Zatrzymane w kadrze – Claudia Schiffer w 1990 r.

#1. Stephen King podpisuje plakat dla fanki, 1985 rok.

#2. Księżniczka Ileana z Rumunii, lata 20. XX wieku.

Księżniczka była córką Ferdynanda I, króla Rumunii, i jego żony, królowej Marii, z domu księżniczki brytyjskiej z dynastii Sachsen-Coburg-Gotha. 26 lipca 1931 roku Ileana poślubiła arcyksięcia Antoniego Austriackiego, jednego z synów arcyksięcia Leopolda Salvatora, tytularnego wielkiego księcia Toskanii.
Gdy mąż arcyksiężnej został powołany do Luftwaffe, Ileana założyła szpital dla rannych rumuńskich żołnierzy w swoim zamku Sonnberg koło Wiednia. W 1944 roku wraz z dziećmi udała się do Rumunii, gdzie mieszkali na zamku w Branie nieopodal Braszowa. Arcyksiążę Antoni dołączył do rodziny, ale został zatrzymany w areszcie domowym przez Armię Czerwoną. Arcyksiężna Ileana założyła i pracowała w innym szpitalu we wsi Otreb, który nazwała Szpitalem Serca Królowej.
Po wojnie Ileana wraz z rodziną musiała opuścić Rumunię. Lata od 1950 do 1961 spędziła wygłaszając prelekcje antykomunistyczne oraz pracując z Rumuńskim Kościołem Prawosławnym w Stanach Zjednoczonych. W 1961 roku księżniczka Ileana wstąpiła do monasteru Opieki Matki Bożej w Bussy en Othe we Francji. Po złożeniu ślubów zakonnych w 1967 roku nadano jej imię zakonne Aleksandra. Księżniczka wróciła do Stanów Zjednoczonych i założyła monaster Przemienienia Pańskiego w Ellwood w Pensylwanii, służąc jako jego przełożona do swojej emerytury w 1981 roku. Ileana pozostała w klasztorze do swojej śmierci.

#3. Porucznik Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych Robert L. Hite z zawiązanymi oczami jest eskortowany z japońskiego samolotu transportowego po przewiezieniu jego i siedmiu innych lotników z Szanghaju do Tokio w 1942 r.

Robert Hite był lotnikiem wojskowym, jednym z „Doolittle’s Raiders” i drugim pilotem bombowców B-25, nazywanych „Bat Out of Hell”.
Po nalocie na Tokio z powodu braku paliwa załoga ewakuowała się w pobliżu Nanchangu w Chinach. Robert Hite wylądował na polu ryżowym i został schwytany przez japońskich żołnierzy.
On i inni schwytani członkowie załogi zostali przetransportowani samolotem do Japonii, gdzie poddano ich torturom wodnym. Następnie zostali uwięzieni w Chinach, osądzeni jako zbrodniarze wojenni za ostrzeliwanie cywilów i skazani na śmierć.
Z pozostałych samolotów tylko jeden wylądował bezpiecznie na terytorium aliantów. Pozostałe zostały zestrzelone lub rozbiły się w okupowanych przez Japończyków Chinach.

„Byliśmy zbrodniarzami wojennymi według Japończyków, ponieważ zaatakowaliśmy ich ojczyznę” – wspominał Bob Hite, dodając: „Aby zachować twarz, musieli wyznaczyć kogoś odpowiedzialnego i go zabić. Wyznaczyli więc pierwszych pilotów i strzelców”.

Po egzekucji trzech osób Hite i czterech innych otrzymało ułaskawienie, choć powiedziano im, że zostaną rozstrzelani, jeśli Japonia przegra wojnę. Pozostał w więzieniu aż do kapitulacji Japonii w sierpniu 1945 r., a następnie został zwolniony, co nazwał cudem.
Po zakończeniu wojny kontynuował służbę. W 1946 r. poślubił swoją pierwszą żonę Portię, z którą miał syna i córkę.
Powołany podczas wojny koreańskiej, Hite szkolił pilotów aż do opuszczenia czynnej służby w 1955 r. Później prowadził hotele w Oklahomie, Arkansas i Teksasie. Przeszedł na emeryturę w wieku 51 lat, jak powiedział jego syn, „z powodu wyczerpania i zniszczenia spowodowanego 40 miesiącami spędzonymi w niewoli”.

#4. Jim Ruzicka z bezdomnym kotem.

James Ruzicka, trafiający do poprawczaków i więzień od dziewiątego roku życia, był produktem domu pełnego przemocy, który pogłębił swój problem nadużywaniem LSD, kokainy, meskaliny i heroiny. Najpierw praktykował zoofilię jako dziecko, wkrótce przechodząc do molestowania młodych dziewcząt.
W 1973 r., w wieku 23 lat, został skazany za zgwałcenie dwóch kobiet z Waszyngtonu pod groźbą użycia noża. Sąd uznał go za psychopatę seksualnego i skazał na 10 lat więzienia w zawieszeniu pod warunkiem, że dołączy do programu rehabilitacji przestępców seksualnych w Western State Hospital w pobliżu Tacoma.
Ruzicka skorzystał z okazji, by uniknąć kary więzienia i wkrótce awansował na stanowisko zaufanego, eskortując innych pacjentów do ich stanowisk pracy poza szpitalnym skrzydłem o zaostrzonym rygorze. Administratorzy uznali, że warto mu przyznać 48-godzinny urlop. Z przepustki nigdy nie wrócił. Zbieg udał się do Seattle, gdzie zamieszkał ze swoją byłą żoną i jej nowym mężem.
Cztery tygodnie po ucieczce z Tacoma Ruzicka zamordował dwie dziewczyny w Seattle. Nancy Kinghammer, 16 lat, i Penny Haddenham, 14 lat, zostały porwane z domów nocą. Ciało Penny odnaleziono jako pierwsze.
Śledczy znaleźli ją wiszącą na drzewie, tuż przy West Seattle Expressway; sekcja zwłok wykazała, że została zgwałcona, a następnie uduszona, zanim powieszono jej ciało. Nancy Kinghammer odnalazła się miesiąc później, jej półnagie ciało ukryte było pod śmieciami na pustym placu, który służył jako wysypisko śmieci.
W tym czasie Ruzicka został aresztowany w Beaverton w stanie Oregon za brutalny gwałt na 13-letniej dziewczynce. „Zapytałem ją, czy chce iść na bal” – powiedział policji – „a ona nie powiedziała „nie”, więc pomyślałem, że nie będzie miała nic przeciwko”.
Skazany na karę więzienia za ten zarzut, Ruzicka później przyznał się do morderstw w Waszyngtonie i został ekstradowany w celu przeprowadzenia rozprawy.
Skazany za wszystkie zarzuty, otrzymał dwa kolejne wyroki dożywocia, które miał odbyć po odbyciu kary w Oregonie. Władze w Oregonie podobno zleciły przestępcy serię zastrzyków hormonalnych, mających na celu obniżenie jego libido.
W więzieniu Ruzicka bierze udział w programie opieki nad bezdomnymi kotami. Podobno się nawrócił.

#5. Końcowy etap przenoszenia zabytków zespołu świątynnego Abu Simbel w Egipcie w związku z budową Tamy Asuańskiej, 1964 r.

#6. Najpoważniejszy wypadek amerykańskiego zawodnika Danny'ego Ongesa w 1981 roku – połamane ręce i nogi, liczne urazy narządów wewnętrznych. Po dwóch latach znów zaczął się ścigać.

#7. Demonstranci na ulicach Piotrogrodu żądający, by zwrócić Lenina Wilhelmowi. Kwiecień 1917 r.

9 kwietnia 1917 roku z Zurychu wyruszył pociąg dyplomatyczny. W wagonach, oprócz Lenina, znalazło się 32 rosyjskich rewolucjonistów. Celem ich podróży był Piotrogród (Petersburg), a zadaniem – wywołanie masowych zamieszek, mających doprowadzić do obalenia rządu i wycofania się Rosji z wojny z Niemcami.
Pośrednikiem, który doprowadził do zawarcia umowy między Leninem a mózgiem całej operacji, niemieckim sekretarzem stanu ds. zagranicznych Richardem von Kühlmannem, był zaufany człowiek marksistów, biznesmen Aleksander Parwus. Na sfinansowanie rewolucji w Rosji niemiecki rząd przeznaczył 50 mln marek, co odpowiadało ok. 9–10 tonom złota. Pieniądze miały zostać przekazane za pośrednictwem kilku firm-wydmuszek i szwedzkiego banku, należącego do innego sponsora marksistów – Olofa Aschberga.
Termin zamachu stanu miał być ściśle skoordynowany z niemiecką kontrofensywą na froncie wschodnim, zaplanowaną na pierwszą połowę lipca 1917 roku. Pucz się jednak nie udał – poparcie dla wywrotowców okazało się minimalne. Co gorsza, rosyjski minister sprawiedliwości, na podstawie dokumentów uzyskanych od francuskiego kontrwywiadu, ogłosił publicznie, że Włodzimierz Lenin jest niemieckim agentem. Rozpoczęły się aresztowania spiskowców, Leninowi w ostatniej chwili udało się uciec do Finlandii.
Powtórka puczu, tym razem udana, nastąpiła trzy miesiące później – w listopadzie 1917 r.

#8. Bliźniaczki syjamskie Daisy i Violet Hilton, Birmingham, Anglia, 1932 r.

Dziewczynki urodziły się zrośnięte biodrami i pośladkami. Przez lata brały udział w cyrkowych pokazach, na czym dorobiły się sporego majątku. Zarobione pieniądze skrzętnie przejmowali jednak kolejni szefowie cyrkowych biznesów, u których aktualnie bawiły bliźniaczki. W ostatecznym rozrachunku kobiety zmarły w niedostatku na grypę Hong Kong, która szalała w 1969 roku.

#9. Publiczne ukaranie piekarza, który w okresie głodu spowodowanego powodzią podniósł cenę chleba. Miasto Kina, położone w dolinie Nilu, Egipt, 1954 r.

#10. Lekcja dla gospodyń domowych na temat opanowania umiejętności używania żelazka elektrycznego, 1951 r.

#11. „Wybieraj sercem” – kampania wyborcza Borysa Jelcyna, 1996 r.

Wybory prezydenckie w Rosji w 1996 roku zostały przeprowadzone w dwóch turach 16 czerwca i 3 lipca. W pierwszej turze wystartowało 11 kandydatów. Wybory zakończyły się zwycięstwem Borysa Jelcyna.

#12. Kurt Russell odbiera piłkę z podpisem baseballisty Williego McCoveya, 1963 r.

#13. Claudia Schiffer, 1990 r.

#14. Budynek niemieckiej szkoły inżynierii wojskowej w Karlshorst, w którym odbyła się uroczystość podpisania aktu kapitulacji Niemiec, przedmieście Berlina, 1945 rok.

7 maja 1945 r. we francuskim Reims podpisano akt bezwarunkowej kapitulacji Niemiec. Stronę aliancką reprezentowali generałowie Walter Bedell, Iwan Susłoparow i François Sevez. W imieniu Rzeszy Niemieckiej akt kapitulacji podpisał gen. Alfred Jodl. Na jego mocy siły niemieckie zostały zobowiązane do zaprzestania działań wojennych do 8 maja 1945 r. do godz. 23:01.

Strona sowiecka, ze względów propagandowych i prestiżowych, zażądała powtórnego podpisania aktu kapitulacji Niemiec. Doszło do tego w nocy z 8 na 9 maja 1945 r. w podberlińskim Karlshorst. W imieniu aliantów swoje podpisy złożyli marsz. Georgij Żukow oraz gen. Arthur Tedder, gen. Jean de Lattre de Tessigny i gen. Carl Spaatz. Niemcy reprezentował feldmarszałek Wilhelm Keitel i gen. Hans Jürgen-Stumpf.

#15. Punki. Polska, 1990 r.

W poprzednim odcinku