https://www.nationalreview.com/2015/05/professor-if-you-read-your-kids-youre-unfairly-disadvantaging-others-katherine-timpf/amp/

Wiem, że to stary tekst, ma prawie dekadę, ale jestem w szoku, że ktoś takie rzeczy pisze na poważnie. Przeciez to się kwalifikuje do onion czy aszdziennika.

A na jej miejscu proponuję iść w sugestiach o krok dalej. Jeśli ktoś jest rodzicem to powinien się wstydzić, że zapewnia swoim dzieciom przewagę względem sierot. A najlepiej szybko wziąć się za robotę i wyrównać szanse swiloich dzieci i sierot, żeby nie dochodziło do takich niesprawiedliwości!

https://www.abc.net.au/listen/programs/philosopherszone/new-family-values/6437058

Tu masz pełen tekst, zresztą to jest link z Twojego źródła. Przeczytaj, zanim wyrobisz sobie opinię.

TLDR: filozof wykonuje swoją pracę, czyli filozofuje, a jego wypowiedź trzeba interpretować w kontekście całego wywiadu.

Niesamowite kretynizmy

@wisz-nu , tak jak wrzucił @LordKaftan , to rozważania filozoficzne. Mi też zdarzyło się pomyśleć, że w obliczu kryzysu demograficznego i silnych zmian społecznych (zakładając, że wielu ludzi świadomie rezygnuje z rodzicielstwa, można zakładać, że taki trend będzie postępować), być może dojdziemy do momentu, gdzie to państwo będzie "produkować" ludzi, a więc ich wychowywać. No i w jakim systemie należałoby to robić?

No i czy byłoby to dla cywilizacji zgubne? Masa dzieci wychowuje się bez rodziców, a jednym z zasadniczych ich problemów jest poczucie stygmatyzacji - wszyscy mają rodziców, a one nie mają. Łatwiej by to było zaakceptować, gdyby wychowywane były w takim modelu jak wszyscy, czyli w zbiorowej państwowej rodzince Masa ludzi wychowuje się też w rodzinach z rodzicami, którzy mają słabą więź emocjonalną, ich nie kochają, nienawidzą, czy też są katami. I też wyrastają z tego w miarę normalni ludzie.

No i to po prostu tego typu rozważania.

No i może ponosi mnie fantazja, ale mam wrażenie, że przez tysiące lat najważniejsze elity były wychowane w bardzo nietypowy sposób, bez większej więzi z rodzicem, z dystansem, niekiedy na odległość, za pośrednictwem opiekunów i nauczycieli.

@nevya "rozważania akademickie" zbyt często są usprawiedliwieniem dla pierdolenia niebezpieczmych głupot. Porozważajmy sobie na temat eugeniki, albo wyższości jednych ras nad innymi.

Wstydź się że wziąłeś odpowiedzialność za swoje życie i decyzje, wstydź się że zarabiasz pieniądze, a teraz jeszcze wstydź się, że dobrze zajmujesz się swoimi dziećmi. Generalnie jak nie jesteś patusem, to wstydź się

@Radioactive taka jest rola filozofów - myśleć o świecie w sposób nieszablonowy i ubierać to w słowa. Zresztą, w zalinkowanym tekście pada takie zdanie:

"Intuitively it doesn’t feel right, but for a philosopher, solutions require more than an initial reaction."

Ponadto, każda gałąź nauki może być wykorzystana do czynienia zła, natomiast nie powinno nas to powstrzymywać przed jej rozwojem. Jeden człowiek wymyśli bombę atomową, inny elektrownię atomową.

Ok, nie sięgnąłem do źródła. Ale tam nie ma nic godnego artykułu czy nawet filozofa. Seria głupot połączona z serią truizmów.

W zasadzie te sensowne treści można to ująć w 2, może 3 zdaniach.

Z praktyki wiadomo, że państwo instytucjonalnie chujowo wychowuje, dlatego rezygnuje się z tradycyjnych domów dziecka na rzecz rodzinnych domów dziecka.

Stare przysłowie mówi, że "do wychowania jednego dziecka potrzebna jest cała wioska".

A to ewentualne trzecie zdanie, to, że na przykładzie elitarnego brytyjskiego prywatnego szkolnictwa można wysnuć wnioski, że może i zapewnia lepszy start w życiu, ale produkuje kaleki emocjonalne.

I na cholerę tyle pisaniny o szkodliwości społecznej czytania na dobranoc i posiadania rodziny?
Zwłaszcza, że całość została napisana w formie felietonu pod z góry upatrzoną tezę, bez żadnych odniesień do jakichkolwiek badań naukowych. Takie pieprzenie dla wierszówki.

ok, wejrzałem konkretniej - tekst chyba miał być recenzją książki:

https://academic.oup.com/princeton-scholarship-online/book/23923

Ale z tego co widzę po dostępnych fragmentach i opisach rozdziałów, to moje streszczenie wystarcza za całą książkę

@wisz-nu oh zaraz tam stary tekst. Raptem 10 lat, pierwsze tego typu pomysły opisywał już Platon, zresztą przywołują go w tekście.

Filozoficzne (i ogólnie humanistyczne) 'pierdololo' ma trochę zalet, a wśród nich tę, że pozwala przynajmniej pomyśleć o możliwych konsekwencjach naszych działań zanim zostaną uczynione. Nie powoduje to, że przez to unikniemy błędów, choć może niektórych tak. Ale nawet jeśli się wpieprzymy w jakieś bagienko to przynajmniej zawczasu mniej więcej wiadomo z jakimi m.in. problemami możemy się mierzyć. Zdecydowanie uważam, że lepiej żeby najpierw taki temat przedyskutowali humaniści, niż stanąć nagle wobec faktu, że ad hoc wprowadzają to urzędnicy.

Oczywiście druga strona tego medalu jest taka, że czasami różne idee dyskutowane przez filozofów stają się pożywką dla zakompleksionych dyktatorów i ogólnie polityków z przerostem ego.

@wisz-nu ale to Ty wrzuciłeś tego linka
Skoro chciałeś się nim podzielić, to jednak musiał wywrzeć na Tobie jakieś wrażenie.

"I na cholerę tyle pisaniny o szkodliwości społecznej czytania na dobranoc i posiadania rodziny?"
Artykuł, a w zasadzie wywiad, nie jest o szkodliwości społecznej posiadania rodziny i czytania na dobranoc.
W artykule prowadzone są rozważania na temat tego, czym jest rodzina, jaka jest rola rodziny i jaki jest wpływ rodziny na nierówności społeczne. Natomiast całościowo, moim zdaniem, wydźwięk jest raczej pozytywny, bo artykuł podkreśla wartość posiadania rodziny i czytania na dobranoc.

"'You have to allow parents to engage in bedtime stories activities, in fact we encourage them because those are the kinds of interactions between parents and children that do indeed foster and produce these [desired] familial relationship goods.’"

‘We do want to defend the family against complete fragmentation and dissolution,’ he says. ‘If you start to think about a child having 10 parents, then that’s looking like a committee rearing a child; there aren’t any parents there at all.’

@LordKaftan Nie no, jak filozof, to ja przepraszam. Jak w tym dowcipie:
-Weź szczotkę i pozamiataj podłogę
-Ale ja jestem magistrem!
-A to przepraszam. To jest szczotka, a tak się zamiata.

Zdaje się że nauka wystarczająco udowodniła, że dziecko do prawidłowego (prawidłowego, nie oznacza od razu uprzywilejowanego - nadużywanie tego określenia to objaw spierdolenia umysłowego) rozwoju potrzebuje troskliwych rodziców, którzy będą poświęcać mu czas. Obojga rodziców. Powyższe filozofowanie uważam więc za skrajnie głupie i bezwartościowe, na poziomie filozofowania, czy warto się myć.

@LordKaftan @Radioactive to dobrze ujął.

A tekst mnie zdrażnił właśnie tym podejściem:

“I don’t think parents reading their children bedtime stories should constantly have in their minds the way that they are unfairly disadvantaging other people’s children, but I think they should have that thought occasionally".

Czyli coś, co jest w zasadzie tym minimum przy wychowaniu zaczyna być rozważane jako uprzywilejowanie.

Pomysły wynikajace z koncepcji w tym stylu już napotykałem, m.in. pewna amerykańska "feministka" w latach '70 rzuciła ideą, że mężczyźni są silniejsi i biją kobiety. A to się zaczyna już w młodym wieku, więc należy pozbawić mężczyzn tej przewagi siłowej i chłopcy powinni mieć zakaz uprawiania sportów.

@wisz-nu
Ja ten cytat odbieram bardzieu tak:
"Żal mi tych biednych dzieci, którym rodzice nie czytają bajek na dobranoc"

Czyli nie w pojęciu "wstydu", że ja dbam o swoje dzieci, tylko w pojęciu "smutku", że inne dzieci mają gorzej niż moje.

@wisz-nu jeśli nie masz na siebie pomysłu i nie potrafisz nic pożytecznego w życiu robić, zostań lewicowym progresywnym aktywistą "filozofem". Musisz wtedy ciągle szukać rzeczy i zjawisk które cię dyskryminują i obrażają, mogą to być np. warkoczyki (zawłaszczenie kulturowe), pytania ludzi o szczegóły tego co cię tak właściwie obraża (wyzysk epistemiczny), albo czytanie dzieciom książek na dobranoc

@Radioactive z tymi warkoczykami (braids) to w ogóle śmieszna sprawa jest, bo jak coś to zawłaszczają je niguchy od białych najeźdźców

@Radioactive eech, no będę trochę jednak bronił
Wyobraź sobie obrazek - ekipa kładzie instalację elektryczną
1. Janusz z Mietkiem, którzy niejedno gniazdko w bloku zmostkowali, sącząc Żubra konstatują: 'Janusz, to ebnie'
2. Specjalista, no niech będzie że @Radioactive patrzy na to samo i też mówi 'Janusz, to ebnie'

No i jebło. Jeden i drugi miał rację. Uważasz, że ich kompetencje są takie same i ich zdanie, to samo przecież, należy traktować z taką samą powagą?

Filozofowie zasadniczo nie są aktywistami (tzn mogą być, tak samo jak kucharz czy informatyk może być, ale to nie jest tożsame). Powiedziałbym nawet więcej, absolwent filozofii to właściwie też nie filozof (tak jak absolwent historii sztuki nie jest artystą). Ale filozofowie, tacy co się faktycznie filozofią zajmują to w sumie dość duży wkład w rozwój ludzkości mieli i to ogarnięci ludzie byli i są. Nie ich wina, że ich prace są wykorzystywane przez różnego rodzaju aktywistów, polityków itd.

A rozważania na temat wychowania przyszłych pokoleń przez państwo o tyle ma podstawy, że jest to jakieś zagadnienie w obliczu drastycznego niżu demograficznego. Państwo powinno zapewnić pokoleniową ciągłość i co w przypadku gdy społeczeństwo nie będzie chciało dzieci? Wprowadzić koncepcje podobne jak w 'Opowieściach podręcznej' - wymusić sense prokreacyjne?

Czytanie dzieciom na dobranoc?! Co za herezje! Przecież wiadomix, że właściwie sprofilowana komórka społeczna, to przed snem paciorek z dziećmi odmawia, a nie czyta jakieś bezbożne dyrdymały

Swoją @wisz-nu drogą. Co to ma być? Odblokowali ci w parafii subskrypcje na archiwalne publikacje "Gościa Niedzielnego"? Wrzucasz gniota z jakiegoś ciasnego umysłowo krypto klerykalnego portaliku i udajesz szoki.

... no chyba, że to była jakaś niezdarna symulacja gównoburzy, wtedy spoczko

@Yoop Tylko gdzie jest granica między filozofem, a niebezpiecznym oszołomem?
Pamiętam jak jakieś próby normalizacji pedofilii były tłumaczone, że to tylko taka "dyskusja akademicka", więc pozostanę co najmniej sceptyczny. Mamy takich filozofów jak Jan Hartman, czy Magdalena Środa i trudno mi ich traktować poważnie

@Radioactive Podane przez Ciebie przykłady powinny Cię naprowadzić na odpowiedź na pytanie, gdzie leży granica między filozofem a niebezpiecznym oszołomem.

Hartman i Środa to oszołomy, ale nie ze względu na to, co sobie filozofują, tylko ze względu na to, że (definicja wzmiankowanej granicy) na tej podstawie wnioskują, jak powinno wyglądać prawo obowiązujące wszystkich.

@pietshaq funkcjonuje takie pojęcie jak "gateway" (np. drug), coś pozornie nieszkodliwego/nieznaczącego, ale otwierającego drogę (stąd nazwa) dla kolejnych cosiów, już zdecydowanie bardziej dotkliwych
z drugiej strony cenzura ani za dobrze nie działa, ani nie niesie jakiś ciekawych skutków
a na wypośrodkowanie w dobie skrajniactwa nie ma co liczyć

@Krzychpl tu chyba bardziej pasuje koncepcja "Okna Overtona"

@Radioactive oprócz tego co napisał @pietshaq dodałbym jeszcze, że zarówno Hartman jak i Środa to politycy i myślę, że to właśnie jest taka granica.

@Radioactive od napisania artykułu minęła prawie dekada, od tego, o czym mówisz pewnie też coś koło tego i o ile wiem to w żadnym kraju nie wprowadzono zakazu czytania dzieciom na dobranoc ani nie zlegalizowali pedofilii. Takie to niebezpieczne te oszołomy

@szatkus nigdy nie wiadomo, mało to geniuszy docenionych po śmierci? Marks, Lenin, czy taki jeden rybak z bliskiego wschodu odbijają nam się czkawką do dziś

@Radioactive po raz kolejny apeluję, żebyś ograniczył media społecznościowe, bo zaczynasz argumentować jak niebieski checkmark

@wisz-nu tu już zakładasz jakąś wolę polityczną, a zdaje się mówiliśmy o zwykłej ciekawości, filozofowaniu dla gdybania
i pewnie to jest ta różnica pomiędzy oszołomami a zwyczajnie bujającymi w chmurach

@Krzychpl może i funkcjonuje, ale moim zdaniem korzystanie z tego pojęcia (nawet bez jego bezpośredniego używania) jest nadmierne.

Granice są po to, żeby móc ocenić fragmenty rzeczywistości pod kątem tego, czy znajdują się po ich właściwej stronie. I w szczególności jestem przeciwny jakiemukolwiek sankcjonowaniu znajdowania się zbyt blisko granicy, dopóki jest się po właściwej stronie.

Na przykład: jakakolwiek miałaby być konkluzja w temacie tego, co należy robić z ludźmi, którzy znęcają się nad zwierzętami, kategorycznie odrzucam argument, że ktoś, kto dziś robi to psu, jutro zrobi to człowiekowi, a ponieważ robienie tego człowiekowi przekracza granicę, więc należy na to zareagować dzisiaj. Otóż nie, bo dzisiaj, z punktu widzenia tego argumentu, granica nie została przekroczona. Pewnie została z punktu widzenia innego, w takim razie należy użyć tego innego.

@pietshaq ale przesada (czy właściwie niedomiar) występuje też w drugą stronę, posłużę się przykładem (bardzo ogólnym i używającym po części Twojego): skoro wspomniana kolejna granica nie została per se przekroczona to reakcja powinna być z niższego rozdzielnika, ale ten z kolei nie uwzględnia potencjału rozwojowego (a właściwie degenerującego), więc zdarzenie jest traktowane jako trywialne, mało szkodliwe, pomijalne czyli właściwie jest brakiem reakcji
a potem przy strzelaninie lub zamachu: FBI interesowało sie sprawcą (czyt. ale nic nie zrobiło)

@Krzychpl ale jak to zrobić, żeby nie przesadzić?
Bo można już zacząć od tych, co depczą trawniki, bo to się może skończyć na mordowaniu ludzi

@Krzychpl Tu wchodzimy w Paragraf 22, czyli do jakiego stopnia mamy (moralne?) prawo przeciwdziałać przestępstwom, zanim zostaną one popełnione. Moim zdaniem: jedynie do takiego, jakiego odium spada na tego, kto przeciwdziała.

Innymi słowy: jeśli ktoś do Ciebie strzela, a nawet mierzy, masz prawo go w samoobronie odstrzelić. Ale jeśli jedyne, co możesz udokumentować, to strzelanie do lalki naturalnej wielkości przedstawiającej Ciebie, to Twoim prawem jest włożenie kamizelki kuloodpornej, a nie atak wyprzedzający.

Wiem, to rozwiązanie ma minusy. Każde ma, ideału nie znajdziemy.