O sławnej Enigmie na pewno słyszałeś. Ale czy wiesz także o jej japońskim odpowiedniku? Choć Amerykanie złamali jego kod, nie uchroniło ich to przed najgorszym. Ale depesze „purpurowe” i tak stały się dla nich jednym z najcenniejszych źródeł tajnych informacji.
Japonia na początku dwudziestego wieku coraz bardziej zyskiwała na znaczeniu na morzach. Po wygranej wojnie z Rosją, zakończonej w 1905 roku, kraj znalazł się w gronie światowych potęg. Gdy cesarstwo przyłączyło się do pierwszej wojny światowej po stronie Ententy, jego pozycja, między innymi w wyniku nabytków terytorialnych, znów znacząco się podniosła. Amerykanie, których interesy ścierały się z japońskimi w Azji, bardzo szybko wyczuli w tym kraju przyszłego konkurenta.
Potencjalnego nieprzyjaciela należało jak najdokładniej zinwigilować. Pierwsza szansa pojawiła się w roku 1923. Jak pisze Liza Mundy w książce „Dziewczyny od szyfrów” to wtedy w Nowym Jorku oficerowie wywiadu marynarki wojennej wykradli z pokoju japońskiego konsula książkę kodów z 1918 roku (tak zwaną „Czerwoną książkę”) i obfotografowali każdą jej stronę. Materiały trafiły w ręce specjalistów. A wreszcie: na biurko Agnes Meyer Driscoll. Niepozornej ekspertki od dekryptażu, która złamała ten pierwszy kod, a potem też kilka kolejnych, którymi Japończycy posługiwali się w epoce międzywojennej. (...)
Dokończenie:
https://ciekawostkihistoryczne.pl/2019/01/18/japonska-enigma-purple-zapomniana-maszyna-szyfrujaca-ktora-zmienila-losy-ii-wojny-swiatowej/
