Za górami, lasami, rzekami u podnóża tęczy
leży bajkowa kraina "Niech_ktoś_mnie_wyręczy"
Cóż takiego w tym kraju robi typowa rodzinka?
Leżąc brzuchem do góry i kręcąc palcami młynka
każdy czeka cierpliwie na mitycznego Mesjasza
żeby nareszcie tam przybył. Żeby rękawy zakasał
i bez zrywania ich z łóżek, niemalże od niechcenia
zrobił za nich to wszystko co pilne jest do zrobienia.
Laba panuje powszechnie.Nikt się nie śpieszy, nie krzyczy,
panuje ogólny błogostan bo czas się pod tęczą nie liczy.

W mieszkaniu które zajmują jest coraz ciaśniej i ciaśniej
albowiem gdzie by nie spojrzeć tam leżą tysiące wyjaśnień.
Są spatyniałe, prastare i nowych lśniących pokłady
a każde z nich "wyjaśnia" dlaczego ktoś "nie dał rady".
''Dlaczego musiał odłożyć'' , ''dlaczego warto poczekać''
Nad wszystkim czuwa Duch Kraju.
Duch o imieniu: Poniechaj

On również niczego nie robi. No, czasem podrapie się w zadek
czekając na kres tej krainy. Na: 'Ostateczny Upadek'.

Więc kiedy człowieku narzekasz że mama ponagla i ”dręczy",
wnieś oczy ku niebu. Czy widzisz podstawę tęczy?
Namierz na nią azymut a potem nie myśląc wiele,
Podąż do tej krainy która jest twoim celem.

Może zdradzając jej adres Twoje uczucia zranię
Ale tam dalej żyć będziesz w tym „rajskim” błogostanie.

no, muszę Cię wyręczyć,
bo się męczysz,
stawiasz słuszne diagnozy,
jak dają ,to biorę..
ale, niech spróbują zabrać, uf,
ja ich pierdolę, he, rękawa będę zakasał,
tak się ma do mnie praca,
jak do niej mój zapał,
tak mawia wielu,
to nie moje zdanie,
odpowiadam tylko,
na twoje pytanie.