Zatrzymane w kadrze – Dwa wspaniałe rudzielce w 1996 roku

#1. András István Arató, czyli „ukrywający ból Harold” albo „dziwny pan ze stocka” w 1989 roku.

Arató urodził i wychował się w węgierskim mieście Kőszeg w 1945 roku. W 1969 roku ukończył studia z zakresu inżynierii elektrycznej na Uniwersytecie Techniczno-Ekonomicznym w Budapeszcie. Pracował sumiennie w swoim zawodzie i w 2010 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.
Po przejściu na emeryturę, w 2010, Arató został dostrzeżony przez profesjonalnego fotografa, który przeglądał w mediach społecznościowych jego zdjęcia z wakacji z przyjaciółmi spędzonych w Turcji. Fotograf skontaktował się z Arató celem przeprowadzenia sesji, podczas której Arató wystąpił jako model.
Sami wiecie, jak się to potoczyło dalej. Ktoś gdzieś w sieci wygrzebał zdjęcie Arató i wkleił je w inne zdjęcie, ktoś inny wykorzystał to zdjęcie i zrobił mema, i tak „ukrywający ból Harold” podbił internety.
Na początku Haroldowi nie w smak była ta dziwna popularność, ale z czasem przyzwyczaił się, a potem zaczął wykorzystywać swoją rozpoznawalność.
Arató rozpoczął publiczne występy na festiwalach, konferencjach i w reklamach. Przez pięć lat pracował jako DJ w lokalnej rozgłośni radiowej. W 2019 roku został twarzą kampanii reklamowej Coca-Coli na Węgrzech. W 2020 roku wystąpił w programie rozrywkowym „Álarcos énekes” stacji telewizyjnej RTL Klub.

#2. Gilbert Kerr, członek Scottish National Antarctic Expedition, gra na dudach dla pingwina, początek marca 1904 roku.

#3. Skutki zamachu na wenezuelskiego prezydenta Romulo Betancourta za pomocą samochodu-pułapki, 1960 rok.

Betancourt był prezydentem Wenezueli w latach 1945-1948, po obaleniu wojskowej dyktatury, oraz ponownie w latach 1959-1964.
24 czerwca 1960 roku prezydent Betancourt przeżył próbę zamachu na swoje życie zorganizowaną przez dominikańskiego dyktatora Rafaela Trujillo. Druga kadencja Betancourta była trudnym okresem, w którym musiał zmierzyć się z ruchem partyzanckim oraz głębokimi podziałami gospodarczo-politycznymi w kraju.
Mimo trudności prezydent Betancourt podjął wiele istotnych reform mających na celu poprawę warunków społecznych i gospodarczych w Wenezueli, m.in. rozszerzył program opieki społecznej, inwestował w edukację, skutecznie zachęcał zagranicznych inwestorów oraz dokonał dywersyfikacji gospodarki Wenezueli, aby ograniczyć jej zależność wyłącznie od eksportu ropy naftowej.

#4. Kierowca taksówki i jego taksówka, Norwegia, 1917 rok. Balon na dachu to zbiornik na gaz, który był używany zamiast benzyny podczas I wojny światowej i jeszcze kilka lat później.

#5. Jedno z pierwszych zdjęć otwartego grobowca Tutanchamona, 1922 rok.

#6. Rzadkie zdjęcie aktorki i wynalazczyni Hedy Lamarr w wieku 55 lat, po pierwszym liftingu twarzy, 1968 rok.

Hedy Lamarr (właściwie Hedwig Kiesler) już na początku swojej kariery filmowej, w 1933 roku, wywołała niemały skandal, występując nago w czechosłowackim filmie „Ekstaza”. Emisji tego filmu w Niemczech zakazał osobiście sam Adolf Hitler.
Także w 1933 roku Kiesler wyszła za mąż za biznesmena Fritza Mandla, trzeciego na liście najbogatszych Austriaków. Mandl znajdował się w bliskich relacjach z austriackimi faszystami, a majątek zdobył na handlu bronią z nazistowskimi Niemcami. Zazdrosny mąż próbował wykupić wszystkie kopie filmu „Ekstaza”, jednak bez powodzenia. Zaraz po ślubie Mandl zakazał żonie grania w filmach.
W 1937 roku aktorka uciekła od męża i jego kumpli nazistów do Londynu. Tam poznała producenta filmowego Louisa Mayera, współzałożyciela wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer (MGM). Kiesler zmieniła nazwisko na Hedy Lamarr na cześć gwiazdy kina niemego Barbary La Marr i w 1938 roku wspólnie z Mayerem trafiła do Hollywood, gdzie grała w wielu filmach aż do końca 1941 roku.
Mimo iż studio lansowało ją na „najpiękniejszą kobietę Hollywood”, nigdy nie zdobyła uznania, a po pojawieniu się Ingrid Bergmann rozwiązano z nią kontrakt.
W trakcie kariery w Hollywood w wolnych chwilach zajmowała się wynalazkami, opracowała m.in. pastylkę musującą, tworzącą napój podobny do coca-coli, i pojemnik na zużyte chusteczki przyklejony do pudełka z tymi czystymi, ale żaden z jej wynalazków nie znalazł uznania. W 1940 roku wraz z kompozytorem George'em Antheilem opracowali system sterowania torpedą za pomocą fal radiowych o zmiennych częstotliwościach. Mimo iż podczas II wojny światowej wynalazek ten nie znalazł zastosowania, to jego udoskonaloną formę w latach 60. XX wieku wprowadziła do użycia US Navy, a ze względu na militarne zastosowanie utajniono go do połowy lat 80.
Po wojnie Lamarr wróciła do gry aktorskiej, pojawiając się m.in. w głośnym filmie „Samson i Dalila” (1949). Karierę aktorską zakończyła w 1966 roku w wieku 52 lat.
W 1997 roku Lamarr otrzymała wraz z Antheilem nagrodę amerykańskich wynalazców za zasługi dla rozwoju elektroniki. Zmarła w 2000 roku.

#7. John Candy we fryzurze wykonanej przez jego małą córeczkę Jennifer, 1983 rok.

#8. Camión Pitufo (dosł. ciężarówka Smerf) Panamskich Sił Obronnych – ciężarówki wyposażone w armatki wodne strzelały wodą z dodatkiem chemikaliów do tłumów protestujących przeciwko rządowi wojskowemu, lata 1987–1989.

#9. Egipscy robotnicy pracujący nad budową Kanału Sueskiego, 1859 rok.

#10. Załoga B-24 Liberator z 1586. Eskadry Specjalnego Przeznaczenia – Polskich Sił Powietrznych w ramach RAF – po powrocie ze zrzutu zaopatrzenia dla Armii Krajowej, która walczyła w okupowanej przez Niemców Warszawie, sierpień 1944 roku.

#11. Amerykański M88A1 mija niemieckiego rolnika, operacja REFORGER, 1982 rok.

Ćwiczenia w ramach kampanii Reforger („REturn of FORforces to GERmany”) były corocznymi ćwiczeniami wojskowymi i kampanią prowadzoną przez NATO w czasie zimnej wojny. Ćwiczenia miały na celu zapewnienie NATO możliwości szybkiego rozmieszczenia sił w Niemczech Zachodnich w przypadku konfliktu z Układem Warszawskim. Chociaż większość rozmieszczonych żołnierzy pochodziła ze Stanów Zjednoczonych, w operacji uczestniczyła również pewna liczba żołnierzy z innych krajów NATO, w tym z Kanady i Wielkiej Brytanii. Było to podstawowe ćwiczenie planowania wojskowego, mające na celu wyeliminowanie niektórych problemów logistycznych w przypadku inwazji na Europę Zachodnią, a nie tylko pokaz siły.
Ćwiczenia REFORGER ostatni raz miały miejsce w 1988 roku i brało w nich udział około 125 tysięcy żołnierzy NATO.

#12. Generał Charles de Gaulle i jego świta przechadzają się Polami Elizejskimi do katedry Notre Dame na ceremonię Te Deum po wyzwoleniu miasta spod okupacji nazistowskiej, Paryż, Francja, 26 sierpnia 1944 roku.

#13. Kablarz podczas budowy Empire State Building w Nowym Jorku. Zdjęcie autorstwa Lewisa Hine'a z 1930 roku.

#14. Nicole Kidman i Kate Winslet w tej samej fryzurze, 1996 rok.

#15. Grupa młodych dziewcząt przed wejściem do „Misji Dworcowej”, Warszawa, 1925 rok.

Na podróżujących od zawsze czyhały różnego rodzaju niebezpieczeństwa, zwłaszcza jeśli podróżującą była młoda kobieta. Ponieważ na terenie dawnych ziem Rzeczypospolitej pod koniec wieku XIX rozkwitł handel żywym towarem, a szczególnie młodymi niewiastami, na początku XX wieku powołano do życia kilka organizacji społecznych, z misją ratowania potencjalnych ofiar przed zejściem z drogi cnoty. Jedną z nich była Opieka Dworcowa, przekształcona wkrótce w Katolickie Towarzystwo Ratowania Kobiet.

Opieka Dworcowa ma chronić młode dziewczyny i kobiety samotnie podróżujące przed nieszczęściem dostania się w ręce handlarzy żywym towarem, jako też przed każdym niebezpieczeństwem natury moralnej, na jakie mogą one być narażone tak w czasie podróży, jak w chwili przybycia do nieznanego miasta. Oprócz tego udziela Opieka Dworcowa podróżującym kobietom także pomocy materialnej, bądź to w formie zapomogi pieniężnej, bądź to przez wskazanie im korzystnego zarobku, chroniąc je temsamem przed wyzyskiem oszustów, którzy wykorzystują ich bezradność i brak doświadczenia

W poprzednim odcinku