Anegdoty o malarzach XXIX

Pewna para małżeńska poprosiła, aby ich narysować razem. Kiedy zgodnie z życzeniem artysta umieścił ich na jednym arkuszu papieru, małżeństwo chciało zapłacić tylko za jedną karykaturę motywując to tym, że zrobiona została na jednym arkuszu.
- Płaci pan za dwie karykatury – powiedział Lipiński – a tu ma pan drugi arkusz papieru – i wręczył klientowi czystą kartkę.


Kamil Mackiewicz (1886 – 1931)
Karykaturzysta.

Na przyjęciu w ambasadzie Meksyku, pewna dama zwróciła się do Mackiewicza z pytaniem, którego artysta nie rozumiał, nie znał bowiem języka hiszpańskiego. Ale na wszelki wypadek odpowiedział jej z gracją:
- Pust wsiegda budiet słonce...- i wmieszał się w tłum gości.


Konstanty Mackiewicz (1894 – 1985)
Członek grupy „Rytm”. Malarz – obrazy symboliczne, pejzaże.

Mackiewicz poznał kiedyś jakiegoś drugorzędnego literata, który specjalizował się w pisaniu biografii sławnych ludzi.
- Od dłuższego czasu już nosze się z zamiarem napisania książki o panu – powiedział literat. – Gdy pan umrze, opublikuję pańską biografię.
- Wiem – odparł Mackiewicz z uśmiechem – i właśnie dlatego tak bardzo pragnę długo żyć.


Mieczysław Majewski (1915 – 1988)
Członek grupy Warszawa. Malarz, grafik.

Przy okazji powołania jury przyznającego „Złotą Szpilkę” za rok 1970, wydarzyło się zabawne nieporozumienie. Sekretarka redaktora „Szpilek” zamiast zawiadomić Gustawa Majewskiego, który był przewodniczącym sekcji grafiki w Związku Polskich Artystów Plastyków i z tego tytułu był zaproszony do jury, żawiadomila o zebraniu innego grafika – Mieczyslawa Majewskiego, który choć nieco zdumiony, ale zjawił się w oznaczonym dniu w redakcji "Szpilek” i jako członek jury dzielnie się spisał.
Oczywiście, nikt nie zdradził się, ze wie o tej pomyłce i że oczekiwano zupełnie innego Majewskiego.
Mieczysław Majewski zarobił za udział w jury pięćset złotych.


W poprzednich odcinkach...