Najgorszy nawyk, jaki ludzie odkryli u swoich partnerów

Był strasznym bałaganiarzem. O rozstaniu przesądziły butelki z moczem, które znalazłam pod jego łóżkiem.

On nigdy nie zmieniał swojej pościeli... nigdy. Myślał, że jedynym powodem, dla którego ja regularnie zmieniam pościel, jest okres, więc uznał, że mężczyźni w ogóle nie muszą zmieniać pościeli. Teraz zmienia ją regularnie, ale kurczę, to był naprawdę dziki tok rozumowania.

Pozwalała swojemu psu załatwiać się na dywanie w salonie. Nie wychodziła z nim na spacery, więc dywan stał się jego jedynym miejscem, gdzie mógł się załatwiać. Podłoga była nasiąknięta i mokra, wszędzie można było znaleźć odchody, a ona zdawała się być zupełnie obojętna na ten stan rzeczy. Nie miała zamiaru zmieniać swojego podejścia ani zacząć wyprowadzać psa na zewnątrz, co szybko doprowadziło do końca tej relacji.

Mój mąż składa ręczniki, gdy są jeszcze mokre i je odkłada. To jest absolutnie obrzydliwe.

Sikał do zlewu, zamiast podejść do odległego o trzy metry sedesu. Teraz jest moim byłym.

Mój były miał grube palce, które nie mieściły się w nosie, a mimo to ciągle w nim dłubał. Zamiast palców używał pęsety, co prowadziło do podrażnienia wnętrza nosa i powodowało krwawienie. Zostawiał swoje gluty wszędzie w łazience — w umywalce, pod prysznicem, a nawet na obrzeżu kosza na śmieci. Po tym, jak się z nim rozstałam i się wyprowadził, przez miesiące znajdowałam zakrwawione gluty w moim mieszkaniu. To było obrzydliwe!

Trzymał włączony telewizor, by coś grało w tle. Jak tylko wchodziliśmy do mieszkania, pędził do telewizora, włączał go i tak zostawiał. Nieustannie toczyliśmy cichą wojnę: on włączał telewizor, a ja go wyłączałam, co trwało przez cały dzień. W końcu zrozumiałam, że powoli doprowadza mnie to do szaleństwa i musiałam mu wyjaśnić, że ten ciągły hałas sprawia, że boli mnie od tego głowa i że musi wybrać: ja albo telewizor.

Nie miałam problemu z tym, że ogląda telewizję (przy normalnej głośności), ale gdy chodził po mieszkaniu, a telewizor grał na cały regulator, było to dla mnie zdecydowanie zbyt przytłaczające. To było prawie 30 lat temu, kiedy jeszcze nie wiedzieliśmy, co to znaczy przeciążenie sensoryczne. On uważał, że po prostu próbuję go kontrolować. Dopiero gdy urodziło się nasze dziecko, które również nie tolerowało całego tego hałasu, w końcu zdał sobie sprawę, że to nie była tylko „moja” sprawa.

Obecnie nawet nie trzymamy telewizora w salonie. Jeden jest w pokoju gościnnym, a drugi w sypialni. Jest teraz o wiele bardziej wyrozumiały i szanuje moją (i dzieci) wrażliwość na bodźce sensoryczne.

Lubił rozrywać prześcieradła paznokciami u stóp, żeby móc schować tam stopy.

Chciała, żebym naprawił jej fotel do gier, bo dźwignia do jego podnoszenia i opuszczania przestała działać. Więc złapałem go i odwróciłem do góry nogami, ale moja ręka chwytała coś szorstkiego. Prawie zwymiotowałem, gdy zdałem sobie sprawę, że to, na co patrzyłem i czego dotykałem, to jej zaschnięte gluty, które wycierała o spód fotela przez kilka miesięcy.

Obgryzał paznokcie i rozrzucał małe kawałki po całym mieszkaniu. Wyprowadził się sześć miesięcy temu, a ja WCIĄŻ znajduję kawałki paznokci w dziwnych miejscach.

Kiedy wyciska pryszcza, kładzie jego zawartość na ramie lustra, żeby go zobaczyć, a potem zapomina go stamtąd usunąć. Na początku nie rozumiałam, czym są te białe plamki, teraz już wiem.

Nie rozejrzy się, czy coś jest na kanapie, tylko po prostu siada. Świeżo złożone pranie? Siada na nim. Torebka? Siada na niej. Papier? Siada na nim. Miałam wielką ochotę zostawić talerz z sosem na kanapie i zobaczyć, co się stanie. Ale to się samo skończyło, gdy usiadł na swoim wypasionym laptopie.

Mój obecny mąż kiedyś kupował mnóstwo skarpetek i bielizny, zakładał je raz, a potem wyrzucał.

Je płatki z wodą, a nie z mlekiem.

Moja dziewczyna je M&M'S łyżką.

Moja dziewczyna tak bardzo kocha masło orzechowe, że ma pojemnik z nim przy łóżku. I na stoliku kawowym. I w swoim biurze. Żaden z tych pojemników nie ma pokrywek, zawsze są otwarte z łyżeczką w środku.

Obawiam się, że masło orzechowe może się zepsuć, ale ona mówi, że zjada cały pojemnik, zanim się zepsuje. Nadal ją kocham jak szalony.