"Hacele (także: "koble", "sztule") była to stara, przedwojenna, podwórkowa gra towarzyska, bardzo popularna głownie (choć nie tylko) wśród dzieciaków. Przypomniano sobie o niej ponownie w latach 80-tych ubiegłego wieku, kiedy na krótko znów stała się popularna, po czym w dobie komputerów po raz drugi odeszła w zapomnienie. Gra polegała na podrzucaniu rozłożonych haceli (na ogół z braku tychże używało się kamyków, ale gra prawdziwymi hacelami to był naprawdę bajer !) i łapaniu ich na wiele wymyślnych sposobów. Wymagała od gracza koordynacji ruchów, zwinności i refleksu. Do zabawy używało się najczęściej pięciu haceli i im były większe, tym lepiej spełniały swoją rolę.


Grało się jedną ręką. Grę zaczynało się od losowego rozsypania hacli na ziemi (lub podłodze). Spośród nich wybierało się jeden i wtedy zaczynała się zasadnicza rozgrywka, polegająca na podrzuceniu w powietrzu tego hacela i zebraniu pozostałych na wiele różnych i wymyślnych technik:

"Jedynki": Podrzucało się do góry trzymany w ręku hacel. W czasie jego lotu trzeba było zebrać z podłogi któryś z pozostałych haceli, po czym ponownie złapać ten pierwszy, podrzucony. Jeśli nie udało się zebrać hacela z podłogi lub nie złapało się tego podrzuconego, była "skucha" i grę rozpoczynał przeciwnik. Jeżeli zaś udało się, wtedy odkładało się ten zabrany z podłogi hacel na bok i powtarzało po kolei zabawę z pozostałymi, leżącymi na podłodze.
"Dwójki: Po rozrzuceniu wybierało się i podrzucało jeden hacel, a w czasie jego lotu zbierało dwa (nie mniej i nie więcej) z podłogi. Zebraną parę odkładało się na bok, po czym w kolejnym ruchu zbierało się dwa pozostałe.
"Tójki": Analogicznie zbierało się najpierw trzy hacele, a potem jeden (lub w odwrotnej kolejności).
"Czwórki": Podczas podrzutu trzeba było jednym ruchem zebrac wszystkie 4 hacele z podłogi.
"Piątki": Zbierało się hacele pojedynczo (jak "jedynki"), jednak tu dużym utrudnieniem był zakaz odkładania na bok haceli już wcześniej zebranych; trzeba je było trzymać w dłoni, wypuszczenie któregokolwiek podczas zabierania kolejnego było oczywiście "skuchą".
"Szkic": Wszystkie hacele trzymało się w dłoni, podrzucało jeden a resztę kładło, po czym w następnym podrzucie zbierało jak "czwórkach"
"Łapa": Hacele po podrzuceniu (wszystkie naraz) łapało się - uwaga - na wierzch dłoni. Te, które się tam utrzymały podrzucało się z tej pozycji raz jszcze - trzeba je było złapać jednym ruchem od góry (nachwytem).