Zaczęło się od szkicu jednego albumu, który trzymałem w ręce i postanowiłem trochę go powiększyć i przenieść na ścianę, jednak sam szkic trochę blady to sięgnąłem po jakieś stare prawie nie do użytku farbki z czasów szkoły i zacząłem mazać. Tak mi sie to mocno udzieliło, że w ciągu 2 dni namazałem połowę widocznej ściany, a w obecnym momencie (szkoda, ze nie mam zdjęcia) ściana praktycznie nie ma wolnej przestrzeni na domalowanie czegokolwiek. Zawsze ktoś mi mówił, że mam talent, ale ja nie lubiłem tego określenia i zaprzeczałem. Moja argumentacja brzmiała tak "Po prostu jestem w pewnym stopniu dobry w odzwierciedlaniu/kopiowaniu tego co widzę". Co ciekawe, przed tymi obrazkami na widocznej tu ścianie nie malowałem wcześniej, po prostu jednego dnia wziąłem farby, pędzle i kilka ulubionych płyt z półki i postanowiłem, że mam ochotę uwiecznić zespoły, które wiele we mnie zmieniły w pokoju, dla którego to ja musiałem sie zmienić, aby zaakceptować fakt pierwszej przeprowadzki w życiu. Po 17 latach mieszkania w mieście zostałem wyrzucony na wieś, z której na przystanek autobusowy do miasta musiałem iść niecałe 10 km a dookoła mego domu były same pola zboża i kukurydzy, gdzieś dalej las a do rodzinnego miasta 10 km z buta i 15 km busem. Rozpoczęcie tego bazgrania było wspaniałą terapia, która pozwoliła mi się przywiązać do nowego rodzinnego domu, gdyż wiele serca włożyłem w to miejsce. Za każdym razem jak tam wracam, to czuję się szczęśliwy jak nigdy spędzając czas w moim starym pokoju, który obecnie przejęła siostra. Na szczęście ta, której podoba sie to co stworzyłem i w przeciwieństwie do drugiej siostry nie chcę pokryć pokoju tapetą czy farbą....