Zatrzymane w kadrze CCCLXVIII - nietypowa przysięga Joe Bidena

#1. Wspólne zdjęcie trzech legendarnych rosyjskich kompozytorów (od lewej do prawej): Siergieja Prokofiewa, Dymitra Szostakowicza i Arama Chaczaturiana, 1945 rok.

#2. Więźniowie obozu koncentracyjnego Mittelbau-Dora pracujący przy montażu elektroniki radiowej do rakiet V-2 w tajnym podziemnym zakładzie Mittelwerk w paśmie górskim w pobliżu Nordhausen, lipiec 1944 r.

Konzentrationslager Mittelbau-Dora założono w sierpniu 1943 roku niedaleko Nordhausen na terenie Rzeszy, 10 dni po tym, jak Brytyjczycy zbombardowali fabrykę rakiet wojskowych w Peenemünde na wyspie Uznam. Sprowadzono na miejsce więźniów z Buchenwaldu, którzy rozpoczęli prace w podziemnej fabryce zbrojeniowej Mittelwerk, gdzie powstawały między innymi rakiety V-2.
Roboty te były utrzymane w największej tajemnicy, a więźniowie, którzy trafiali do Dora, mieli w założeniu pozostać tam do śmierci. Szacuje się, że przez obóz Mittelbau-Dora przeszło około 60 tysięcy więźniów, życie straciło około 20 tysięcy.

#3. Gangsterzy zebrani na sali sądowej podczas procesu Ala Capone zasłaniają swoje twarze kapeluszami, 1931 rok.

#4. Walijka myjąca swojego męża - górnika, który wrócił z pracy, 1931 rok.

#5. Pokłosie katastrofy przy Przylądku Honda, 8 września 1923 roku.

Katastrofa przy Przylądku Honda w Kalifornii była najpoważniejszą przedwojenną katastrofą marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Wydarzyła się wieczorem 8 września 1923 roku kilka mil od północnego wejścia do Santa Barbara Channel. Siedem niszczycieli, które płynęły z szybkością 20 węzłów (37 km/h), uległo zniszczeniu wskutek błędnego manewru wprowadzającego okręty na skały Przylądka Honda w środkowej Kalifornii. Dwa inne niszczyciele weszły na mieliznę, ale zdołały z niej zejść o własnych siłach. W katastrofie śmierć poniosło 23 marynarzy.

#6. Podczas bombardowania Berlina 19 maja 1944 roku bombowiec B-17G o nazwie "Miss Donna Mae II" przypadkowo znalazł się pod innym bombowcem podczas momentu zrzutu ładunku. Bomba o masie 454 kg oderwała lewy statecznik, przez co maszyna wpadła w niekontrolowany korkociąg. Cała załoga licząca 11 osób zginęła.

#7. Sowieccy żołnierze składają kwiaty na grobie austriackiego kompozytora Johanna Straussa, Wiedeń, 1945 rok.

#8. Mały wietnamski chłopiec oraz żołnierz armii amerykańskiej 25. pułku piechoty testują huśtawki na nowym placu zabaw w amerykańskiej bazie Cu Chi, Wietnam, 1955 rok.

#9. Senator Joe Biden składa senatorską przysięgę przy łóżku szpitalnym swojego syna, Wilmington, Delaware, USA, 1973 rok.

18 grudnia 1972 roku, na kilka tygodni przed zaprzysiężeniem Bidena na pierwszą kadencję senacką, jego żona z dziećmi miała wypadek samochodowy w trakcie podróży po świąteczną choinkę. Nelia i Naomi zginęły na miejscu, a trzyletni Beau i dwuletni Robert Hunter trafili do szpitala. Biden przyznał, że rozważał wówczas popełnienie samobójstwa i podjął decyzję, by ustąpić i poświęcić swoje życie wychowaniu synów, stwierdzając: „Możesz mieć innego senatora, ale oni nie mogą mieć innego ojca”. Jego współpracownikom udało się przekonać polityka o możliwości łączenia roli dobrego ojca z działalnością senacką. Wyjątkowo procedura zaprzysiężenia odbyła się na oddziale szpitalnym.

#10. Tom Savini i George Clooney na planie filmu "Od zmierzchu do świtu", 1996 rok.

#11. Włoszka i dwóch szkockich żołnierzy w pobliżu Koloseum w Rzymie, 1944 r.

#12. Pilot kadetów Królewskiego Korpusu Lotniczego ćwiczy strzelanie z odchylenia z ruchomej platformy zainstalowanej na szynach i "wystrzelonej" z dużą prędkością, Egipt, 17 lipca 1918 r.

#13. Najwcześniejsze znane zdjęcie Paula McCartneya i George'a Harrisona (z jeszcze jednym, anonimowym chłopakiem) wykonane około 1956-57 roku.

#14. 19-letni żołnierz NRD Hans Conrad Schumann ucieka przez drut kolczasty do Niemiec Zachodnich. Zdjęcie autorstwa Petera Leibinga z Associated Press Berlin, 15 sierpnia 1961 roku.

15 sierpnia 1961 roku, a więc dwa dni po podzieleniu stolicy Niemiec, Schumann pełnił służbę wartowniczą na rogu Bernauerstrasse i Ruppinerstrasse. Po drugiej stronie, w Berlinie Zachodnim, zbierały się grupki młodych berlińczyków, początkowo rzucające inwektywami pod adresem żołnierza. Widząc jego wątpliwości i niezdecydowanie, zachodni berlińczycy zaczęli wołać go do siebie. Po kilkunastu minutach wahania się Schumann odrzucił papierosa i pobiegł w kierunku bariery. Podtrzymując jedną ręką pistolet, przeskoczył druty i znalazł się w Berlinie Zachodnim. Następnie wsiadł do czekającego policyjnego samochodu, który odjechał z dużą prędkością.
Schumannowi pozwolono opuścić terytorium Berlina Zachodniego, skąd przeniósł się i osiedlił w Bawarii w mieście Ingolstadt. W Günzburgu poznał swoją żonę Kunigundę i następne 20 lat pracował w fabryce Audi.
Symbol odwagi na Zachodzie – na Wschodzie był kreowany na zdrajcę i uciekiniera, co mogło wpłynąć na odbiór jego osoby przez znajomych i rodzinę. 20 czerwca 1998 roku, cierpiąc na depresję, powiesił się w swoim sadzie niedaleko Ingolstadt.

#15. Pierwsze minuty po lądowaniu na Ziemi Jurija Gagarina, 12 kwietnia 1961 roku.

#16. Tokijczycy w panice rzucili się wykupywać zapasy papieru toaletowego, 1973 rok.

31 października 1973 roku, podczas kryzysu naftowego, jeden z japońskich ministrów pojawił się w telewizji i poprosił Japończyków o oszczędniejsze używanie papieru toaletowego. To był chyba najmniej szczęśliwy występ w jego życiu.
Następnego dnia, 1 listopada, setki ludzi ustawiły się w kolejce przed supermarketem w Osace i wykupiły cały zapas papieru toaletowy. Kiedy doniesiono o tym w wiadomościach, inne japońskie miasta poszły za przykładem Osaki...
Kolejny urzędnik 2 listopada próbował naprawić błąd swojego kolegi, zapewniając widzów, że w Japonii jest jeszcze dużo papieru toaletowego i prosząc o uspokojenie. To było jak wrzucenie nafty do ognia...

#17. Sean Connery i Michelle Pfeiffer w przerwie w produkcji filmu "Wydział Rosja", Moskwa, 1989 rok.

#18. Handel uliczny podczas pierwszej wojny czeczeńskiej, Grozny, 1995 rok.

#19. Hans-Jürgen Massaquoi na dziedzińcu szkolnym, Hamburg, 1933 rok.

Hans-Jurgen urodził się w 1926 roku w Hamburgu ze związku Niemki, pokojówki Berthy Baetz, ze studentem prawa – Liberyjczykiem, księciem Al-Haj Massaquoi. Pierwsze trzy lata życia chłopiec spędził w pałacu dziadka Momolu, króla ludu Vai, pełniącego funkcję konsula Liberii w Hamburgu. Gdy miał 3 latka odkryto, że Liberia czerpie zyski głównie z pracy niewolniczej. Dziadek wyjechał z Niemiec, a mały Massaquoi przeniósł się do matki.
Życie w dzielnicy Barmbek w niczym nie przypominało bajki. Dzieciak był "nowym" w swojej dzielnicy, a w dodatku miał niespotykany nigdzie kolor skóry. Wołano za nim "Neger, Neger, Schonsteinfeger" (Murzyn, Murzyn, kominiarz).
30 stycznia 1933 roku Adolf Hitler został kanclerzem Niemiec. Siedmioletni patriota Hans - Jürgen pokochał nazistów, bo urządzali najbardziej widowiskowe parady wojskowe i mieli wspaniałe mundury oraz świetne orkiestry. Ze wszystkich sił chciał przystąpić do Hitlerjugend, ale wraz z matką zostali wyrzuceni za drzwi gabinetu rekrutacyjnego. Wprowadzone w życie w 1935 roku ustawy norymberskie sprowadziły dziewięciolatka do kategorii "podludzi".
W miarę dojrzewania Massaquoi zaczął gardzić Hitlerem i nazizmem. Jego kolor skóry sprawił, że stał się celem ataków rasistowskich. Jednak w przeciwieństwie do europejskich Żydów, Romów i wielu innych politycznych wrogów hegemonii Hitlera, Massaquoi uniknął eksterminacji najprawdopodobniej dzięki temu, że osoby pochodzenia afrykańskiego nie były tak zaciekle zantagonizowane. Jednakże wciąż był często celem hitlerowskich pracodawców, odmawiano mu obywatelstwa i wykluczono go ze służby w armii niemieckiej podczas II wojny światowej. W miarę jak rosło bezrobocie, głód i bieda, próbował zaciągnąć się do Wehrmachtu, ale po raz kolejny został brutalnie potępiony i odrzucony przez nazistowskich oficerów.
W wyniku bombardowania Hamburga latem 1943 roku, zniszczone zostało około 74% powierzchni miasta, w tym także kamienica, gdzie Hans-Jurgen mieszkał wraz z matką. Do końca wojny głodował i ukrywał się w piwnicach.
Ulga i wyzwolenie przyszły wraz z pierwszymi oddziałami Amerykanów, dla których kolor skóry Massaquoi nie był problemem, a wręcz przeciwnie - chętnie częstowano go czekoladą i papierosami.
W 1948 roku wybrał się w podróż do Liberii, do ojca, ale szybko wyjechał, nie mogąc znaleźć wspólnego języka z rodziną. W 1950 przeniósł się do USA i zaciągnął do wojska. Przez dwa lata służył w armii jako spadochroniarz w 82. Dywizji Powietrznodesantowej Stanów Zjednoczonych i walczył w wojnie koreańskiej. Po powrocie do kraju dostał obywatelstwo USA i rozpoczął pracę dziennikarską. Wielokrotnie odwiedzał swoją rodzinę w Niemczech.
Zmarł w 2013 roku w Jacksonville na Florydzie.

#20. Białystok, 11 listopada 1920 r. Defilada z okazji święta odzyskania niepodległości. Źródło: Ośrodek KARTA

W poprzednim odcinku