20 kłamstw, które słyszysz codziennie i ich prawdziwe znaczenie

Dziś, drodzy czytelnicy, ważna lekcja z cyklu psychologia na co dzień. W toku ewolucji społecznej ludzie nauczyli się ukrywać swoje prawdziwe intencje pod płaszczykiem gładkich zwrotów... jeśli nie wiesz co naprawdę ma na myśli twój rozmówca, możesz zostać zjedzony jak naiwna antylopa przez lwy wielkomiejskiej dżungli.

1. "Rozchmurz się, może będzie dobrze."

Tłumaczenie: Jestem tylko durniem, który przeszedł obok Ciebie na ulicy, i już wiem tak wiele rzeczy o Tobie, że nie tylko mogę zinterpretować Twoje odczucia, lecz również opatrzyć komentarzem że to się stanie, lub nie. I nieważne co powiem, to Ci poprawi nastrój.

2. "Wyglądałbyś lepiej, gdybyś się uśmiechnął."

Tłumaczenie: Przecząc temu w co wierzysz, Twój wygląd i myśli nie są Twoją własnością. Kiedy jesteś w miejscu publicznym, masz obowiązek robić takie miny, jakie nakazują Ci ludzie wokół. Oczywiście wiem, że moja opinia na temat Twojego wyglądu jest bardzo bliska Twemu sercu.

Tłumaczenie: Jestem tak opętany na punkcie mojej wagi, że nie mogę uwierzyć iż istnieje ktoś, kto nie myśli cały czas o swojej wadze. Nie mogę znieść widoku smacznie zajadającej, szczuplejszej osoby, więc będę dotąd naciskał, aż przyznasz że jesteś bulimiczką która przesiaduje 23 godziny dziennie na siłowni, kiedy nie je na moich oczach. Będę rzucał komentarzem kiedy zauważę że jesz, a jeżeli będziesz unikać jedzenia w moim towarzystwie to tylko potwierdzisz że jesteś anorektyczką, i będę mógł patrzeć się na Ciebie z wrednym błyskiem w oku. Nie mogę zaakceptować tego, że niektórzy są szczuplejsi od innych, biorąc pod uwagę naukowe i naoczne dowody. Całą swoją wiedzę czerpię z kobiecych magazynów, sponsorowanych przez przemysł dietetyczny. I magazyny te nie chcą mówić kobietom by były szczęśliwe z masą, którą posiadają. Naprawdę jestem zakompleksiony.

Tłumaczenie: Nie jest mi przykro, ale kultura wymaga przeprosić, więc zrobię to w tak ironiczny sposób, że będziesz wiedzieć iż wewnętrznie nie uważam, że mam za co przepraszać. To dużo łatwiejsze niż przeprowadzenie rozmowy przy użyciu rozsądnych argumentów, które mogłyby przekonać Cię że mam rację. I daje to większą satysfakcję niż przyznanie się do błędu i przeproszenie Cię w odpowiedni sposób. Jeżeli nadal będziesz na mnie zły, to będę uparcie obstawał przy wersji „Przecież już Cię przeprosiłem, daj spokój!”. Nawet jeżeli będziesz miał rację.

Tłumaczenie: Nie przeczytałem innych książek niż podręczniki od czasu kiedy a) chodziłem do szkoły b) studiowałem (oczywiście nie w celu zdobycia wiedzy, ale żeby zadowolić rodziców i ustabilizować drogę kariery). Nie mogę uwierzyć że ktoś przeczytałby tą książkę w innym przypadku niż klęcząc z lufą przystawioną do skroni. Jestem pewien że wolałbyś czytać CKM po kątach, a czytasz książkę żeby poczuć się mądrzejszym. Jeżeli nadal będziesz czytał to stanę się bardzo, bardzo niemiły, i oskarżę Cię o bycie gogusiem. Jak śmiesz czytać książkę! Wogóle to po co czytać w Twoim wieku? Po skończeniu szkoły/studiów powinieneś pozwolić swojemu umysłowi osłabnąć i umrzeć, tak jak to robię ja.

Tłumaczenie: Nigdy nie próbowałem skrytykować czegoś w sposób rozsądny, wolę oceniać po pozorach. Jest o wiele prościej stworzyć złą muzykę/książkę/obraz i potępiać każdego, kto ośmieli się krytykować. Wierzę, że najgorsza sztuka odpowiada najpiękniejszej krytyce. Nigdy nie sprawdzałem tej teorii ani nie zastanawiałem się czy jest słuszna. Po prostu poniżam każdego kto się z nią nie zgadza, mówiąc że nie jest kreatywny. Ludzie kreatywni są dobrzy, każdy poza nimi jest zły. Wszyscy powinniśmy kreować przez cały czas, zbyt mało rzeczy przecież wykreowano, błagam twórzcie, twórzcie cokolwiek, po prostu na ślepo i bezmyślnie twórzcie, każdy z Was. Nie powinniśmy czytać/oglądać/słuchać twórczości innych ludzi, może to zaburzyć naszą kreatywność. I nawet nie myśl o wyrażaniu opinii na temat tego, co ktoś stworzył. Kto dał Ci prawo oceniać?

Tłumaczenie: Lubię tą muzykę/rzecz/sytuację i nie będę akceptował tego że nie jesteśmy tacy sami, i że Tobie może się to nie podobać. Poza tym myślę bardzo, bardzo, bardzo wolno, więc nie wierzę że w ciągu tak krótkiego odcinka czasu wydałeś odpowiednią opinię.

Tłumaczenie: Czemu się po prostu nie zamkniesz? Czy nie powiedziałem Ci żebyś się zamknął? Ze wszystkich złych rzeczy na świecie wolałbym żebyś wspominał tylko o tych pozytywnych. A jeszcze lepiej by było, gdybyś się po prostu zamknął.

Tłumaczenie: Tak mało obchodzi mnie Twoja opinia, że wolałbym ażebyś na ślepo przytaknął wszystkiemu co mówię, obojętnie co myślisz. To że mówię do Ciebie nie oznacza że chcę znać Twoją opinię, to tylko refleksja która nie powinna być brana poważnie. Więc albo się zgódź, albo się zamknij.

Tłumaczenie: Mam zamiar wyrazić opinię, ale obawiam się że możesz ją skontrować, a ja nie jestem przygotowany aby dyskutować na jej temat, ponieważ nie przemyślałem jej do końca, więc mówię „Myślę, że...” zamiast „Uważam, że...”, co nie pozwala Ci ze mną dyskutować, bowiem skąd masz wiedzieć co myślę? Tak czy inaczej, myślenie jest czyste i miłe, uważanie zaś sztywne i nieludzkie, i feministyczne, kobiety nie powinny uważać, one po prostu wiedzą intuicyjnie i nie muszą stosować argumentacji.

Tłumaczenie: Nie mam nic do powiedzenia, co pozwoliłoby potwierdzić lub obalić Twoją opinię, wierzę że potrafię to jakoś ominąć poprzez uznawanie tego za prywatne odczucie.

Tłumaczenie: Jestem rasistą, ale podejrzewam że Ty nie jesteś, i nie mam odwagi mówić o swoich przekonaniach. Jestem również raczej głupi, i sądzę że wyrażenie „Nie jestem racjonalistą” działa jak talizman pozwalający mi mówić co chcę, nawet coś tak dziwnego jak „Nie jestem rasistą, to czarnuchy są rasistami!” jak ten facet w pubie w Camberwell. Jeżeli nie złapiesz mojej przynęty, wtedy oskarżę Cię o bycie anarcholem [czegokolwiek to broni], nie wyobrażam sobie że naprawdę myślałeś rasizmie, że uznałeś to za głupie i się nie zgadzasz. Nie sprawdzam żadnej z moich opinii, więc zakładam że jesteś taki sam, i tylko udajesz że nie jesteś rasistą aby uniknąć obrażania ludzi. Fakt, że schodzisz z własnej drogi by obrazić mnie i innych rasistów w tym pokoju nie wpływa na moją opinię. Jak mówiłem, jestem lekko szurnięty.

Tłumaczenie: Czyżbyś użył długiego słowa? Ja nie stosuję długich słów. Podobnie jak żaden z moich znajomych. Używanie słów dłuższych niż dwusylabowe jest niepotrzebne. Nie potrzebujemy długich słów. Albo takich słów których nie znam. Nie, nie potrzebujemy tłumaczenia, te słowa są niepotrzebne, są tylko po to by zawstydzać ludzi, i jesteś nieliberalnie zboczony używając ich. Nie uznam za komplement tego, iż myślałeś że jestem wystarczająco inteligentny abyś mógł zwracać się do nie w zagmatwany sposób, używając słów których nie stosuje się w codziennych rozmowach. I nie mam zamiaru pytać Cię co dane słowo znaczy, tak jak to robiłeś Ty słysząc je po raz pierwszy. Mam zamiar się zdenerwować i posądzić Cię o snobizm. Tylko snob wie co oznacza długie słowo, lub też wyobraża sobie że ktoś zasłużył by nauczyć go nowego słowa.

Tłumaczenie: Wiem bardzo mało na temat Hitlera i historii nazistowskich Niemiec. Po prostu sądzę że Hitler jest dobrą kartą przetargową podczas argumentacji. Cokolwiek powiązane z Hitlerem musi być Nazistowskie samo z siebie. Jeśli Hitler uczył się architektury, cholera, to powiem że wszyscy architekci to Nazi. Jeśli Hitler miał brązowe oczy, to każdy o brązowych oczach musi być zniszczony.

Np. Moja siostra opisała coś lub kogoś jako inteligentne na zajęciach, podczas dyskusji która nie była w żaden sposób powiązana z Nazizmem. Inny student popatrzył na nią ze zdziwieniem i powiedział „Hitler był inteligentny”.

Tłumaczenie: Wierzę że to, co naturalne, jest dobre, a to co jest nienaturalne lub wykonane ręką ludzką jest złe. Będę w to ślepo wierzyć, chociaż mój sposób bycia jest daleko od natury. Zwierzęta są naturalne, tak samo jak lasy deszczowe, i są ok. Fabryki są dziełem człowieka, i są złe. Fakt że odpowiednie odżywki, kontrola urodzin, papier, telefony, zwierzęta i inne rzeczy uczyniło moje życie akceptowalnym jest czymś co przemilczę. Tak samo jak zignoruje fakt że nie wszystko na świecie może być sklasyfikowane jako naturalne/nienaturalne. Co masz na myśli mówiąc „fałszywe postrzeganie świata”? Czyżbyś użył długiego słowa? Nie możesz się po prostu zamknąć?!

Tłumaczenie: Lubisz coś, o czym nigdy nie słyszałem! Jestem pewien że słyszałem o większości rzeczy, czytam gazety i oglądam tv! Po prostu chcesz przyciągnąć uwagę tym, że słyszałeś o czymś o czym ja nie słyszalem. Nie możesz tego lubić. Uważam że to okropne, i nie wierzę że ktokolwiek myśli inaczej niż ja. Jesteś taki jak ja, tylko udajesz że nie, by wydawać się bystrym. No cóż, to nie działa.

Tłumaczenie: Wyprzedałem wszystkie ideały, które kiedyś miałem. Nazywam to pragmatyzmem i lubię wierzyć że było to nieodpowiednie, inaczej mógłbym się poczuć w pewien sposób odpowiedzialny i musiałbym zmierzyć się z faktem, iż stałem się typem osoby której zawsze nienawidziłem, albo gorzej- musiałbym oddać profity które zyskałem sprzedając duszę. By nie otwierać tej puszki robali po prostu uśmiechnę się po ojcowsku i ocenię Twoje poglądy jako bezużyteczną, dziecięcą grę z której wyrośniesz tak samo jak ja. Co masz na myśli mówiąc że jesteś starszy?

19. "Tylko faszyści martwią się gramatyką."

Tłumaczenie: Nigdy nie przejmowałem się nauką tych śmiesznych kropeczek które wstawiasz w zdania, chociaż miałem okazję, i uznam że Ty też nie wiesz jak ich używać. Prawdę mówiąc nikt nie wie, więc powinniśmy być równi, bo bycie równymi jest w porządku. Co z tego że omijanie kilku znaczków zmienia sens? Tylko faszysta chciałby by wszyscy używali swojego języka i tym samym mieliby możliwość dyskutować z ludźmi potężniejszymi od nich.