na życie i dożycie albo zdrowotnej stron jest więcej, i więcej punktów sprowadzających się do jednego: goń się, frajerze, to tylko tobie się wydaje że ubezpieczony jesteś.

:vidmo a co ma kraj do tego? Myślisz, że to tylko w Tarnowie? Żebyś się nie zdziwił Po to wrzuciłem info z 1909 roku, byś wiedział, jaka to długa tradycja.

:whisky badałeś ostatnio macicę? Bo wiesz, trzeba dmuchać

:vidmo jeszcze jedno. Pamiętasz tę wielką powódź z '97 roku? Wtedy się okazało, że Niemcy mieszkający nad Ordą mogą się ubezpieczyć od zejścia lawin, ale od powodzi nie I to nie w Polsce są wyspecjalizowane firmy pracujące na rzecz ubezpieczycieli, starające się podważyć zasadność wniosku o odszkodowanie. My jesteśmy dopiero na początku tej drogi

wydawało mi się, że ta czynność inaczej się nazywa

PS. Orda tez mi się podoba

ku ja wiem, że wszędzie znajdzie się mnóstwo ujów, złodziei i chciwych korporacji. Tak było, jest i zawsze będzie. Nie sądzisz jednak, że ostatnio (od jakiś 23 lat) jest to tendencja rosnąca i przybiera obraz epidemii? Może to tylko moje odczucie, bom jeszcze młody, a może to fakt związany z "kładzeniem laski" na prawa normalnego obywatela i logikę współżycia. Mimo wszystko mam wrażenie, że tutaj, gdzie mieszkam jest tak jakby... normalniej

pamiętam '97 i sprawę z ubezpieczycielami również. Peszek. Jeśli to początek drogi, to strach pomyśleć, co będzie dalej. Koniec świata na serio nadchodzi

:jenny8 -- wiem, oczywiście, ile jest drobnego druczku. Śmiem tylko twierdzić, że rynek wymusiłby eliminację sporej części tego drobnego druczku, gdyby

a) ubezpieczenia na życie zawierali uposażeni, a nie ci, o których życie chodzi, bo uposażonym by statystycznie bardziej zależało (ale dziś to niemożliwe, bo podpada pod zakaz zakładania się o długość czyjegoś życia -- ciekawe tylko, że jakoś zakaz ten nie obowiązuje ubezpieczeń emerytalnych)

b) rynek był wolny, tzn. jeśli ja chcę się ubezpieczyć, a X chce ubezpieczyć mnie, to żaden ch*j C nie wpieprzy się z tekstem, że nie możemy tego zrobić, bo X nie ma odpowiednich pozwoleń

c) media, zwłaszcza publiczne lub dotowane, nie zmieniały równowagi sił poprzez kreowanie nadpopytu propagandą, że ubezpieczenia ze swej natury są czymś dobrym; co prawda prywatne też by to robiły pod rygorem utraty wpływów z reklam, ale skala zjawiska byłaby mniejsza, bo
c1) ludzie średnio bardziej ufają mediom publicznym
c2) po wprowadzeniu b) zamiast kilku ubezpieczeniowych molochów mielibyśmy kilkanaście nieco mniejszych moloszków i masę drobnej konkurencji, więc żaden podmiot na rynku nie mógłby rozgrywać tego rynku pieniędzmi z taką siłą, z jaką robi to teraz i
c3) łatwiej byłoby zebrać zrównoważone nakłady na kampanię społeczną przeciwko ubezpieczeniom i uratować finansowo część mediów, które ubezpieczycieli nie cenią

:kashpir -- jak już wypłacą mi odszkodowanie, to mogą podnosić składkę. Gdy będzie za wysoka, pójdę do innej firmy, takiej, która zaproponuje niższą. Albo uznam, że skórka jest niewarta wyprawki, bo ryzyko za małe w stosunku do kosztów. Tak czy siak, w momencie wypadku to nie jest mój problem, natomiast długofalowa strategia to oczywiście mój problem, i nic w tym dziwnego, skoro chodzi o moje bezpieczeństwo, to powinien to być mój problem.

załóżmy ze jestem zwykłą tam użyszkodniczką. Zawieram z firma umowę, że w razie jakbym zaliczyła stosunek z orłem na ulicy i złamała przy tym nogę, to dostaję kasę. Co miesiąc płacę za to składkę. I wszystko byłoby ok, tylko, nagle, po latach płacenia tej składki, kiedy faktycznie się wypiętrolę i nóżkę złamię, firma mi nie wypłaci, bo na ten przykład spód moich butów był w niewłaściwym kolorze. Przy czym w momencie zawierania owej umowy o butach mowy nie było. Tak to niestety działa, prywatnie uważam to za skur*syństwo czystej wody.
Długofalowe strategie, uposażeni, wstępni, zstępni, upoważnieni bądź nie na mocy ustawy takiej-to-a-srakiej obchodzą mnie mniej.

Ale to, o czym piszesz, to patologia systemu. I to nie systemu ubezpieczeń, tylko systemu sądownictwa i prawodawstwa. Sądy powinny żądać od obu stron wypełnienia litery umowy i nie powinno sądów obchodzić, czy zobowiązania stron są ekwiwalentne. Powinno je natomiast obchodzić, czy umowa jest spisana jasnym, zrozumiałym i prostym językiem. Receptę przedstawiałem kiedyś na blogu, brzmiała ona następująco:

Każda niejednoznaczność w umowie interpretowana jest na niekorzyść strony, która umieściła w umowie tę niejednoznaczność. W przypadku, gdy nie da się tego stwierdzić, niejednoznaczność interpretuje się na korzyść strony wyraźnie słabszej (bazując na założeniu, że zwykle strona wyraźnie silniejsza formułuje umowę prawie w całości; wyjątki stanowią zwykle dane osobowe drugiej strony i dane kwotowe, a one rzadko są niejednoznaczne). Dopiero jeśli strony są mniej więcej równorzędne i nie wiadomo, która umieściła niejednoznaczny zapis, sąd próbuje rozwikłać ten węzeł gordyjski, analizując szczegółowo konkretny przypadek.

Natomiast jeśli umowa faworyzuje stronę silniejszą za pomocą jasnych zapisów, to te zapisy obowiązują i tyle. To zresztą mocno egalitaryzuje wobec prawa, bo powoduje, że wydanie większej kasy na prawników nie daje przewagi.

idziesz do innej firmy tzn. idziesz do firmy, która zamiast podnosić składkę odejmuje od ust prezesowi?

Tak naprawdę płacąc OC płacisz dwa w jednym, bo ubezpieczyciel "sponsoruje" UFG. Gdyby OC nie było obowiązkowe, to grono ludzi nie mających OC znacznie by się zwiększyło (już widzę te tłumaczenia: "bo jest za drogie", "w tym kraju wszyscy kradną a ja mam być porządny", czy też prozaiczne "zapomniałem").
Tym samym potrzeby UFG wzrosłyby, ja jako płacący OC zapłaciłbym więcej sponsorując cwaniaczków. W nagrodę, tak?

Z całej tej zagmatwanej dyskusji wynika jeden wniosek: po uj ubezpieczać się i tak źle, i tak niedobrze?

:empatyczna , problem w tym, że są ubezpieczenia obowiązkowe. I tu leży sęk pogrzebany

:vidmo masz wrażenie, że jest normalniej, bo ludzie może nie rozdzierają szat z byle powodu. Dla nich nie jest zaskoczeniem, że zima pada śnieg, a latem są upały

:kashpir -- nie przeczytałeś mojego wpisu ze zrozumieniem. Gdybyś go przeczytał i zrozumiał, nie plótłbyś tak, bo zrozumiałbyś, że ten wpis wyklucza istnienie czegoś takiego, jak UFG. Przynajmniej w obecnej postaci. Twoja sprawa, gdzie, u kogo i przeciwko czemu się ubezpieczasz. Z punktu widzenia klienta. Ale i z punktu widzenia ubezpieczalni -- po to są towarzystwa reasekuracyjne. Jeden ubezpieczy się tam, gdzie tanio, inny tam, gdzie ma zaufanie do reasekuracji, a jeszcze inny wcale.

I nie sponsorowałbyś żadnych "cwaniaczków". Ale nawet gdybyś, to należy Ci się za sam fakt wykupienia OC. Przecież wykupienie OC to jak gra w zakładach bukmacherskich z tą różnicą, że tutaj wygrana jest Ci wypłacana pod warunkiem, że zrobisz komuś krzywdę. Nie mam zamiaru współczuć komuś, kto jest dymany, bo dobrowolnie na coś takiego idzie, niezależnie od tego, czy u podstaw dobrowolności leży niski intelekt, niskie morale, czy jedno i drugie. Moralnie dopuszczalne OC jest tylko wtedy, gdy ubezpiecza Cię od płacenia za coś, na co nie masz bezpośredniego wpływu. Na przykład do pokrycia kosztów alarmu bombowego wszczętego przez Twoje dziesięcioletnie dziecko. Właśnie: przecież istnieje spore ryzyko, że rodzice takiego dziecka nie będą mieli z czego pokryć kosztów takiej akcji, to właściwie dlaczego nie wprowadzić obowiązkowego OC dla wszystkich rodziców?

Oj, obym nie wypowiedział w złą godzinę...

przeczytałem Twoje posty uważnie i ze zrozumieniem. Piszę cały czas o różnicach pomiędzy "Twoim" systemem a obecnym.

No, ale dobrze, popatrzmy na to od Twojej strony. Jadę samochodem (albo nawet idę chodnikiem), wjeżdża we mnie gość samochodem (jego wina), on nie ma ubezpieczenia. Jeśli wykupiłem ubezpieczenie (od wypadków spowodowanych przez inne osoby) to dostaję kasę, jeśli nie to ciułam na nowy samochód, wózek, protezy itd?

I jeśli nawet wykupiłem to ubezpieczenie, to jeśli ja spowoduję wypadek to idę z torbami (bo ubezpieczony jestem tylko na wypadek, gdy ktoś mi coś zrobi)?

Czyli za cenę obecnego OC powinienem (ale nie muszę) wykupić dwa ubezpieczenia (jako poszkodowany + jako sprawca) żeby mieć zapewnione takie samo ubezpieczenie?

Jeśli się w którymś punkcie mylę, wskaż proszę.

tylko dla "naszych" drogowców jest zaskoczeniem, że zimą pada śnieg. Nie przywykli jeszcze do odwiecznych praw natury.
Różnica polega na tym, że tutaj nawet jeśli ludzie mają kogoś w czterech literach, to i tak nie dają po sobie poznać, poziom frustracji jest niższy znaczy się