Zatrzymane w kadrze CDXI - Czarnoskóry sędzia i były członek KKK

#1. Wasilij Josifowicz Stalin, 1956 rok.

2 września 1955 roku Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało Wasilija Josifowicza Stalina, generała porucznika lotnictwa, który osobiście zestrzelił dwa niemieckie samoloty, na osiem lat więzienia. Został też pozbawiony stopnia wojskowego i wydalony z partii.
Syna przywódcy narodów uznano za winnego nadużycia urzędu, roztrwonienia funduszy państwowych i „oszczerstw pod adresem przywódców KPZR i państwa sowieckiego” – generał po pijaku oskarżał nowe władze o zamordowanie ojca.
W 1960 roku został zwolniony z więzienia i zesłany do Kazania, gdzie wkrótce zmarł.

#2. Londyńska taksówka czeka na kolejnego klienta przy Royal Albert Hall w Londynie, 1900 rok.

#3. Benicio del Toro i Parker Posey, 1995 rok. Fot. Mark Seliger

#4. Kareem Abdul-Jabbar, podczas ceremonii rozdania dyplomów. Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles, 1969 rok.

Ferdinand Lewis Alcindor Jr., będąc studentem, kompletnie zdominował rozgrywki ligi NCAA. Zdobył trzy tytuły ligi w latach 1967-1969 i za każdym razem był wybierany najlepszym zawodnikiem turnieju Final Four. W 1969 roku odrzucił kontrakt na milion dolarów z Harlem Globetrotters i został wybrany z 1. numerem draftu przez Millwaukee Bucks. W 1975 przeszedł do Los Angeles, gdzie grał aż do 1989 roku. Odmówił występu na Olimpiadzie w 1968 roku, w 1971 po zdobyciu pierwszego mistrzostwa NBA z drużyną "Kozłów" zmienił nazwisko na Kareem Abdul-Jabbar, podkreślając tym samym swoje przywiązanie do Islamu.
Sześciokrotnie zdobywał mistrzostwo ligi NBA, sześciokrotnie został wybrany najlepszym graczem sezonu zasadniczego. Obecnie jest wciąż liderem ligi NBA w ilości zdobytych punktów w całej karierze - 38387, ale ściga go LeBron James.
Osoby, które nie interesują się koszykówką, mogą znać sympatycznego dryblasa z filmu "Gra śmierci" z 1978 roku z Bruce’em Lee i komedii "Czy leci z nami pilot?" (1980) z Leslie Nielsenem i Lloydem Bridgesem.

#5. "Czarna Mamba", Kobe Bryant w koszulce z podobizną Michaela Jordana, 1990 rok.

#6. 4.5 megabajta danych na 62500 perforowanych kartach, 1955 rok.

#7. Widok z lotu ptaka na Bombaj (Mumbaj), w latach 80. XIX wieku, kiedy Indie były jeszcze częścią kolonii brytyjskiej.

#8. Thurgood Marshall został zaprzysiężony jako pierwszy czarnoskóry sędzia w Sądzie Najwyższym USA przez byłego członka Ku Klux Klanu, Hugo L. Blacka (na zdjęciu po prawej, z Biblią), 1965 rok.

#9. Oficer bezpieczeństwa technicznego z Dyplomatycznej Służby Bezpieczeństwa wypełza z tunelu po odkryciu ukrytego sowieckiego stanowiska nasłuchowego w ambasadzie USA w Moskwie w 1978 roku.

Oprócz anten nasłuchowych w kominie, który okazał się atrapą i prowadził do prywatnego mieszkania w Moskwie, Rosjanie opracowali jeszcze inną, bardziej wyrafinowaną metodę przechwytywania amerykańskich wiadomości.
Udało im się skonstruować i umieścić w amerykańskiej maszynie do pisania IBM Selectric coś, co dzisiaj fachowo nazywa się keylogger. Keylogger w dzisiejszych czasach działa na zasadzie zapisywania na dysku wciśnięcia każdego klawisza z klawiatury komputera i/ lub przesłania tych wiadomości na wybrany serwer.
Keylogger do maszyny do pisania wykrywał i mierzył pole elektryczne, potrzebne do obrócenia głowicy kulowej do wybranej pozycji. Każdą literę i każdy znak cechowało unikalne przekręcenie i nachylenie kuli w tej nietypowej maszynie do pisania. Skoro pozycja każdego znaku była unikatowa, to mierząc natężenie pola, można było odczytać, jaki znak ono reprezentuje.
Dane na bieżąco były przekazywane za pomocą radionadajnika i natychmiast były one przetwarzane. Za antenę służyły... elementy maszyny do pisania.
Szacuje się, że urządzenie to działało w latach 1976 do 1984 i pozwoliło Rosjanom przechwycić tysiące korespondencji wychodzącej z amerykańskiej ambasady w Moskwie. Zapewne działałoby i dłużej, bo to nie Amerykanie je zdemaskowali, tylko ktoś "życzliwy" złożył anonimowy donos o "pluskwie w maszynie do pisania".

#10. "Żądamy przyłączenia Łotwy do Związku Radzieckiego" - prosowiecka demonstracja w Rydze w 1940 roku.

#11. Korki na ulicach podczas opadów śniegu w Houston w stanie Teksas, 12 lutego 1960 roku.

Następne opady śniegu będą miały miejsce w Houston dopiero w 1972 roku.

#12. Jorge Newbery przed rozpoczęciem swojej podróży balonem Hurricane, 27 grudnia 1909 roku.

Można śmiało powiedzieć, że Newbery był "człowiekiem renesansu". W wieku 29 lat został profesorem na wydziale inżynierii elektrycznej w National Industrial School założonej przez Otto Krausego w 1893 roku. W 1907 roku odbył swój pierwszy lot balonem, a w 1909 roku pobił rekord Ameryki Południowej pod względem długości i odległości lotu, pokonując 550 km w 13 godzin, łącząc Argentynę, Urugwaj i Brazylię. Tym samym był to ówcześnie czwarty najdłuższy nieprzerwany lot balonem na świecie oraz szósty - pod względem pokonanej odległości. Balon ten dał swoją nazwę jednemu z najpopularniejszych klubów piłkarskich w Buenos Aires, Klubowi Atlético Huracán, założonemu 1 listopada 1908 roku. 5 listopada 1912 roku Newbery pobił południowoamerykański rekord wysokości, wzbijając się w balonie na wysokość 5100 metrów.
W 1910 roku zrobił licencję pilota. 24 listopada 1912 roku przeleciał nad rzeką La Plata na 50-konnym, jednopłatowym „Centenario”. 10 lutego 1914 roku Newbery pobił światowy rekord wysokości o 65 m, osiągając 6225 m w samolocie Morane-Saulnier. Jednakże tego rekordu nie zatwierdziła komisja międzynarodowa, ponieważ poprzedni rekord nie został przekroczony o co najmniej 150 metrów.
Newbery celował również w boksie, pływaniu, wyścigach samochodowych, szermierce i wioślarstwie, a także w innych sportach. Zdobywał tytuły bokserskie w 1899, 1902 i 1903 roku. 8 lipca 1903 roku zdecydowanie pokonał zawodowego boksera Clarka.
W październiku 1901 roku zdobył I nagrodę w południowoamerykańskim turnieju organizowanym przez Klub Gimnastyczno-Szermierczy. W 1905 i 1906 roku wygrał zawody w szermierce w konkurencji floret, organizowane przez Buenos Aires Jockey Club, gdzie pokonał również francuskiego mistrza w szermierce Bergera.
16 marca 1908 roku, reprezentując Klub Wioślarski Buenos Aires, wygrał wyścig na 1000 m. W 1910 roku dołączył do zespołu, który ustanowił rekord prędkości łodzi z czterema długimi wiosłami.
W 1902 roku zdobył pierwszą nagrodę w nurkowaniu długodystansowym w rzece Luján, pokonując 100 m pod wodą.
Grał również w piłkę nożną w National Foot-Ball Club.
Zginął tragicznie 1 marca 1914 roku, próbując dokonać pierwszego przelotu samolotem nad Andami.

#13. Nigeryjski wódz Hubert Adedeji Ogunde ze swoimi 8 żonami, 1969 rok.

Hubert Ogunde był nigeryjskim aktorem, dramatopisarzem, kierownikiem teatru i muzykiem, który w 1945 roku założył pierwszą współczesną profesjonalną grupę teatralną w Nigerii, African Music Research Party.
Ogunda miał więcej niż dziesięć żon i niezliczoną ilość dzieci. Teatr Ogunde był w dużej mierze firmą rodzinną, a wszystkie żony i dzieci raz na jakiś czas brały udział w przedstawieniach. Niektóre dzieci były aktorami i aktorkami, podczas gdy inne były perkusistami, piosenkarzami i sprzedawcami biletów. Wszystkie żony dzieliły scenę z mężem w różnych momentach historii teatru.

#14. Czarnoskóry amerykański żołnierz czyta wiadomość zostawioną przez żołnierzy Wietkongu podczas wojny w Wietnamie, wiadomość brzmi: „Czarni amerykańscy żołnierze, popełniacie te same haniebne zbrodnie w Wietnamie Południowym, które banda KKK popełnia przeciwko waszej rodzinie w waszym domu." Fotografia wykonana w 1967 roku.

#15. Tina Turner, Mick Jagger, Madonna, Bob Dylan - za kulisami Live Aid, 1985 rok.

Live Aid to dwa równoległe koncerty rockowe, zorganizowane 13 lipca 1985 roku przez Boba Geldofa oraz Midge'a Ure'a w celu zebrania funduszy dla głodujących w Etiopii.

Głównymi miejscami spektaklu był stadion Wembley w Londynie (mieszczący 72 000 ludzi) oraz stadion JFK w Filadelfii (mieszczący około 90 000 ludzi). Występy były organizowane także między innymi w Melbourne oraz Moskwie. Oszacowano, iż występy takich gwiazd jak Queen, U2, Dire Straits, The Who, Black Sabbath, Led Zeppelin, Beach Boys i wielu, wielu innych na żywo w telewizji oglądało 1,5 miliarda ludzi ze 100 krajów na całym świecie.

Występ zespołu Queen podczas Live Aid został uznany przez jurorów programu brytyjskiej stacji Channel 4 za najlepszy rockowy koncert w historii.

#16. 32-letni Amerykanin wisi na wysokości piętnastu metrów na jednej z kolejek w parku rozrywki Laguna w stanie Utah. Chwilę później spadnie i po kilku dniach spędzonych w szpitalu umrze, 14 sierpnia 2021 roku.

#17. „Szczęśliwego Nowego Roku 1904”. pocztówka kolonialna z Konga Belgijskiego.

#18. Pamela Anderson na planie serialu "Pan Złota Rączka", 1991 rok.

#19. Kopalnie Sierra Pelada, lata 80. XX wieku.

Serra Pelada była wielką kopalnią złota w Brazylii 430 kilometrów (270 mil) na południe od ujścia Amazonki. W 1979 roku miejscowy chłopczyk pływający przy brzegu lokalnej rzeki znalazł bryłkę złota o wadze 6 gramów (0,21 uncji). Wieść rozeszła się po okolicznych wioskach lotem błyskawicy i pod koniec tygodnia zaczęła się klasyczna gorączka złota.
Na początku lat 80. XX wieku dziesiątki tysięcy poszukiwaczy napłynęło do kopalni Serra Pelada, o której mówiono, że w szczytowym momencie była nie tylko największą kopalnią złota na świeżym powietrzu na świecie, ale także i najbardziej niebezpieczną. Codziennie ginęło tam kilkadziesiąt osób i rzadko kiedy sprawców morderstw udawało się zatrzymać.
Początkowo jedynym sposobem dotarcia do odległego miejsca była podróż samolotem lub pieszo. Poszukiwacze często płacili wygórowane ceny, aby taksówki podwoziły ich z najbliższego miasta na koniec polnej drogi, skąd mieli do pokonania jeszcze około 15 kilometrów na piechotę do brazylijskiego El Dorado.
Szybkie odkrycie naprawdę sporych bryłek złota (nawet i do 6kg) spotęgowało pazerność i chciwość. W szczytowym okresie gorączki złota kopalnia słynęła z okropnych warunków pracy i przemocy, podczas gdy miasto, które "rosło" wokół niej znane było głównie z morderstw, jak i prostytucji. Brazylijski fotograf Sebastião Salgado udał się do kopalni Serra Pelada, by wykonać kilkadziesiąt zdjęć, był przerażony widokiem, który zastał:

Każdy włos na moim ciele stawał dęba. [...] Porwani przez wiatry niosące zapowiedź szczęścia, mężczyźni przybywają do kopalni złota Serra Pelada. Nikogo nie zaciąga się tam siłą, ale kiedy już dojeżdża na miejsce, staje się niewolnikiem marzenia o złocie. Kto raz wszedł, dla tego wyjście staje się niemożliwością...

Każdemu kopaczowi przydzielono obszar 2m x 2m (lub 2m x 3m). Kopało się po prostu pionowo w dół. Kto miał więcej szczęścia, ten coś znalazł... W szczytowym okresie kopalni Serra Pelada zatrudnionych było około 100 000 osób pracujących w przerażających warunkach.. Kopacze wykopywali ziemię z dna odkrywki i napełniali nią worki o wadze od 30 do 60 kilogramów. Następnie wnosili ciężkie worki po ponad 100-metrowych drabinach wykonanych z drewna i lin. Na górze inni pracownicy przesiewali ziemię w poszukiwaniu złota. Za wykopanie, załadowanie i wniesienie worka z ziemią robotnicy otrzymywali średnio 20 centów + premia, gdy w worku było złoto. Podstawowe artykuły spożywcze były kilkukrotnie droższe niż ich cena rynkowa. Butelka wody kosztowała w przeliczeniu na dzisiejsze złotówki około 35-40 PLN(!).
Rząd zgodził się odkupywać całe złoto za 75% ceny Londyńskiej Giełdy Metali. Oficjalnie w ciągu 6 lat wydobyto niecałe 45 ton złota, ale szacuje się, że aż 90 procent całego złota znalezionego w Serra Pelada zostało przeszmuglowanych na zewnątrz.
W 1986 roku kopalnia została zalana i poszukiwacze złota musieli salwować się ucieczką.

#20. Mieszkańcy Warszawy w drodze po wodę do pompy, Powstanie Warszawskie, 1944 roku.

W poprzedniej części