Tak się zastanawiam - eksperci mówią, że do zarażenia sie Covidem trzeba być w obecności osoby chorej przez 15 minut.

Wizualizuje mi się to w głowie jak na filmach szpiegowskich, ze ktoś rozmawia przez 14:59 przez telefon i gdy się rozłącza to już przepadło i nie dało się go namierzyć, nawet w przybliżeniu

Ale jak to jest tak w praktyce? Skoro potrzeba 15 minut by doszło do zakażenia, to - dajmy na to - co się stanie w ciągu 10 minut? Rozumiem, że dostanie się do organizmu zbyt mała dawka wirusów, by choroba się rozwinęła. Ale skoro to jest zbyt mało by się choroba rozwinęła, to znaczy, że to jest tak akurat, by układ odpornościowy sobie poradził. A skoro tak, to bedzie już znał te wirusy i będzie umiał z nimi walczyć. Czyli chyba będąc z zakażonym przez 5-10 minut, to tak jakbym się zaszczepił

Niezupełnie. W mojej firmie dwie osoby przebywały dwa dni pracy w jednym pomieszczeniu, a test dał pozytywny wynik tylko u jednej

4 minuty topienia wystarczy by zaszły nieodwracalne zmiany w mózgu. Ochlapanie z kranu (homeopatia), czy topienie przez 1-3 minut (krótki kontakt nie skutkujący zarażeniem) nie spowoduje, że staniesz się odporny na utopienie.
Aczkolwiek pewnie znajdą się osoby z problemami, które po 3 minutach jednak utoną i znajdą się też takie, które po 15 minutach uda się cudownie uratować. Być może nawet bez większych uszkodzeń mózgu. Ale generalne zasady działają dla większości populacji. To nie jest matematyka z jej precyzyjnymi wynikami, to bardziej rozmyta odpowiedź na generalne pytanie.

A co powiesz o pięciu sek. od włożenia, seks błyskawiczny jest zdecydowanie szybszy, co gorsza trwa trzy trymestry.

Przebywałem z córką w domu przez trzy godziny - bez masek.
Ona miała koronowirusa - ja się nie zaraziłem.
Więc to jest loteria.

I tylko jeden jest pewny wniosek z mojego przypadku - złego diabli nie biorą

:wisz-nu Kilka tygodni temu krążyła po mediach wiadomość, że wystarczy 15 minut w ciągu doby, podzielone na odcinki, nie musi być kwadrans ciurkem.
https://zdrowie.wprost.pl/koronawirus/10379717/cdc-na-nowo-definiuje-bliski-kontakt-z-covid-19-co-sie-zmienilo.html

Nie do końca mnie to przekonuje, bo nigdzie nie napisali, że ów strażnik nie miał dziewczyny, z którą się spotykał (i jak się ona miewa), kumpli, z którymi poszedł na piwo, czy że nie dojeżdżał do pracy zbiorkomem albo co. No ale był news, to ci znalazłam

:jakubfk no więc nie chodzi mi o same minuty, ale o zasadę działania. I akurat topienie, choć przykład barwny, to nietrafiony. Bo nie da się nabyć odporności na topienie przez kontakt z wodą, albo wstrzykiwanie niewielkich ilości wody. A na wirusy owszem - można.

No i właśnie o tą odporność się rozchodzi. Bo przecież organizm jest atakowany zewsząd różnymi wirusami a także uczony w rozpoznawaniu zagrożenia za pomocą szczepionki. Czyli niewielkimi dawkami osłabionych lub martwych wirusów. Ale odporność nabywa się też przez przebycie choroby, czyli przetrwanie kontaktu z dużą dawką wirusa.
Więc na logikę, organizm powinien też nabyć odporność, poprzez nauczenie się walki z wirusami, z którymi miał kontakt w czasie krótszym niż te 15 minut dziennie. (a_p dzięki za link) Bo to są dawki, które są zbyt małe by udało się organizm podbić, a skoro tak, to układ odpornościowy sobie z tym jakoś radzi, choć to jest dla niego zagrożenie nowe... a skoro tak, to czemu jakoś nie słychać o ludziach, którzy mają przeciwciała choć nigdy nie chorowali i nikogo nie zarażali

:wisz-nu dlatego, że za bardzo upraszczasz. Przykład z wodą też był do bólu uproszczony, ale pokazywał kluczową istotę: nie na każdego wirusa da się nabyć odporność tylko przez kontakt. Ba, nie na każdego w ogóle da się nabyć odporność.
Nie bez przyczyny nadal nie mamy szczepionki na HIV. Nie bez przyczyny szczepionka na grypę musi być podawana co roku i co roku zmienia się jej skład. Nie bez przyczyny kalendarz szczepień zawiera wielokrotne szczepienia na te same choroby. I wreszcie, nie bez przyczyny większość chorób jednak przechodzimy częściej niż raz w życiu.
Oczywiście, że są takie, które raz wyleczone, lub współcześnie patrząc raz zaszczepione, nie powracają, ale generalnie jest to raczej wyjątek niż reguła.
O sars-cov-2 wciąż jeszcze sporo nie wiadomo. A jeszcze mniej z tego co wiedzą naukowcy przedostaje się do publicznej świadomości w formie rzetelnej wiedzy popularnonaukowej. Prasa i internet są raczej pełne przypuszczeń i domysłów (oczywiste fake newsy litościwie pomijam), a także mniej lub bardziej udanych interpretacji danych medycznych. Także na tym etapie zupełnie bym się nie zakładał o to z jakim schematem mamy do czynienia. Wydaje się jednak, że koronaparty może zarówno zaprowadzić cię pod respirator jak i do szczęśliwego panteonu ludzi odpornych. Nie wiem jak ty, ale ja wolę nie rzucać monetą. Nawet jeśli to tylko skrajności a pomiędzy nimi jest całe spektrum od bezobjawowości, przez lekkie przeziębienie, porządne objawy chorobowe, aż po nieodwracalne skutki uboczne.