Ekscytujące życie Marguerite Alibert - prostytutki, księżniczki i morderczyni

Marguerite Alibert, znana również jako Maggie Meller, urodziła się w Paryżu 9 grudnia 1890 roku jako córka woźnicy i sprzątaczki. Dzieciństwo Marguerite trudno określić mianem beztroskiego: kiedy jej młodszy brat miał cztery lata, zginął pod kołami ciężarówki. Marguerite została oskarżona o śmierć chłopca, ponieważ miała opiekować się bratem, ale niedopatrzyła... W rezultacie rodzice wysłali córkę do szkoły z internatem, gdzie uczyła się do 16 roku życia. W tym samym czasie przyszła księżniczka pracowała jako służąca, ale wkrótce została wyrzucona, ponieważ zaszła w ciążę z nieznanym mężczyzną.


Mimo wszystko Marguerite postanowiła urodzić dziecko. Dziewczynka została następnie wysłana na wychowanie do rodziny. Marguerite została bez dachu nad głową i środków do życia. Aby jakoś związać koniec z końcem, dostała pracę w burdelu Maison de Rendez-vous, który należał do słynnej Madame Denart. Instytucja ta zasłynęła z tego, że przyjmowała głównie zamożnych klientów i przedstawicieli elity. Właścicielka burdelu szybko dostrzegła talent dziewczyny, więc postanowiła uczynić ją prostytutką numer jeden.


Kiedy Marguerite miała 17 lat, poznała (jak początkowo uważała) swojego pierwszego męża i przyjęła jego nazwisko, Meller. Jednak, jak się później okazało w czasie ich znajomości, 40-letni Andre Meller był już żonaty. Bogaty chłopak kupił jej mieszkanie i obsypywał ją prezentami, ale ich związek nie przetrwał zbyt długo. Już w 1913 roku rozstali się. Według jednej z wersji przyczyną rozstania była niewierność ze strony Marguerite.


Dziewczyna nadal pracowała w burdelu, ponieważ do tego czasu wyrobiła sobie już reputację wysokiej klasy kurtyzany. Ale w 1917 roku nawiązała nowy romans. Tym razem wybrankiem Marguerite został sam książę Edward VIII, który służył wówczas w armii brytyjskiej stacjonującej we Francji podczas I wojny światowej. Edward właśnie skończył 23 lata i nie miał poważnego doświadczenia w kontaktowaniu się z dziewczynami. Dlatego przyjaciele postanowili dać mu małą „lekcję” i zatrudnili do tego najlepszą prostytutkę z burdelu Madame Denart. Jak można się domyślić, była to Marguerite. Książę tak bardzo polubił dziewczynę, że natychmiast zaczął się między nimi burzliwy romans. Jednak namiętność minęła tak szybko, jak się pojawiła: rok później komunikacja Alibert z następcą tronu angielskiego ustała.


Marguerite nie przejęła się zbytnio rozstaniem, ponieważ zabiegała o nią wystarczająca liczba bogatych mężczyzn. Panowie dosłownie obsypywali dziewczynę luksusowymi prezentami i bibelotami - wśród nich był także Andre Meller, zobligowany do tego ugodą. Pierwszego prawowitego męża, Charlesa Laurenta, znalazła w 1919 roku. Małżeństwo nie było tym, czego oboje pragnęli i zostało rozwiązane zaledwie po sześciu miesiącach, ale Marguerite osiągnęła swój ostateczny cel - dużą ugodę rozwodową. Pieniędzmi tymi opłacała swoje mieszkanie oraz stajnię z końmi, samochody i służbę.
W 1921 roku Marguerite Alibert została przedstawiona egipskiemu księciu - był to Ali Kamel Fahmi Bey. Wówczas dziewczyna towarzyszyła pewnemu bogatemu biznesmenowi, ale książę był tak zafascynowany jej urodą, że wcale mu to nie przeszkadzało.


Należy tu odnotować, że Ali Kamel Fahmi Bey tak naprawdę nie był księciem. Tytuł szlachecki „Bey” otrzymał tylko ze względu na swój majątek. Po spotkaniu z Marguerite Ali wrócił do Kairu. Krążyły plotki, że milioner bardzo lubił drogie samochody, jachty i hazard.

W 1922 roku Ali zorganizował spotkanie z dziewczyną i oświadczył, że nie może bez niej żyć. Otrzymawszy propozycję małżeństwa od księcia, Marguerite długo się wahała, ale w końcu wyraziła zgodę.


Ceremonia ślubna odbyła się zgodnie z islamskimi tradycjami. Para jednak zawarła umowę przedmałżeńską, zgodnie z którą Marguerite będzie mogła nosić zachodnie ubrania i miała prawo do rozwiązania małżeństwa w dowolnym momencie. Tuż przed ślubem klauzula ta w tajemniczy sposób zniknęła z kontraktu, ale zamiast tego pojawiła się notatka, że książę Ali może poślubić kilka kobiet.


Niemniej jednak ślub odbył się i Marguerite z własnej woli przeszła na islam. Małżeństwo prostytutki i księcia trudno było nazwać szczęśliwym. Ali chciał, aby jego żona była mu posłuszna we wszystkim, a dla kochającej wolność, niezależnej i wyzwolonej Marguerite było to prawie niemożliwe. Później powiedziała, że jej mąż wielokrotnie podnosił na nią rękę, regularnie się kłócili, czasami zdarzało się to na oczach osób postronnych. Mówiono też, że Ali wolał uprawiać seks par-derrière (od tylnego wejścia). To nawet zrodziło plotki o sadystycznych i homoseksualnych skłonnościach księcia.


Nieszczęśliwe małżeństwo z egipskim tyranem zostało zakończone 9 lipca 1923 roku. Tego dnia para zatrzymała się w hotelu Savoy w Londynie, gdzie odbywała się wystawa The Merry Widow. Ich kłótnia rozpoczęła się w restauracji i płynnie przeniosła się do pokoju. A rano tragarze usłyszeli dobiegające stamtąd trzy strzały. To Marguerite Alibert wystrzeliła kilka kul do męża z półautomatycznego pistoletu Browning. Wydawało się, że jej los jest przesądzony - kobiecie groziła kara śmierci. Niespodziewanie jednak po 10 tygodniach procesu Marguerite została uznana za niewinną, a zabójstwo jej męża zakwalifikowano jako samoobronę. Być może dlatego, że jej interesy reprezentował jeden z najlepszych prawników tamtych czasów, Edward Marshall Hall, a może dlatego, że Marguerite miała około 20 listów od księcia Edwarda, które zawierały nie tylko intymne szczegóły ich związku, ale także krytykę angielskiego króla.


Wiele lat przed zabiciem męża Marguerite próbowała szantażować księcia Edwarda, twierdząc, że zachowała wszystkie skandaliczne listy, które jej wysłał. Przed procesem o morderstwo wróciła do taktyki szantażu.

Według autora Andrew Rose, który napisał książkę o całej sprawie:

Uważamy, że jest około 20 listów… które są szalenie niedyskretne. Mówił rzeczy o prowadzeniu wojny, które mogły zostać błędnie zinterpretowane, robił niegrzeczne uwagi o swoim ojcu i często są w nich również treści seksualne. Nie są to listy, o których chciałby, żeby świat się dowiedział.

W każdym razie Marguerite została uniewinniona i wkrótce wyszła na wolność. Kobieta przeniosła się do Paryża, gdzie zamieszkała w mieszkaniu z widokiem na Ritz i mieszkała tam do końca życia. Aż do 80 roku życia Alibert nadal nosił tytuł księżniczki i czarował bogatych mężczyzn, aby ją wspierać. Nawiasem mówiąc, po procesie o morderstwo Marguerite próbowała nawet wytoczyć powództwo przeciwko rodzinie jej zmarłego męża w celu odziedziczenia jego pieniędzy i majątku, ale sąd odrzucił jej wniosek.