Systemy emerytalne powstały w drugiej połowie XIX wieku, z jednej strony spełniając żądania socjalne robotników, z drugiej zaś...zapełniając państwowe skarbce w związku z postępującymi zbrojeniami względem I zbliżającej się pierwszej wojny światowej. Systemy te sprawdzały się dobrze - bo na jednego emeryta "pracowało" 4 młodych ludzi. Uważano ów stan demograficzny za oczywisty (do tego fakt, że raczej mało osób emerytury dożywało/cieszyło się z niej długie lata). Z czasem jednak dzietność kobiet (równouprawnienie, kobieta pracująca, a nie całodobowa kura domowa itp.) oraz zaczął się znacznie wydłużać okres życia. System chwieje się w posadach - bo w wielu krajach (w tym w Polsce) na 1 beneficjenta przychodzi niewiele więcej niż 1 płatnik składek. Zatem emerytur i rent NIE DA się sfinansować ze składek - i będzie coraz gorzej, bo świadczenia te zaczną pożerać większość budżetu i wymagać pieniędzy - czyli na pewno władze będą chciały podwyższyć podatki. Zbyt wysokie podatki powodują spowolnienie gospodarki i pośrednio emigrację zarobkową. Głównie osób młodych, które są nadzieją systemu emerytalnego - ergo moment "zagłady" się przybliża. I w którymś momencie państwo przestanie być w stanie wypłacać emerytury. Albo ktoś na stołku w Warszawie stwierdzi, że emerytury będzie się wypłacać np. 5 lat - a potem wybór: kolejne 5 lat i obowiązkowa eutanazja, albo rezygnacja z poboru świadczeń.