Zatrzymane w kadrze CCCLXV - Napisała: Morderstwo

#1. Amerykański niszczyciel B-66 i cztery F-105 Thunderchief zrzucające bomby na Wietnam Północny, 1966 rok.

#2. Członek Ku Klux Klanu wywiesił pętlę z okna swojego samochodu, aby zniechęcić Afroamerykanów do głosowania w nadchodzących wyborach samorządowych. Miami, Floryda, 3 maja 1939 roku.

#3. Poranek w Passchendaele, 1917 rok.

Pomiędzy 31 lipca a 6 listopada 1917 roku rozegrała się trzecia bitwa pod Ypres znana także jako bitwa o Passchendaele. Była to jedna z najkrwawszych bitew I wojny światowej stoczona pomiędzy połączonymi armiami Wielkiej Brytanii i Francji a armią Cesarstwa Niemieckiego.
Bitwa jest uważana za jedną z najbardziej kontrowersyjnych i bezowocnych kampanii I wojny światowej. Prawie pół miliona żołnierzy alianckich i ćwierć miliona Niemców zginęło lub odniosło rany w walce o kawałek zrujnowanej, bagnistej ziemi. Bitwa przesunęła linię frontu o około 10 kilometrów, co nie zmieniło w znaczący sposób sytuacji żadnej ze stron.

#4. Angela Lansbury podczas gali z okazji emisji 100. odcinka serialu „Napisała: Morderstwo” (org. „Murder, She Wrote”) w Biltmore Hotel, Los Angeles, Kalifornia, 1989 rok.

Angela Lansbury, amerykańska aktorka filmowa, teatralna, telewizyjna i piosenkarka pochodzenia irlandzko-brytyjskiego, dama Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (DBE) zmarła 11 października 2022 roku w wieku niespełna 97 lat we śnie w swoim domu w Kalifornii.

#5. Ruiny budynków po wybuchu bomby w klubie nocnym Sari, Bali, Indonezja, 2002 rok.

Ciąg tragicznych zdarzeń zapoczątkował wybuch małej bomby ukrytej w plecaku zamachowca samobójcy, który spustoszył wnętrza baru Paddy. Ranni i przerażeni ludzie natychmiast uciekli na ulicę. Niestety, zrobili dokładnie to, czego oczekiwali od nich terroryści.
Kilka sekund później druga, ważąca ponad tonę i dużo silniejsza bomba, którą ukryto w białej ciężarówce, wybuchła przed klubem Sari. Siła eksplozji zrównała z ziemią budynek klubu, pozostawiając lej o głębokości prawie jednego metra.
Pożar ogarniał kolejne budynki popularnej dzielnicy Kuta, pełnej klubów nocnych i dyskotek. Dziesiątki ofiar zamachu doznały bardzo poważnych poparzeń. Wszędzie leżały porozrywane na strzępy ciała turystów, wielu ofiar zamachu nie można było zidentyfikować, bo zwłoki były zwęglone. Miejscowy szpital nie był w stanie udzielić pomocy wszystkim potrzebującym. Ognia nie udawało się ugasić przez wiele godzin. W miejscu eksplozji powstał głęboki krater, a eksplozja powybijała szyby w promieniu 500 metrów. Według oficjalnych danych w zamachu zginęły 204 osoby, w tym dwaj zamachowcy. Ofiarami byli głównie turyści w wieku 20–39 lat, którzy spędzali wieczór w jednym z dwóch barów. Ponad 300 osób zostało ciężko poparzonych lub rannych.

#6. Steve Jobs pokazuje Andy'emu Warholowi, Keithowi Haringowi i Kenny'emu Scharfowi, jak korzystać z komputera Macintosh, 1984 rok.

#7. Publiczność zabawiana podczas na szybko zaimprowizowanego koncertu przez członków ENSA (Entertainments National Service Association) na stacji metra Aldwych, podczas nalotów na Londyn, 1940 rok.

#8. Lou Eppolito, 22 sierpnia 1969 roku.

Louis Eppolito urodził się na Brooklynie w Nowym Jorku i wychował w East Flatbush. Był synem Theresy Eppolito, dyplomowanej pielęgniarki, i Ralpha Eppolito, współpracownika rodziny mafijnej Gambino. Wuj i kuzyn ze strony ojca Eppolito, James Eppolito i James Eppolito Jr., również zostali członkami rodziny przestępczej Gambino. Dorastając, Eppolito zapoznał się z kilkoma innymi gangsterami.
Kiedy złożył podanie do Departamentu Policji Nowego Jorku (NYPD) w 1969 roku, fałszywie stwierdził, że nie ma żadnych związków z przestępczością zorganizowaną. Do 1977 roku Eppolito awansował do rangi detektywa. W 1983 roku został oskarżony, ale finalnie i oczyszczony z zarzutów przekazywania raportów wywiadowczych NYPD mafijnej rodzinie Gambino.
Eppolito przeszedł na emeryturę w 1990 roku. W 1992 roku napisał książkę „Mafia Cop: The Story of an Honest Cop Whose Family Was the Mob”, w której opowiedział o swoich próbach uniknięcia wciągnięcia do mafii i konieczności walki o swoją reputację w wyniku sprawy korupcyjnej z rodziną Gambino, którą podał jako powód odejścia z NYPD. Po spotkaniu z aktorem Joe Pesci w Cafe Central, restauracji odwiedzanej przez celebrytów, Eppolito rozpoczął swoją krótką przygodę z aktorstwem. Zagrał mało znaczące role w takich filmach jak „Zagubiona autostrada”, „Predator 2” i „Chłopaki z ferajny”. Przeniósł się do Las Vegas około 1994 roku i sprzedawał samochody w salonie Infiniti, gdzie zabawiał innych sprzedawców oraz klientów zdjęciami i opowieściami z miejsc zbrodni.
Eppolito i inni były policjant Caracappa zostali aresztowani w marcu 2005 roku i oskarżeni o przynależność do przestępczości zorganizowanej, utrudnianie pracy wymiarowi sprawiedliwości, wymuszenia oraz usłyszeli osiem zarzutów o morderstwo i spisek.
6 marca 2009 roku Eppolito został skazany na dożywocie plus 100 lat, a Caracappa na dożywocie plus 80 lat. Każdy z nich dodatkowo został ukarany grzywną w wysokości ponad 4 milionów dolarów. Eppolito został osadzony w więzieniu federalnym o zaostrzonym rygorze w Tucson. Zmarł 3 listopada 2019 roku, w wieku 71 lat. Jego przyczyna śmierci nie została nigdy ujawniona.

#9. Paul McCartney kupuje gazetę dzień po śmierci Johna Lennona, 9 grudnia 1980 roku. Zdjęcie zrobione z samochodu przez Lindę McCartney.

#10. Pierwsza misja dyplomatyczna Japonii w Stanach Zjednoczonych, 1860 rok.

Od XVII wieku Japonia pozostawała w izolacji politycznej, kulturowej i gospodarczej od świata zachodniego. Japończycy zerwali stosunki ze wszystkimi krajami europejskimi, poza Holandią. W XIX wieku w wyniku wewnętrznych zmian w państwie, w tym pogłębiającej się niechęci do rządów szogunatu, a także nacisków krajów Zachodu, doszło do stopniowego złamania izolacji Japonii.
Bezpośredni wpływ na to miała akcja komandora marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych Matthew Perry'ego, który w 1853 roku wpłynął do Zatoki Tokijskiej, nawiązując pod presją militarną stosunki dyplomatyczne pomiędzy USA a szogunatem. Kilka lat później, w 1858 roku, Japończycy zostali zmuszeni do podpisania tzw. traktatu Harrisa, zgodnie z którym musieli otworzyć swoje porty na handel ze Stanami Zjednoczonymi. Porozumienie gwarantowało Amerykanom szereg przywilejów, m.in. nietykalność na terenie Japonii.
Wobec tego, że traktat musiał zostać ratyfikowany w Waszyngtonie, Japończycy wysłali pierwszą od setek lat misję dyplomatyczną na Zachód.
Misja wyruszyła w roku 1860 na pokładzie amerykańskiego parowca. Jej cele były ściśle biurokratyczne – chodziło jedynie o podpisanie dokumentu i natychmiastowy powrót do kraju. W efekcie japońscy dyplomaci odrzucali zdecydowanie propozycje zwiedzania w USA czegokolwiek, co nie byłoby związane z ich misją – odmówili m.in. obejrzenia wodospadu Niagara czy przemysłowego Bostonu.

#11. Urodzona w Japonii w 1751 roku i zmarła 7 lipca 1977 roku w wieku 226 lat koi Hanako była najstarszą zarejestrowaną rybą koi.

#12. Małżeństwo protestujące na Ellis Island przeciwko deportacji męża Żyda z powrotem do Niemiec, 1936 rok.

POMÓŻCIE MI
Zatrzymajcie tu mojego męża. Jest uchodźcą, a w Niemczech grozi mu śmierć. Jest zbyt młody, by umierać! Jestem zbyt młoda, żeby zostać wdową. Proszę, podpiszcie petycję.

ZASTRZELCIE MNIE
Jestem uchodźcą i nie chcę być zamęczony na śmierć przez Hitlera. Zostanę deportowany do Niemiec, chyba że zatrzymacie to teraz! Proszę, podpiszcie petycję.

#13. Rower dla całej rodziny. Propozycja z 1939 roku.

#14. Elizabeth Taylor ucina sobie drzemkę na kanapie obok Jamesa Deana podczas przerwy w kręceniu scen do filmu „Olbrzym”, 1955 rok.

#15. Michael Jackson i Whitney Houston, 1989 rok.

#16. Christopher Lee i Ian McKellen na planie filmu „Władca Pierścieni”, 2000 rok.

#17. Jim Hines ze Stanów Zjednoczonych (nr 279) przekracza linię mety na pierwszym miejscu i zdobywa złoty medal, wygrywając bieg na 100 m mężczyzn z rekordowym czasem 9,95 sekundy. Był pierwszym człowiekiem, który oficjalnie przełamał 10-sekundową barierę na 100 m (Meksyk, 1968 r)

Zanim zajął się lekką atletyką, Hines uprawiał także baseball. Jako lekkoatleta wsławił się przede wszystkim tym, że jako pierwszy człowiek na świecie przebiegł 100 m poniżej 10 sekund. Miało to miejsce w Sacramento podczas amerykańskich kwalifikacji przedolimpijskich w 1968 roku. Według obowiązującego wówczas pomiaru ręcznego Hines przebiegł dystans w 9,9 s, a według pomiaru elektronicznego w 10,03 s. Na tych samych zawodach dwóch innych lekkoatletów, Charles Greene i Ronnie Ray Smith, także uzyskało czas 9,9 s (elektronicznie, odpowiednio 10,09 s i 10,13 s).
Na igrzyskach olimpijskich w 1968 roku w Meksyku Hines zdobył złote medale na 100 m i w sztafecie 4 x 100 m. Ustanowił także rekordy świata w obu tych konkurencjach: 9,95 s na 100 m i 38,2 s w sztafecie. W sumie w swojej karierze 5-krotnie ustanawiał rekordy świata: trzy razy na 100 m, raz w sztafecie 4 x 100 m i raz na dystansie 220 jardów (201,17 m).
Po igrzyskach Hines zaczął zawodowo uprawiać futbol amerykański. W 1968 roku został nawet wybrany do drużyny Miami Dolphins. Nie odniósł jednak sukcesów w tej dyscyplinie, mimo umiejętności biegowych. Dla Miami Dolphins rozegrał tylko 10 meczów. W 1970 roku wystąpił w jednym meczu Kansas City Chiefs i na tym zakończył karierę sportową. Pracował później z młodzieżą w Houston oraz przy wydobyciu ropy naftowej. Obecnie ma 76 lat i przebywa na emeryturze.

#18. Lea Thompson i facet, który był właścicielem Packarda '48 podczas kręcenia filmu „Powrót do przyszłości”, 1985 rok.

#19. Meteoryt uderzył w samochód Michelle Knapp w Peekskill w stanie Nowy Jork, 9 października 1992 roku.

Meteoryt spadł 9 października 1992 roku. Tysiące osób na wschodnim wybrzeżu USA było świadkami tego wydarzenia. Po przebyciu przestrzeni kosmicznej z kosmiczną prędkością 14 km/s meteoryt zwolnił w ziemskiej atmosferze do zaledwie 264 km/h w momencie uderzenia. Meteoryt Peekskill przebił bagażnik czerwonego Chevroleta Malibu z 1980 roku i o włos minął zbiornik paliwa.
Siedemnastoletnia Michelle Knapp, właścicielka samochodu, usłyszała uderzenie z wnętrza swojego domu. Później opisała ten dźwięk „jakby samochód uderzył w drzewo”. Wybiegając na zewnątrz, aby zbadać źródło hałasu, Knapp odkryła, że jej samochód jest rozbity, a meteoryt ważący prawie 12,5 kilograma „wciąż jest ciepły i pachnie siarką”.
Knapp sprzedała meteoryt konsorcjum trzech dealerów za 50 000 USD. Dziś małe kawałki meteorytu Peekskill kosztują około 125 dolarów za gram. Knapp kupiła swój samochód kilka tygodni wcześniej za 300 dolarów. Natychmiast po zderzeniu z meteorytem sprzedała pojazd dealerowi aut i kolekcjonerowi Alowi Lange za 25 tysięcy dolarów. Od tego czasu jest on wystawiany w wielu muzeach na całym świecie, w tym w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku i we francuskim Narodowym Muzeum Historii Naturalnej.

#20. Kampania referendalna w 1997 roku – plakat nawołujący do głosowania za przyjęciem Konstytucji Rzeczypospolitej Polski.

Dokładnie 25 lat temu, 17 października 1997 roku wszedł w życie najwyższy akt prawny Rzeczypospolitej Polskiej – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.

W poprzednim odcinku

Źródła: 1, 2, 3