Szukaj Pokaż menu
Witaj nieznajomy(a) zaloguj się lub dołącz do nas
…BO POWAGA ZABIJA POWOLI

Zatrzymane w kadrze CDIV - Tragedia na Sanatoga Road

80 136  
457   86  
Dzisiaj opowiemy wam o niezwykle krótkim i tragicznym locie na lotnisku w Chicago, dowiecie się, czym podpadł władzom stanowym nauczyciel John T. Scopes oraz co szczególnego wydarzyło się dokładnie 49 lat temu w Polsce...

#1. Muhammad Ali (po prawej) pozuje przy barze dla Malcolma X (po lewej) w Miami po pokonaniu Sonny'ego Listona i zdobyciu tytułu mistrza świata w wadze ciężkiej, 1964 rok.


Faworytem był Liston, Cassiusa Claya uważano głównie za mocnego w gębie. Tymczasem to właśnie faworyt poddał się już w siódmej rundzie. Po zakończeniu walki Cassius Clay biegał po ringu, krzycząc do mikrofonów „Wstrząsnąłem światem” oraz „Jestem największy”.
Po walce przystąpił oficjalnie do Nation of Islam, radykalnej organizacji czarnoskórych Amerykanów wyznających islam, prowadzonych przez Malcolma X oraz Ellijaha Muhammada. Zrezygnował z nazwiska Cassius Clay – początkowo nazwał się Cassius X. Po tym, jak Ellijah Muhammad przezwał go „Ali”, przyjął nazwisko Muhammad Ali.
W rewanżu, rozegranym w maju 1965, Liston ponownie przegrał z Alim, tym razem znokautowany już w połowie pierwszej rundy. Szybki cios, który powalił Listona, pozostał niezauważony nie tylko przez Listona, ale również przez sędziego i publiczność, dając podstawy podejrzeniom o manipulację. Choć w powtórkach telewizyjnych widać cios Alego, nokaut ten pozostaje kontrowersyjny do dziś.
Istnieje wiele teorii dotyczących tej walki. Najpopularniejsza mówi o tym, że padający od „ciosu z powietrza” Liston tym samym spłacił swoje długi wobec mafii.
Sonny walczył jeszcze 15-krotnie w swojej karierze, ale nigdy nie o taką stawkę.
Zmarł w swoim apartamencie 30 grudnia 1970 roku w wieku 38 lat. 5 stycznia 1971 roku znalazła go jego żona. Śledztwo nie wykazało udziału osób trzecich, a za oficjalną przyczynę zgonu uznano przedawkowanie heroiny, od której wówczas Liston był uzależniony.

#2. Sowieccy żołnierze wycofują się z Afganistanu, koniec lat 80. XX wieku.


#3. Kapitanowie Włoch i Anglii przed meczem piłki nożnej na stadionie Highbury w Londynie, 14 listopada 1934 roku.


Bitwa o Highbury to nazwa nadana spotkaniu piłkarskiemu rozegranemu 14 listopada 1934 roku, na stadionie Highbury, pomiędzy reprezentacjami Anglii i Włoch. W latach trzydziestych XX wieku określane było przez Anglików „prawdziwym meczem o mistrzostwo świata”. We Włoszech za zwycięstwo Benito Mussolini obiecał każdemu piłkarzowi podarować samochód Alfa Romeo i nagrodę pieniężną 150 funtów.
Był to pierwszy mecz reprezentacji Włoch po zdobyciu tytułu na Mistrzostwach Świata 1934 roku we własnej ojczyźnie. Anglia nie brała udziału w turnieju, gdyż Angielski Związek Piłkarski zrezygnował z członkostwa w FIFA w 1928 roku.
Po 12 minutach Anglicy prowadzili już 3:0, po dwóch bramkach Erica Brooka i jednej Teda Drake'a. Niestety, wrażenia sportowe zostały przyćmione przez brutalne, a czasami wręcz okrutne zagrania piłkarzy. I tak to włoski obrońca Luis Monti opuścił boisko już w 10. minucie z powodu złamanej nogi. Włosi grali więc w 10, bo zmiany zostały wprowadzone do kanonu gry dopiero w latach 60. ubiegłego stulecia. Co robić? Tłukli więc Anglików gdzie i jak popadło. Eddie Hapgood skończył ze złamanym nosem (opatrywany był przez 15 minut poza boiskiem), Bowden skręcił nogę w kostce, a Brook doznał złamania kości ramienia. I nikt nic Włochom nie mógł zrobić, bo żółte i czerwone kartki wprowadzono jeszcze później niż zmiany w trakcie gry...
W drugiej połowie Giuseppe Meazza strzelił dwie bramki, ale na więcej Włochów nie było stać. Anglicy obwieści się mistrzami świata, ale o tym dzisiaj i tak nikt nie pamięta...

#4. Korespondent wojenny BBC Robin Duff dokonujący nagrania podczas lądowania w Normandii - 6 czerwca 1944 roku.


#5. Pink Floyd, 1966 rok, jeszcze bez Davida Gilmoura, jeszcze z Sydem Barrettem.


#6. Katastrofa lotu American Airlines Flight 191 na chicagowskim lotnisku O'Hare, 25 maja 1979 roku.


Lot American Airlines 191 był zaplanowany na 25 maja 1979 roku. Start miał miejsce na chicagowskim lotnisku O’Hare, lądowanie zaś miało odbyć się w Los Angeles. Na pokładzie rejsu nr 191 znajdowało się łącznie 271 osób.
O godzinie 15:02:40 samolot zaczynał się rozpędzać na pasie startowym. Po pięćdziesięciu sekundach 170-tonowy odrzutowiec osiągnął prędkość decyzji. Jednak zanim wzbił się w powietrze, kadłubem targnęła silna eksplozja. - wybuchł pięciotonowy silnik nr 1, przekoziołkował nad lewym skrzydłem i upadł na pas startowy, wzbijając tumany kurzu i pyłu. Niestety, piloci nie mogli już przerwać procedury startu i po chwili samolot oderwał się od ziemi.
Momentalnie doszło do dalszych uszkodzeń technicznych odrzutowca: zerwania metrowego fragmentu skrzydła i przerwania dwóch obwodów systemu hydraulicznego, a w rezultacie utraty płynu hydraulicznego, za pomocą którego załoga steruje (poprzez siłowniki) powierzchniami sterowymi.
Z jednym działającym silnikiem i przy braku sterowności, samolot przekręcił się o 90 stopni wokół własnej osi i pikował w kierunku ziemi z lewym skrzydłem skierowanym w dół. Samolot z prawie pełnymi zbiornikami paliwa uderzył w otwarte pole, pod kątem 21°, w odległości 90 metrów od osiedla przyczep kempingowych i około półtora kilometra od krańca pasa startowego nr 32R. Od chwili startu minęło 31 sekund.
W momencie kolizji świadkom ukazał się tylko jasny błysk, a następnie, na wysokość trzydziestu metrów, wzbiła się olbrzymia kula ognia. W płomieniach stanęły okoliczne domki kempingowe, strażacy przez wiele godzin walczyli z ogniem.
Gdy kwadrans po trzeciej po południu na miejsce katastrofy – na otwarte pole, na północ od Touhy Avenue – przybyli strażacy, okazało się, iż nikt nie ocalał. Śmierć poniosło 271 osób z pokładu DC-10 i dwóch mieszkańców pola kempingowego.

#7. Wojska niemieckie przekraczają granicę sowiecką w dniu rozpoczęcia operacji Barbarossa. 22 czerwca 1941 roku.


#8. Michael Schumacher i jego Bugatti, 1991 rok.



#9. Donald Trump - kandydat na prezydenta Stanów Zjednoczonych w wyborach prezydenckich w 2000 roku.


25 października 1999 roku Donald Trump oficjalnie przyłączył się do Partii Reform, a niedługo później przedstawił Komisji Rozpoznawczej wniosek o nominację z ramienia tej partii w wyborach prezydenckich w 2000 roku.
Trump ogłosił, że chciałby, aby urząd wiceprezydenta objęła prezenterka telewizyjna Oprah Winfrey, w jego potencjalnej administracji mieliby się także znaleźć trzej Republikanie: Colin Powell (jako sekretarz stanu), Jack Welch (jako sekretarz skarbu) i John McCain (jako sekretarz obrony).
Wygrał prawybory Partii Reform w Kalifornii, otrzymując 15 311 głosów, a także w Michigan, gdzie zdobył 2120 głosów.
W lutym 2000 wycofał się z kandydowania, twierdząc, że Partia Reform jest dysfunkcyjna i przez to nie będzie w stanie prawidłowo wspierać jego kampanii.

#10. Chińska partyzantka Cheng Benhua uśmiechnięta na chwilę przed egzekucją przez Japończyków, miała 24 lata (koniec 1938 r.).


W okresie poprzedzającym II wojnę światową, w 1937 roku, Japonia dokonała agresji na Chiny, a 24-letnia Cheng Benhua została liderką lokalnego ruchu oporu.
Została schwytana i uwięziona, a jej zdjęcie zrobione przez japońskiego fotografa na krótko przed tym, jak została zabita bagnetem w 1938 roku, stało się obrazem nieustraszonego buntu. Pomimo iż została przez śmiercią brutalnie zgwałcona przez swoich porywaczy i katów, wciąż wydawała się uśmiechać w obliczu śmierci: ręce skrzyżowała na piersi, głowę uniosła do obiektywu.
Jej pozę upamiętnia pięciometrowy posąg w Nanjing, będącym miejscem jednej z najgorszych masakr w czasie wojny, kiedy japońskie wojska zamordowały nawet do 300 000 chińskich mężczyzn, kobiet i dzieci.

#11. Tragedia na Sanatoga Road, 10 maja 1978 roku.


10 maja 1978 roku 27-letni Richard Greist zadźgał śrubokrętem swoją żonę w ósmym miesiącu ciąży, po czym rozpruł jej brzuch i okaleczył ciężko płód w swoim domu w Pottstown w Pensylwanii. Następnie pchnął nożem w lewe oko swoją sześcioletnią córkę i kilkukrotnie ranił nożem swoją babcię. Na szczęście obie przeżyły atak szaleńca. Greist został uniewinniony z powodu niepoczytalności i umieszczony w szpitalu stanowym Norristown, gdzie przebywa do dziś.
Fotografia "Tragedia na Sanatoga Road" została wykonana przez Thomasa J. Kelly'ego III, za którą autor zdjęcia otrzymał Nagrodę Pulitzera.

#12. Will Smith ze swoją pierwszą żoną Sheri Zampino i ich synem Treyem, 1995.


#13. Pamela Anderson i Damon Wayans na rozdaniu nagród MTV, 1999 rok.


#14. „Czarny szabat”, Saloniki, Grecja, 11 lipca 1942 roku.


Kiedy Niemcy najechali Grecję w 1941 roku, Saloniki miały największą populację Żydów w kraju. Mieszkało tam wówczas 54 000 wyznawców judaizmu, czyli około dwie trzecie całej populacji Żydów mieszkających w Grecji. Byli starą gminą, założoną jeszcze w XV wieku, kiedy to Żydzi zostali wypędzeni z Hiszpanii.
Nazistowskie prześladowania rozpoczęły się natychmiast od przymusowej konfiskaty wszystkich radioodbiorników, pianin i wielu innych cennych towarów, które zostały odesłane do Niemiec. Jednakże społeczność nie została natychmiast zmuszona do przeprowadzenia się do gett.
11 lipca 1942 roku mężczyźni z gminy zostali wezwani na Plateia Eleftheria, Plac Wolności w Salonikach, na „zarejestrowanie się do programu pracy”. Na plac przybyło około 9 tysięcy mężczyzn.
Podczas "Szkolenia", które rozpoczęło się o godzinie 8:00 i trwało do 14:00, Żydzi byli zmuszani do naruszania żydowskiego święta szabatu poprzez wykonywanie ćwiczeń gimnastycznych i tarzanie się po ziemi; wielu zostało ciężko pobitych. Tych, którzy upadli z powodu bicia, atakowały psy SS-manów lub byli polewani wodą i kopani. Bito też każdego, kto próbował chronić się przed słońcem. Kilku Żydów zginęło w trakcie tej kilkugodzinnej gehenny. W znęcanie się nad Żydami podczas łapanki zaangażowane były zarówno jednostki armii niemieckiej, jak i nazistowskie SS. Niemieckie aktorki klaskały i fotografowały akcję z balkonów nad placem. Greccy obserwatorzy byli obojętni lub wręcz rozbawieni.
W 1943 roku zaczęły się przesiedlenia do gett, a niedługo potem wywózki do Auschwitz. Szacuje się, że naziści wymordowali 97% społeczności żydowskiej z Salonik. Po wojnie majątek społeczności żydowskiej szybko trafił w ręce lokalnych mieszkańców.
W mieście zapanowało milczenie i nawet dzisiaj nie mówi się o tym, kto pomógł Niemcom w wydalaniu i eksterminacji Żydów.

#15. Macaulay Culkin i Joe Pesci, 1991 rok.


#16. Alain Bombard, 1952 rok.


Na początku lat 50. XX wieku Bombard zainteresował się problematyką przetrwania w trudnych warunkach na pełnym morzu. Wysunął teorię, że człowiek może przeżyć, nie dysponując większymi zasobami jedzenia ni picia. Aby ją potwierdzić, zorganizował samotną wyprawę na swoim 4,5-metrowym pontonie „L'Hérétique” z Wysp Kanaryjskich do Barbadosu, zabierając ze sobą sekstans i praktycznie zerowe ilości prowiantu i wody pitnej. Wyruszył 19 października 1952, podróż trwała ponad 60 dni. Przebył 4400 kilometrów i schudł 25 kilogramów. W jej trakcie żywił się złowionymi rybami i planktonem, pił deszczówkę i niewielką ilość wody morskiej. Swoje przeżycia opisał w książce "Naufragé volontaire" ("Dobrowolny rozbitek").

#17. Nauczyciel w liceum John T. Scopes zostaje postawiony przed sądem w Dayton w stanie Tennessee za nauczanie teorii ewolucji, co było zabronione przez prawo stanowe. 10 lipca 1925 roku.


#18. Alfred Hitchcock na planie filmu "Vertigo", 1958 rok.

Kliknij i zobacz więcej!

#19. Rebecca Romijn przeistaczana w Mystique na planie filmu X-Men, 2000 rok.


#20. Dokładnie 49 lat temu, 19 lipca 1972 roku rozpoczęła się w Polsce produkcja coca-coli.


W 1957 roku szczęściarze i wybrańcy mieli okazję zobaczyć i spróbować coca-coli w Polsce podczas Targów Poznańskich. W latach 60. napój dostępny był tylko czasem w Pewexie lub Baltonie.
Za rządów Edwarda Gierka rozpoczęły się rozmowy w sprawie licencji na rozlewanie napoju w Polsce, które zaowocowały budową taśmy produkcyjnej w Browarze Warszawskim. Koncentrat napoju importowano z Neapolu i Amsterdamu, a butelki z Hiszpanii. 19 lipca z taśmy zjechała pierwsza butelka coca-coli w Polsce.
Trzy miesiące później rozpoczęła się także produkcja butelek coca-coli w Hucie Szkła w Wołominie.


W poprzednim odcinku
1

Oglądany: 80136x | Komentarzy: 86 | Okejek: 457 osób

Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?

Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą
Najpotworniejsze ostatnio
Najnowsze artykuły

19.03

18.03

17.03

Starsze historie

Sprawdź swoją wiedzę!
Jak to drzewiej bywało