|
< > wszystkie blogi |
Posiadłość Lary Croft stoi cała w płomieniach. Tak rozpoczyna się ósma już część przygód słynnej pani archeolog, która zostaje uwięziona w płonącym korytarzu i musi przedrzeć się do wyjścia. Pech chce, że gdy dobiega ( z pomocą gracza oczywiście ) do głównych drzwi, Zip, jeden z jej współpracowników otwiera do niej ogień. W tym momencie gra cofa nas do czasu nieco wcześniejszego, a dokładnie tydzień przed feralnymi wydarzeniami w posiadłości Lary Croft. Dowiadujemy się, że celem naszej wyprawy jest odnalezienie drogi do Avalonu, mitycznego miejsca, gdzie podobno znajduje się matka Lary...
Nowa odsłona gry budzi mieszane uczucia. Z jednej strony gra wykonana jest wyśmienicie pod względem wizualnym i dźwiękowym, zaś z drugiej strony jest pełna błędów w gameplay włączając w to niestety także sterowanie. Na plus trzeba zaliczyć to, że możemy dostosować poziom trudności do umiejętności poprzez zmianę kilku parametrów takich jak np. ilość życia przeciwników czy też samej Lary.
Wydaje się z powyższego, że gra mogłaby być naprawdę dobrym tytułem. Można jeszcze wspomnieć, że w wersji dla PS3 podciągnięto nieco rozdzielczość i dodano 4xAA, przez co krawędzie są gładkie i gra prezentuje się naprawdę wyśmienicie. Jednak tutaj leży jeden z poważniejszych mankamentów gry - za tak dobry wygląd przyjdzie nam zapłacić spadkiem ilości klatek na sekundę. Dużym spadkiem, bardzo widocznym. Czasami gra chodzi tragicznie. Takie miejsca jak widok na Shivę w Tajlandii czy misje na okrętach w pewnych momentach wykazują drastyczny spadek płynności. W innych momentach spadek jest... no.. mniej drastyczny. Co ciekawe, jeśli przeforsować wyjście video na 576p ( a więc Standard Definition ), to gra nie zmusza się do renderowania w wyższej rozdzielczości i otrzymujemy ultrapłynną animację ( co widać na filmikach, które były "łapane" w 576p ). Niestety, posiadacze telewizorów HD będą często powtarzać sobie w myślach pytanie "jak ta gra w ogóle przeszła testy w Sony?". Jest to jeden z największych mankamentów "Tomb Raider: Underworld".Prześlicznie wykonana Tajlandia.
Sterowanie jest jednym z największych mankamentów gry. Przede wszystkim jest zbyt czułe. Lekkie wychylenie gałki analoga powoduje gwałtowną reakcję Lary. Niestety nie ma możliwości zmiany czułości kontrolera i trzeba się po prostu przyzwyczaić. Nie był by to jeszcze taki duży problem, gdyby nie kamera, której "współpraca" ze sterowaniem jest po prostu źle zaimplementowana. W "TR:U" każda zmiana ustawienia kamery powoduje natychmiastową zmianę kierunku poruszania się postaci. Co za tym idzie? Nie raz przyjdzie nam zginąć tylko dlatego, że gra przejęła kontrolę nad kamerą akurat np. chwilę przed niebezpiecznym skokiem, co w ostatnim momencie zmieniło kierunek biegu. Jest to bardzo denerwujący element, do którego raczej trudno się będzie przyzwyczaić. Poza tym ustawienie Lary w kierunku do skoku czasami będzie nie lada wyzwaniem. Jeśli automatyczna kamera uzna, że "wie lepiej", to wtedy może zajść potrzeba wykonania ruchu na ślepo. Trochę problemów może też sprawić umieszczenie granatów na R1, natomiast strzału na R2. Z pewnością nie raz przypadkiem rzucimy granat zamiast strzelić z broni. Niezbyt szczęśliwa konfiguracja. Lara ma też tendencje do wpadania w geometrię. Nie blokuje się permanentnie i kilkoma skokami da się ją odblokować, jednak jest to denerwujące.Podwodna łamigłówka, mapa w PDA wydaje się idealna do przeszukiwania głębin.
salival
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą