Jak poradzić sobie z samotnością jako dorosły? Oto kilka rad, które mogą pomóc...

Kilka dni temu Szymon opublikował na x.com posta, w którym przyznał się do braku przyjaciół. Post spotkał się z mocnym odzewem (5 mln odsłon!), wiele osób w tym wieku ma problem z samotnością, ma podobnie, a inni podrzucali słowa otuchy, jeden z użytkowników podrzucił długi wpis od "byłego introwertyka".



Oto opowieść introwertyka, który postanowił zmienić swoje życie po tym, jak na jego przyjęciu urodzinowym nie zjawił się nikt. Swoją historią podzielił się na X Kriss Berg.

Niektórzy ludzie mówili tutaj o samotności dorosłych. Uderzyło to we mnie jak grom z jasnego nieba. W 2018 roku moja żona próbowała zorganizować dla mnie przyjęcie urodzinowe. Nie udało jej się zebrać ani jednej osoby. Ani. Jednej. Osoby. To był jeden z najsmutniejszych dni w moim życiu.

Obecnie, tylko w tym roku (zaledwie 6 lat później) pojadę na 4 wycieczki dla facetów, 2-3 kolejne wycieczki z innymi rodzinami i (co najważniejsze) mam głęboką więź z dziesiątkami innych mężczyzn i kobiet, których nawet nie znałem w 2018 roku.

Mam teraz WSPANIAŁE przyjęcia urodzinowe.

Oto jak to zmieniłem:

#1. Masz przyjaciół, ale nigdy się nie starasz. Po najsmutniejszych urodzinach w moim życiu dotarła do mnie smutna prawda: miałem przyjaciół, ale nie wkładałem w te relacje żadnego wysiłku. Dlaczego oni mieliby się starać dla mnie?

Właśnie wtedy to się zmieniło. Zacząłem losowo wysyłać SMS-y i dzwonić do znajomych. Ilekroć pojawiało się stare, zabawne wspomnienie, pisałem do ludzi, którzy tam byli. „Hej, pamiętasz...”. To zawsze rozpoczynało dobre rozmowy. Pytaliśmy się nawzajem o swoje życie.

To doprowadziło mnie do drugiego wielkiego objawienia.

#2. Jeśli chcesz się z nimi zobaczyć, idź do nich, idioto. Zadzwoń, napisz i powiedz „spotkajmy się”. Idź na piwo. Jeśli nie pijesz, idź pograć w golfa. Jeśli nie grasz w golfa, spróbuj zagrać z nimi w piłkę.

To takie proste.

Jedna z takich rozmów toczyła się z ziomkami z całego kraju. Ktoś zasugerował rozmowę przez Zoom. Świetny pomysł! A nie, czekaj. Pieprzyć to. Rozmowy przez Zoom są do bani. Są niezręczne, a ludzie zawsze znajdą wymówkę, by się nie pojawić.

Ile razy mówiłeś „powinniśmy się spotkać!”? Powiem wprost: to się nigdy nie wydarzy, jeśli ty nie wykonasz pierwszego kroku. NI-GDY. Masz starego przyjaciela, za którym naprawdę tęsknisz? Wsiądź do samolotu.

Co prowadzi mnie do jednej z najlepszych rzeczy, jakie zrobiłem w ciągu ostatnich kilku lat:

#3. Już dziś zacznij planować spotkanie z przyjaciółmi z dzieciństwa, liceum czy studiów. To szokujące, jak dobrze jest zobaczyć starych przyjaciół na żywo i osobiście. Potrzebujesz tego.

ALE, oto rada, jak to zrobić, od kogoś, kto zaplanował kilka takich spotkań w ciągu ostatnich kilku lat: porzuć wszelkie wyobrażenia o osiągnięciu konsensusu.

Jeśli będziesz próbował uszczęśliwić wszystkich, to nigdy do tego nie dojdzie.

Wybierz datę około 6 miesięcy wcześniej, znajdź ciekawą lokalizację i zacznij planować spotkanie. Powiedz przyjaciołom, że weźmiesz na siebie całą organizację, a oni po prostu muszą się pojawić. W ten sposób pojawi się znacznie więcej osób. (...)

Jak sprawić, by było świetnie: jedna osoba (prawdopodobnie ty) płaci za wszystkie posiłki i zajęcia, a po wszystkim cała ekipa zwraca jej koszty. Eliminuje to niezręczne momenty sięgania do portfela i wszyscy mogą się zrelaksować. Skoncentrowanie podróży wokół aktywności (golf, rafting, jazda na nartach) również zmniejszy liczbę tych niezręcznych momentów z rodzaju „o czym teraz porozmawiamy?” i stworzy natychmiastowe wspomnienia.

Mam taką zasadę: osoba, która to wszystko planuje i organizuje, uczestniczy w atrakcjach za darmo. Oznacza to, że ktokolwiek bierze na siebie całą tę pracę, aby wszystko zaplanować, otrzymuje zapłatę za swoje działania (ja płacę za własne loty i hotel). Kiedy dzielę wydatki przez liczbę osób, po prostu usuwam jedną (mnie). Mówię o tym otwarcie i nikt nie narzeka. Służy to również jako zachęta dla ludzi do planowania następnego. Czasami nie zadziała to w mniejszych, 3-4 osobowych grupach, ale zamysł chyba jest jasny.

Porozmawiajmy teraz o nawiązywaniu NOWYCH znajomości...

#4. Wyjdź ze swojej skorupy. Przez lata byłem dumnym introwertykiem. Chwaliłem się tym. Potem nikt nie przyszedł na moje przyjęcie urodzinowe i zdałem sobie sprawę, jak głupi byłem. Zdałem sobie sprawę, że byłem otoczony przez zabawnych, interesujących ludzi, ale po prostu nigdy nie zadałem sobie trudu, aby zapytać, co u nich słychać.

Nienawidzę krótkich pogawędek (small talk). Nie znoszę tego. Ludzie zadają te same 3 pytania, a potem czekają, aż ktoś zada im te same 3 pytania. Potem jest koniec, a ludzie próbują znaleźć wymówkę, by odejść. Więc przestałem to robić. Teraz robię tak:

Zadawaj interesujące pytania: słuchaj odpowiedzi: powtarzaj.

Porzucam chęć mówienia o sobie. Faktem jest, że ludzie, z którymi chcę się zaprzyjaźnić, w końcu zapytają o mnie, ale na początku po prostu pytam i słucham. Okazuję szczere zainteresowanie drugą osobą. Nagle mam wielu nowych przyjaciół. Przypadek? Następnym razem, gdy znajdziesz się w takiej sytuacji, spróbuj tego. Rozmowa zaczyna się standardowo, ale z czasem staje się o wiele głębsza.

Czym się zajmujesz? Jak to się stało, że się tym zająłeś? Studiowałeś to? Co chciałeś robić, gdy byłeś dzieckiem/studentem? Co byś zrobił, gdybyś zarabiał na tym milion dolarów rocznie?

Ta ścieżka rozmowy zawsze dotyczy nadziei i marzeń ludzi, ich historii, miejsca, w którym żyli i tego, co robili. To są dobre rzeczy.

Następnie możesz przejść do: Co robisz poza pracą? Czym się obecnie ekscytujesz? Jak się w to wciągnąłeś? Czego potrzebujesz, aby to robić? Jak często to robisz?

To w naturalny sposób doprowadzi cię do powiedzenia: „Zawsze chciałem tego spróbować...”. Widzisz, dokąd to zmierza?

A to prowadzi mnie do...

#5. Po prostu bądź na „tak”. Chodzi o to, że tak naprawdę nie chciałem próbować tego, o czym rozmawialiśmy, chciałem nowych przyjaciół. Więc po prostu zacząłem robić to, co oni.

To doprowadziło mnie do zrobienia kilku naprawdę przerażających rzeczy na przestrzeni lat. Jazda motocyklem przez górskie przełęcze z zerowym doświadczeniem. Zjazd na nartach wąską rynną z całkowicie zaciśniętym zwieraczem. Jedzenie psychodelików z grupą dziwaków.

Ale wszystko to zwykle prowadziło do głębokich, trwałych przyjaźni. Zrobiłem wiele rzeczy, których nigdy więcej nie zrobię, ale ostatecznie były to dobre doświadczenia.

To może zacząć się bardzo łatwo.

– Przestań podrzucać swoje dzieci na przyjęcie urodzinowe, idź tam i przeprowadź jedną dobrą rozmowę z jedną osobą.
– Dołącz do nowego kościoła.
– Wypróbuj nowy, dziwny sport, o którym wszyscy mówią.
– Dołącz do grupy na Facebooku, idź na spotkanie, zostań wolontariuszem.

Wreszcie, WSZYSTKO to stanie się łatwiejsze, gdy zdasz sobie sprawę, że..

#6. NIE jesteś sam. Każdy to teraz czuje. Zapomnieliśmy o sztuce nawiązywania przyjaźni. NIE jesteś społecznie niezręczny, nie jesteś samotnikiem! Mamy technologię łatwego łączenia się z innymi, ale nie mamy samego połączenia. To nie twoja wina.

O wiele łatwiej jest podejść do ludzi, zaprosić się do czyjegoś życia, gdy zdasz sobie sprawę, że ten ktoś albo A) odczuwa tę samą samotność, albo B) wymyślił, jak nie być samotnym. W obu przypadkach jest to dobra osoba do poznania, prawda?

Pewnego dnia doznałem olśnienia na placu zabaw. Mój syn jest mistrzem w nawiązywaniu kontaktów, zdobywa przyjaciół w każdym miejscu, w którym się znajdzie. Jak? Podchodzi do innego dziecka i mówi „Chcesz się pobawić?”. Potem się bawią. To wszystko.

Możemy to robić jako dorośli, musimy tylko okazywać ludziom prawdziwą ciekawość, SŁUCHAĆ ich, próbować nowych rzeczy, powtarzać. Zadzwoń do starych znajomych. Zrób plany. Wsiąść do samolotu.

PRZEJMIJ INICJATYWĘ, GŁUPTASIE.

Ps. Od redakcji - Szymon, trzymaj się, pamiętamy o Tobie!