Powoli odbudowuję moje eŻycie po Mazurach

Podsumowując:
-brak prądu
-brak ciepłej wody
-11 Toi-Toi'ów
-ok. 120 sztuk dzieci i młodzieży
-spanie w namiotach
-jezioro z kajakami i łódkami i kąpieliskiem
-kawałek pola symulującego boisko do piłki nożnej i siatkowej
-codziennie ognisko
-parę gitar
-krzywa jadalnia
-prysznice "grawitacyjne"
-najbliższa cywilizacja oddalona o 6km (gwiazdy jak na dłoni )
-myszy
-komary
-ćmy
-końskie muchy
-żaby
-dużo chwastów

itd. itp. Naprawdę polecam każdemu Na początku miałem dość ambitne plany wychowawcze, ale już w pociągu się okazało, że naszym głównym zadaniem jest powstrzymywanie dzieciaków przed wyrządzeniem krzywdy sobie i innym. Dowiedziałem się też na miejscu jak wygląda sprawa tego akumulatora do tira Są dwa, jeden ciągnie lodówkę, a drugi się ładuje. I tak cały czas na zmianę.

O samym obozie można mówić i mówić, ale jedna sytuacja dość dokładnie oddaje atmosferę tam panującą. Mecz zbijaka na około 150 osób. Kadra vs Uczestnicy Totalny chaos, ale i tak my wygraliśmy Zdjęć nie posiadam, jak ktoś coś wrzuci to może się pochwalę, ale to trzeba zobaczyć i przeżyć, bo nie da się wszystkiego opisać słowami.

No i na koniec TSP, czy ktoś zna fajny sklep internetowy z oprawkami, bo swoje okulary utopiłem w jeziorze Dejguny

Jakie tam Mazury,to przecież Prusy Wschodnie.To znaczy byłeś za granicą.

Za granicą to jak wracaliśmy... w Sosnowcu

W sumie bardzo miło to wygląda, tylko "ok. 120 sztuk dzieci i młodzieży" psuje całą sprawę

btw: było uwiązać okulary, choćby kawałkiem szpagatu, jak łańcuszków nie lubisz
Internetowego nie znam, ale jakbyś był w Łodzi to mogę niedrogiego i sensownego optyka polecić

:kocur_amber miło nie było W życiu nie widziałem takiej agresji u 10-latków, w życiu nie słyszałem tak klnących dzieciaków (najczęściej pod naszym adresem, im dalej tym było lepiej). Przed wyjazdem zostałem poinformowany, że dzieciaki będą "trudne", że będą z porozbijanych rodzin itp. Ale czegoś takiego się nie spodziewałem.

Najlepsze było podejście do naszych poleceń: "Nie będę (coś tam), a Pan i tak mi nic nie zrobi". I potem krzyk, płacz, bo chwyciłeś go za rękę.

Tak się zastanawiam czy ja bym wytrzymał z hałastrą... Ale ciekawe zajęcia terenowe pewnie mieliby przeze mnie przygotowane - pod warunkiem mniejszych grup. Trzeba się w przyszłym roku w wolontariat zakręcić... tyle, że chęci dzisiaj są, a 'jutro' już nie :/

taki młody, a już 120 dzieci

Normalnie jeszcze trzy i ojciec Wirgiliusz