może lepiej na się umawiajcie

:dula powiem Ci, że u nas w gimnazjum mało było takich przypadków, ale ja też trochę temu z niego wyszłam
jak już jakaś nauczycielka złapała taką osobę na spisaniu pracy to wzywała rodzica wraz z dzieckiem na jedną z przerw ewentualnie na tzw. okienko, wyjaśniała o co chodzi, po czym taki uczeń odrabiał zadanie ustnie, czyli w Twoim wypadku opowiadałby przy rodzicu o wakacjach. wtedy rodzic orientował się jak wspaniale taki dzieciak jąka się po angielsku i przykładał się bardziej do jego edukacji (w sensie, że pilnował, żeby się to nie powtórzyło).
przerażające w tej stronie jest to, że korzystają z niej nawet dzieciaki na początku szkoły podstawowej, bo wątpię, żeby od czasów mojego "dzieciństwa" aż tak zmalał poziom nauczania.

:mr_snake, nie lubisz chodzić, bo o dowód pytają każdorazowo? :P

:mroweczka89 a nie uważasz, że lepiej spróbować trafić do umysłu delikwenta, a rodziców traktować jako broń atomową?
Bardziej to chyba trafi ludzi którzy choć nie są dorośli, to za takich się mają?
Nie jest lepszy autorytet budowany na szacunku dla inteligencji wyrażonej poprzez odporność na przebiegłość i bardzo ostrożnie dawkowanej wspaniałomyślności, niż na czystym strachum?

:prond, problem w tym, że ci najbardziej problematyczni uczniowie w większości przypadków mają rodziców, którzy uważają, że ich pociechy są wybitnie uzdolnione, reszta klasy nie pozwala się ich pociechom rozwijać, a wszelakie problemy wychowawcze to chory wymysł niedouczonych i zidiociałych nauczycieli.

I dożyliśmy czasów, kiedy to nie rodzice wychowują dzieci, tylko szkoła. A jak tu wychowywać, kiedy uczniów w klasie nawet 3X się zdarza, a lekcja nadal trwa 45 minut. Ale rodziców to już nie obchodzi. Ma być zrobione na wczoraj.

:rybiszcze m. in. dlatego postuluję by kontakty z rodzicami były "bronią atomową"-ostatecznością po którą sięga się jak najrzadziej. Ludzie w tym wieku są zawieszeni w pewnej próżni- przestają być dziećmi, a jeszcze nie są dorosłymi (w liceum sytuacja jest bardziej klarowna), i można ich wtłoczyć w odgrywanie ról dzieci (przed czym będą się buntować) albo dać im wrażenie, że oczekuje się od nich zachowania dorosłego (uwzględniając, że w bardziej stresujących sytuacjach mogą się "cofać").
Nauczyciel historii w moim gimnazjum zwracał się od pierwszej lekcji do uczniów per pan/pani;
niby to niewiele, ale miał odczuwalnie większy szacunek wśród uczniów - przypuszczam że w części przez to- a kiedy ktoś rozrabiał, pytanie "panie Iksiński, co pan robi?" i nieco pogardliwy wyraz twarzy dawały znacznie lepszy i trwalszy efekt niż groźby i prośby innych nauczycieli. Philip Zimbardo wniósł duży wkład do psychologii "społecznej maski" i jak ona wpływa na zachowanie- warto poczytać. W wersji nienaukowej można esencję teorii Zimbardo znaleźć w książce Goldinga "Władca Much".

Warto pamiętać że wzywanie rodziców niszczy "dorosłość" i wciska z powrotem w rolę dziecka.

:prond ja tylko opisałam zachowania jakie były u mnie w szkole a że przykładem związanym z postem duli chciałam się wspomóc, aby zostać bardziej zrozumianą.

:prond, jak do rodzica nie dociera, to jak ma dotrzeć do jego latorośli? Jak rodzic ma wszystko w nosie, to później słychać na lekcji: "Se pani może pisać uwagi i stawiać pały, ja mam na to wylane. Mama mi nic nie zrobi."
I ciekawe dlaczego w 99% przypadków przychodzą do mnie rodzice pilnie uczących się uczniów...

:rybiszcze Ty chyba nie rozumiesz że dziecko to odrębny człowiek, ze swoimi własnymi motywami, potrzebami i odczuciami. Zadowolenie rodziców na etapie gimnazjum staje się drugorzędne, o ile nie następuje całkowity bunt, i jeśli potrafisz zyskać uznanie i szacunek latorośli, to właśnie w tym wieku nawyki i postawa z domu będzie miała najmniejsze znaczenie.
Współpracujesz z nastolatkiem, próbujesz go czegoś nauczyć, a nie rodzica- dlaczego więc chcesz rozwiązywać problemy z osobą trzecią, a nie z nim? Nie uważasz konieczności kontaktu z rodzicami w tym wieku za osobistą porażkę pedagogiczną? Bo jeśli nie, to współczuję Twoim uczniom.

:prond, kolejne elektryzujące moralitety
i spłoszyłeś :Mr_Snake'a

jak nie posłuchają od razu, to może przeniknę do ich podświadomości

sorry za Mr Snake'a

Oj prond, prond... Czasami mógłbyś powstrzymać przemożną chęć teoretyzowania na każdy temat. Konieczność kontaktu z rodzicami osobistą porażką pedagogiczną ???? Brzmi jak hasło z PRLu
You made my day

:prond niestety nie masz racji. Kiedy ja chodziłem do gimnazjum, a byłem pierwszym rocznikiem tego durnego eksperymentu, to niestety okazało się, że uczniowie zaczęli tworzyć, momentami patologiczną społeczność. Szczenięce zachowanie i sposób myślenia, potrzeby jak u dziecka z podstawówki, ale brak kogokolwiek kto mógłby jeszcze wytłumaczyć co jest złe, a co dobre, i wychowywać. Rodzice zbyt daleko, nauczyciele z liceum bądź zaraz po studiach, nie potrafiący sobie poradzić z było, nie było, dorastającymi, buntującymi się dziećmi. W tym środowisku tylko ogromny autorytet nauczyciela (niemal nieosiągalny), bądź strach przed rodzicami to jedyne skuteczne sposoby na utrzymanie smarkaterii w ryzach. No może jeszcze policja - i to bym nazwał bronią ostateczną, acz skuteczną.


PS
Na chwilę człowiek do pracy wyjdzie, i już za nim tęsknią. Wzruszyłem się bardzo.

:dula fizyka polega na teoretyzowaniu, a później weryfikowaniu teorii .

A jak wiadomo wszystko to albo fizyka, albo zbieranie znaczków .

:Mr_Snake Miałem inne doświadczenia, a do jakiegoś specjalnie elytarnego gimnazjum nie chodziłem. Może zyskali co nieco doświadczenia?
Poza tym, jeśli uważałeś na zajęciach z pedagogiki, to zapewne pamiętasz że w tym wieku największy "autorytet" mają rówieśnicy, a na takie grupy już Rzymianie mieli sposób: divide et impera; wspólnym wrogiem gimnazjalistów są ich rodzice, co łatwo przenieść na nauczyciela który często rozwiązywanie problemów na nich przerzuca - wspólny "wróg" jednoczy.
No i wreszcie, piszę tutaj o tym jak moim zdaniem powinni postępować nauczyciele, a Ty stwierdzasz że nie potrafią (może miałeś na myśli czas przeszły) oni sobie radzić z dzieciakami (z powodu braku autorytetu, który przecież można nauczyć się budować jeśli brak wrodzonych zdolności) i dlatego rodzice czy nawet policja to najlepsze wyjście. Wytłumacz mi proszę w jakim sensie nasze poglądy nie są ze sobą kompatybilne i w czym nie mam racji?

:Mr_Snake I nie zapomnij o linkach jak będziesz :pronda przekonywał

I browar i przynieś, bo tak o suchym pysku mi się nie chce tego wątku śledzić

wystarczy jedna linka.... byle solidna

, uważaj na słowa bo cie ktoś po sadach będzie ciagał

:dSort Na przykład ja, bo sobie zaplamiłam bluzkę sokiem pomarańczowym czytając jej posta

:avarie, sądami się nie martw, drzwi barykaduj, bo zaraz wpadnie Zygmunt Chajzer z ekipą Vizira

solidna linka www.joemonster.org
nespa?

Chyba zacznę częściej używać słowa "odnośnik"

Linków to było już tyle, że może zostać mistrzem makramy

na lince/linkach to ta dyskusja się powiesiła

:prond ma rację, spałem na pedagogice (a i na dydaktyce mnie nie bywało ) przez co teraz nie mam dowodów na poparcie mojej tezy, która zsyntetyzowała się w oparciu, tylko o moje doświadczenia empiryczne, co prowadzi do braku racjonalizmu w wyznawanym przeze mnie poglądzie na zadany temat

rękodzieło jest teraz w cenie...
proponuję przyjąć już tematykę wielkanocną... dobry temat do zrobienia paru $$$

:mr_snakehttps://www.prosteprzecinki.pl

A co do makramy - na kółku plastycznym w podstawówce zrobiłem kwietnik tą techniką i doszedłem do wniosku, że są ciekawsze artystyczne sposoby na wyrażanie siebie .

:prond, coraz bardziej mnie zadziwiasz swoją wszechstronnością. Myślałeś o wyprawie do 'Mam Talent' albo co?
Przez chwilę byś telewidzów pomęczył a my tu sobie posiedzimy, poczekamy?

:prond tak, zgadza się, postawiłem przecinek tam gdzie nie trzeba, gdyż lubię, przecinków, nadużywać, bo tak mi się one podobają, że aż brak mi słów, a taki przecinek lepszy od "k...wa", czy "ten, no", "prawda"

Makrama jest fe, najfajniejszy jest pointylizm plakatówkami

:dsort I podpisać umowę na wyłączność z TVNem? W życiu .

Najfajniejszy jest Johnny Konxville jeśli już mówimy co lubimy