Łac. nazwa Prionailurus viverrinus - taraj, kot cętkowany- fishing cat- fischkatze. Taraje występują w południowo wschodniej Azji. Ich rozmieszczenie geograficzne charakteryzuje się brakiem ciągłości. Najdalej wysunięte izolowane populacje zamieszkują południe Pakistanu i być może południowo – zachodnie wybrzeże Indii. Dalszy zwarty zasięg ciągnie się od doliny Gangesu i Brahmaputry po Półwysep Indyjski i Malajski. Zamieszkuje również wyspy Cejlon, Sumatrę i Jawę. Długość tułowia wraz z głową wynosi 70-86 cm, ogona 25-33 cm. Samce są znacznie większe od samic. Duże samce mogą ważyć 11-12 kilo, a samice 6-7 kg. Umaszczenie tarajów jest brązowoszare z odcieniem żelazistym. Deseń składa się z ciemnobrązowych cętek uszeregowanych we wzdłużne pasma i z 6-7 prążków biegnących wzdłuż od czoła przez wierzch głowy i wzdłuż karku. Budowa ciała jest zwięzła, nogi względne krótkie, ogon krótszy niż połowa ciała. Głowa jest duża i wydłużona, oczy osadzone dość blisko siebie. O ich życiu w warunkach naturalnych prawie nic nie wiadomo. Dane o nich pochodzą tylko z Parku Narodowego Chitawn w Nepalu. Chętnie łowioną zdobyczą, której taraje zawdzięczają swoją nazwę w różnych językach są ryby, prócz nich jadają także inne zwierzęta wodne. Prawdopodobnie mogą być aktywne o różnych porach dnia, chętnie pływają, a nawet nurkują. Obserwowano taraje nurkujące za rybami, a nawet podpływające pod wodą do ptaków wodnych. Najczęściej jednak chwytają ryby, wyciągając je z wody przednimi łapami lub zębami. Średnia długość życia 12 lat.