Zatrzymane w kadrze CDLI - Ostatni as Luftwaffe

#1. Proces Bruno Tescha (po lewej) i jego współpracowników, Hamburg, 1945 rok.

Tesch był jednym z dyrektorów firmy Tesch & Stabenow (Testa) zaopatrującej obozy koncentracyjne w Cyklon B. W 1945 roku został aresztowany i stanął przed Brytyjskim Trybunałem Wojskowym w Hamburgu wraz z dwoma innymi dyrektorami Testy. Proces toczył się od 17 września do 15 listopada 1945 roku.
Tesch oraz Karl Weinbacher zostali uznani winnymi i skazani na śmierć, trzeci z oskarżonych, Joachim Drosihn, został uniewinniony. Wyrok wykonano następnego dnia po ogłoszeniu, 16 maja 1946 roku.

#2. Zawodnicy sumo, Jokohama, Japonia, 1887 rok.

#3. K jak kontrasty - Cindy Crawford i Shaquille O'Neal, lata 90. XX wieku.

#4. Węgierski szermierz i pięcioboista Imre Petneházy spada z konia podczas skoku przez przeszkodę podczas konkurencji pięcioboju nowoczesnego na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku. Ani jeździec, ani koń nie doznali kontuzji. Petneházy ponownie wsiadł na grzbiet zwierzęcia i ukończył zawody, sierpień, 1932 rok.

#5. Erna Petri, NRD, 1961 rok.

W czerwcu 1942 roku Petri przeniosła się do dworu Grzenda w Polsce po tym, jak jej mąż Horst został tam kierownikiem fabryki. W ciągu dwóch pierwszych dni od przeprowadzki Erna była świadkiem, jak jej mąż bije robotników batem, a także rutynowo gwałci swoje służące. Miejscowi rolnicy nazywali go sadystą, który lubił pastwić się nad Ukraińcami, Polakami i Żydami.
Podczas nieobecności Horsta brała udział w masowych rozstrzeliwaniach ludności żydowskiej w sąsiednim miasteczku. Uczestniczyła też w masowych deportacjach i masakrze 15 ukraińskich rolników, którzy mieli dostarczać partyzantom żywność.
W czerwcu 1943 roku Erna wracała swoim powozem z zakupów we Lwowie, kiedy natknęła się na sześciu prawie nagich chłopców (w wieku od 6 do 12 lat) kucających na poboczu drogi. Dzieci uciekły z wagonu przeznaczonego do obozu zagłady w Sobiborze. Dzieci były przerażone i głodne. Kiedy Erna zorientowała się, że to żydowscy uciekinierzy, uspokoiła ich, zabrała do domu, nakarmiła i czekała na powrót męża. Kiedy Horst nie wrócił po kilku godzinach, Erna zabrała dzieci do lasu do dołu, w którym pochowano innych Żydów, ustawiła je w szeregu i rozstrzeliwała je pojedynczo w stylu egzekucji. Później powiedziała, że po zabiciu dwóch pierwszych pozostali zaczęli płakać, „ale nie głośno, tylko jęczeli”. Żadne z dzieci nie uciekło, ponieważ były wykończone po kilku dniach spędzonych w wagonie. Erna nauczyła się, jak najlepiej kogoś zabić, słysząc, jak koledzy jej męża dyskutują o masowych rozstrzeliwaniach Żydów.
Zarówno Horst, jak i Erna uniknęli wykrycia zaraz po wojnie. Osiedlili się w Niemczech Wschodnich i zostali rolnikami. Horst wstąpił do Liberalno-Demokratycznej Partii Niemiec, Federacji Wolnych Niemieckich Związków Zawodowych i Chłopskiego Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy. W 1957 roku syn Petrich uciekł z kraju, zwracając uwagę Stasi, która zaczęła ich inwigilować. Aresztowano ich za „działalność antypaństwową” w 1961 roku. Podczas przeszukiwania ich domu wschodnioniemiecka policja natknęła się na zdjęcia dworu Grzendy. Zarzuty polityczne zostały oddalone, a małżeństwo stanęło w obliczu znacznie poważniejszych zarzutów popełnienia zbrodni wojennych.
Erna została skazana na dożywocie, a Horst, który popełnił znacznie więcej okrucieństw, został skazany na śmierć. Po tym, jak przewodniczący Rady Państwa NRD Walter Ulbricht odmówił interwencji, Horst został zabity przy użyciu gilotyny w więzieniu w Lipsku 12 grudnia 1962 roku, a Erna została wysłana do twierdzy Hoheneck. Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 roku Ernie pozwolono złożyć wniosek o rewizję jej wyroku. Sąd odrzucił jej wniosek.
W 1992 roku Erna została zwolniona z więzienia z powodów zdrowotnych. Zmarła w 2000 roku, kilka miesięcy po swoich 80. urodzinach.

#6. Pociąg metra w Chicago (znany jako Chicago L) wykoleił się i spadł ze wzniesienia. Za główną przyczynę wypadku uznano fakt, że maszynista był pod wpływem marihuany, 4 lutego 1977 roku.

Kolizja zepchnęła pierwsze cztery wagony z torów, zabijając 11 osób i raniąc co najmniej 268, gdy wagony spadły na ulicę poniżej.
W wyniku śledztwa wykryto także, że maszynista Martin miał bardzo słabe „wyniki” w zakresie bezpieczeństwa w pracy, w tym m.in. czytanie podczas obsługi pociągu, rozmawianie z pasażerami podczas prowadzenia pociągu oraz ignorowanie znaków. Nie było to także jego pierwsze wykolejenie pojazdu, ale poprzednie uszły mu płazem.

#7. Goran Jelisić dokonuje egzekucji więźnia leżącego na ziemi, Bośnia, lata 90. XX wieku.

Jelisić to bośniacki Serb, zbrodniarz wojenny, który przed wojną pracował jako rolnik. Został uznany za winnego popełnienia zbrodni przeciwko ludzkości i za pogwałcenie zwyczajów wojennych podczas służby w obozie Luka w Brczku w czasie wojny w Bośni. Wykazywał on szczególną brutalność wobec więźniów, czego miał świadomość i w celu podkreślenia tego faktu określał siebie „serbskim Adolfem Hitlerem”.
Jelisić został zatrzymany 22 stycznia 1998 roku w Bijeljinie przez amerykański oddział działający w ramach SFOR. W 1999 roku Serb przyznał się do zbrodni przeciwko ludzkości i pogwałcenie zwyczajów wojennych, za co został skazany na 40 lat więzienia. Jednocześnie został uniewinniony od zarzutu ludobójstwa, ponieważ Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii uznał, że prokuratura nie udowodniła jego winy ponad wszelką wątpliwość.

#8. Porucznik Hugo Broch pijący wino po odznaczeniu go Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes), 12 marca 1945 roku.

Hugo Broch to as niemieckiego lotnictwa, któremu przypisuje się 81 zwycięstw w 324 misjach podczas II wojny światowej, wszystkie na froncie wschodnim. 6 lutego 2022 roku Hugo świętował swoje setne urodziny.

#9. 22 listopada 1963 roku: pochodzący z Wyoming Robert Croft robi to zdjęcie na chwilę przed zabójstwem prezydenta Johna F. Kennedy'ego.

#10. Jim Jarrett w skafandrze do nurkowania Tritonia, przygotowujący się do eksploracji wraku RMS Lusitania, 1935 rok.

#11. Grupa młodych Niemców opasana dętkami rowerowymi, które służyły jako forma pomocy podczas pływania, 1925 rok.

#12. Na pokładzie samolotu, lata 60. XX wieku.

#13. Depeche Mode, 1981 rok.

#14. Huntington Beach w Kalifornii podczas boomu naftowego, 1928 rok.

#15. Oddział MASH (Mobile Army Surgical Hospital – Mobilny Wojskowy Szpital Chirurgiczny) podczas wojny koreańskiej, 1953 rok.

#16. Zdjęcie słowackiego szybkiego pociągu (Slovenská strela) po pierwszym przejeździe z Bratysławy do Pragi, 13 lipca 1936 roku.

#17. Pokaz hipnozy, USA, lata 40. XIX wieku

#18. SEAL Team 6 Snipers wraz z agentami CIA podczas operacji Gothic Serpent (bitwa w Mogadiszu), która zainspirowała film Helikopter w ogniu. Mogadisz, Somalia, październik 1993 roku.

Bitwa w Mogadiszu miała za zadanie rozbicie i schwytanie somalijskiego klanu Habar Gidir pod przywództwem Mohameda Farraha Aidida, który był odpowiedzialny za przechwytywanie dostaw żywności dla głodującej Somalii i masakrę, jakiej dokonano na 25 żołnierzach pakistańskich działających z ramienia ONZ.
Akcja miała trwać 45 minut. Śmigłowce Little Bird najpierw ostrzelały rakietami budynek, a potem wysadziły 50 komandosów Delty blisko budynku, a oni dokonali szturmu, zabijając kilku strzelających do nich Somalijczyków. Następnie 4 oddziały rangersów desantowały się ze śmigłowców Black Hawk na linach z wysokości około 20 metrów w celu zabezpieczenia terenu wokół budynku. Nie wszystko szło gładko od początku misji, ale mimo trudności udało się opanować budynek i pojmać doradców Aidida wraz z 22 ich współpracownikami.
Problemy zaczęły się podczas ewakuacji, ponieważ zestrzelono dwa Black Hawki i ponad 100 żołnierzy rangers i Delta Force zostało odciętych we wrogim mieście.
Na miejscu żołnierze bronili się przed nocnym wzmożonym ostrzałem moździerzy, masowym atakiem milicji oraz cywilów sięgających po broń. Przewaga była tak wielka, że trzeba było wezwać wsparcie dwóch śmigłowców Little Bird z karabinami maszynowymi Minigun i rakietami, aby ostrzelały pozycje somalijskiej milicji.
Mimo braku amunicji i zmęczenia żołnierze utrzymali się. W czasie akcji rannych zostało 73 amerykańskich żołnierzy, a 18 poniosło śmierć. Zginął jeden żołnierz malezyjski, jeden żołnierz pakistański i 300-2000 Somalijczyków (tak duża jest rozbieżność w stratach podawanych przez różne źródła), w tym liczni cywile.
Akcja ta została negatywnie oceniona, pomimo wykonania założeń i prawidłowego przeprowadzenia. Prezydent Bill Clinton, pod naciskiem opinii publicznej, rozkazał wycofanie sił USA z Somalii. Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił także, żeby każdy żołnierz United States Army przechodził szkolenie antyterrorystyczne.

#19. Uma Thurman, 1989 rok.

#20. Strajkujący stoczniowcy w Stoczni im. Lenina, Gdańsk, Polska, 1988 rok.

W poprzednim odcinku