Wielka księga zabaw traumatycznych LXXIII

Jak się można domyślić upuściłem nóż (z wysokości około 0,5 m) na nogę. Nóż wbił się, wyskoczył (!!) z mojej stopy i wylądował kilkanaście centymetrów dalej. Ogólny wrzask (mój głównie), tata niosący mnie do łazienki i mama która pyta cs się stało - tylko to pamiętam po upadku noża. Po tym została mi blizna długości około 0,5 cm. Na tym skończyła się moja pasja do ostrych przedmiotów.

by Niezarejestrowany

* * * * *

EKSPERT

Pewnego pięknego sylwestra razem z ojcem kupiliśmy fajerwerki (10 duuużych rakiet). O północy należało je odpalić i oczywiście ja pełniłem honory. I jako wielki ekspert w tej dziedzinie uznałem, że nie potrzebuję instrukcji obsługi. Wbiłem wszystkie 10 rakiet w ziemię na ulicy (ulica, przy której mieszkam to ubita piaszczysta droga - typowa polska autostrada), a następnie podpaliłem lonty. Rakietki zaczęły się iskrzyć od spodu, aby nabrać siły odrzutu, ale za cholerę nie chciały odlecieć. W tej chwili przyszła mi do głowy myśl, że one mogą wybuchnąć na ziemi. Oczywiście, że tak się stało. 10 pięknych eksplozji pokryło ulicę. Wszyscy, którzy byli w okolicy uciekają. Klika młodych jabłoni mojej matki "poszło z dymem". Dopiero później na instrukcji obsługi przeczytałem "nie wbijać w ziemię". Boże miej nas w opiece - za pół roku znowu sylwester

by Niezarejestrowany

* * * * *

NIEWIDZIALNA RĘKA

Swojego czasu, mając 14 lat, było się harcerzem. A że harcerze to ludzie pomocni, przed wigilią postanowiliśmy pomóc pani poseł X pakować życzenia świąteczne do mieszkańców (taki chwyt marketingowy). Jak wiadomo powtarzanie kilkusetkrotnie tej samej czynności wkładania kartki do koperty i zaklejania szybko się nudziło, postanowiliśmy wrzucać do każdej koperty po tabletce słodzika, który stał na stoliku obok (był to okres w którym była podwyższona czujność na tego typu ataki). W domu mały, dzielny harcerz pochwalił się rodzicom o tym czego wraz ze znajomymi dokonał. Na szczęści przytomni rodzice poinformowali biuro poselskie, a ja w rezultacie siedziałem i przepakowywałem kolejny raz te same listy. I tak połowa mieszkańców tego roku życzeń nie dostała.

by Niezarejestrowany

* * * * *

KOLEJNY KASKADER ROWEROWY

Miałem wtedy lat około 7 gdy poszedłem na Szczęsliwice na górkę. Pełnia lata nowy rower i dłuugi zjazd. Początek klasycznie nie zapowiadał tragedii. Ale w połowie zjazdu okazało się, że w trawie, jest zupełnie niewidoczna dziura w ziemi. Niezbyt głęboka na moje szczęście. Po trafieniu w dziurę kierownica od roweru musiała się obluzować. Zauważyłem to dopiero na dole, gdy z pełną prędkością wpadłem na plac zabaw. Chciałem ominąć drabinki takie made in PRL z grubych rur. Po skręcie okazało się, że skręciłem częścią którą trzymałem w ręku, lecz koło pozostało prosto. Zatrzymałem się na drabinkach trafiając je lewym obojczykiem i barkiem. Siniaka miałem 3 tygodnie i to wielce kolorowego. Kości całe. Drabinka obtłuczona z farby. Do Dziś lewy obojczyk mam bardziej wrażliwy na uderzenia.

by Karnakk

* * * * *

SPRZĄTANIE ZIEMI

Taka historyjka przypomniała mi się z czasów pacholęcych, no może ciut starszych miałem wtedy 8 lat i byłem w drugiej klasie osiedlowej podstawówki. Mieszkam na osiedlu z wielkiej płyty powstałym w późnych latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Moja szkoła była szkołą ekologiczną, polegało to na tym, że mieliśmy zajęcia ze środowiska i takie tam bzdety. No i w drugiej klasie z okazji Dnia Ziemi ruszyliśmy na Sprzątanie Ziemi (naszego osiedla). Dostaliśmy wielkie plastikowe worki, jeden worek na 6 osób plus oczywiście gumowe rękawiczki dla każdego. Nie było łatwo, nie było wiele śmieci, a dzieci chciały napchać worki do pełna. Daliśmy worek w jedno miejsce i napychaliśmy czym się dało. Po dwóch godzinach nauczycielka powiedziała, że wracamy, i pojawił się problem - nasz worek był ciężki jak cholera, nieśliśmy go we czterech ze zmianami. Nauczycielka pogratulowała nam i ruszyliśmy w drogę. Łatwo przewidzieć dalszy ciąg - worek się rozerwał i cała zawartość wylądowała na koledze i chodniku. Ale nie ma się co dziwić, okazało się, że pośród naszych zdobyczy były uwaga, uwaga: Cztery połamane betonowe płyty chodnikowe. Zgarnęliśmy je z miejsca, gdzie robotnicy rozkopali chodnik. Cóż musieliśmy płyty odstawić, a cały ten majdan uliczny zwinąć..

by Heretyk29

* * * * *

LIZAK

Gdy miałam jakieś 3 latka, rodzice kupili mi na odpuście takiego ogromnego lizaka. Byłam taka zadowolona i pełna euforii, że jak siadłam sobie na krześle i zaczęłam się na nim huśtać. W końcu przesadziłam z kątem nachylenia krzesła i uderzyłam głową o kaloryfer. Efekt: Rozcięta głowa, a lizak cały i zdrowy (nie złamał się).

by Niezarejestrowana

* * * * *

DESKOROLKA

Gdy miałam jakieś 5 lat mama kupiła z granicą deskorolkę. A że w "moich czasach" było to niezłe cacko, postanowiłam, że wypróbuje je od razu. Moi koledzy zlecieli się do mnie na podwórko i zaczęliśmy jeździć. Ale jak może małe dziecko jeździć na deskorolce?! Wpadaliśmy na genialny pomysł, że nie będziemy stać na niej, tylko siedzieć. Ja, jako właścicielka, pierwsza zaczęłam. Siadłam sobie i któryś z kolegów mnie popchnął, żebym jechała. Było świetnie! Ale mi oczywiście musiały się zsunąć nogi i przejechałam jakiś metr po betonie górną częścią stóp. Miałam je całe bordowe od krwi i do tej pory na jednej nodze mam znak po tej zabawie.

by Niezarejestrowana

* * * * *

RAKIETA

Pamiętam to dobrze, bo byłem wtedy jakoś na przełomie podstawówki i liceum. Nie mniej pomysły trzymały się mnie głupie. Postanowiłem zrobić rakietę z naboju od syfonu (takiego do produkcji wody gazowanej). W tym celu zużyty nabój wypełniłem dobrze wszystkim traumatykom znaną mieszanką saletry potasowej z cukrem pudrem. Nabój wsadziłem do żelaznej rurki mniej więcej metr długości - imitującej coś w rodzaju moździerza. Na dnie tej rurki nasypałem wcześniej trochę wspomnianej mieszanki, w której tkwił misternie upleciony zapalnik z cienkiego drucika
miedzianego. Podłączyłem go do około 2 metrów kabla, który miałem podłączyć do bateryjki 9V. Wszystko to ustawiłem nad jeziorem. W moim chorym zamyśle miało być tak: Drucik rozgrzewa się do czerwoności, zapalając mieszankę na dnie rury. Ta paląc się zapala mieszankę w naboju. A ten z kolei, chwyciwszy odpowiedni ciąg, poleci jak rakieta. Dla lepszego efektu (kretyn!) do mieszanki w naboju dodałem zmielonego na proszek magnezu (zakosiłem trochę opiłków jeszcze przed wakacjami z pracowni chemicznej ze szkoły). Na pokaz zaprosiłem tatę i brata. Stanęliśmy dookoła moździerza - i podłączyłem baterię. Efekt: Towarzystwo ryknęło śmiechem, bo mieszanka, która miała służyć za podpałkę pod nabojem zapaliła się tak gwałtownie (a może na szczęście za dużo jej użyłem), że piekielna rakieta z gustownym pierdnięciem została wypchnięta na metr do góry i plusnęła do jeziora tuż koło brzegu. Zaznaczam, że było tam około metr głębokości. Już mieliśmy odchodzić, gdy nagle JAK NIE PIER**LNIE!!. Dwumetrowy pióropusz wodny, huk jak od bomby. Jak się ocknęliśmy, to ja siedziałem skulony na ziemi, tata zamarł wpół kroku a brat znieruchomiał w połowie kucania. Pooglądaliśmy się nawzajem, żadnych obrażeń. Strach pomyśleć, co byłoby, gdyby rakieta pozostała na miejscu i wybuchła w rurze...

by Niezarejestrowany

* * * * *

BASEN!

w wieku jakiś 7-8 lat pojechałem z rodzicami do Aquaparku w Polkowicach. Basen nowy, wiec pierwszy raz na nim byłem. Początkowo jak każdy małolat spędziłem godzinę na zjeżdżalni. I wszystko było by dobrze, gdyby nie mój pomysł na przedłużenie zabawy. Gdy kierowaliśmy się do wyjścia skoczyłem do pierwszego lepszego basenu w którym było widać dno. Jak się jednak okazało basem miał 2 metry głębokości, a ja poszedłem na dno jak kula. Nie wiem ile się topiłem bo wydawało mi się to wiecznością. Poczułem tylko uścisk na brzuchu i juz byłem na brzegu. Wyciągnął mnie jakiś facet. Skończyło się to tylko płaczem i bólem brzucha po chlorze. O dziwo nie mam i nie miałem nigdy leku przed wodą.

by Niezarejestrowany

Traumatycy, wzywam Was! Opisujcie i wysyłajcie! Świat i strona główna Joe Monster należy do Was. Przeżyłeś traumatyczną przygodę i chcesz, aby świat się o niej dowiedział? Nic prostszego! Klikaj w ten linek i pisz!

Mail mi się zepsuł. Tak po prostu nie wytrzymał nadmiaru traumy i padł. Jeśli więc w ciągu ostatnich 3 tygodni nadsyłałeś traumę i nie ma jej opublikowanej - prześlij ją jeszcze raz!