Zatrzymane w kadrze CCCLIX - Dziewczyna, która zawróciła w głowie największym gwiazdom rocka

#1. Pattie Boyd, 1964 rok.

21 stycznia 1966 roku niespełna 22-letnia modelka i początkująca aktorka Pattie Boyd wyszła za mąż za George'a Harrisona, członka słynnego zespołu The Beatles. To dla niej powstała piosenka Something autorstwa George'a.
W 1973 roku wdała się w romans z późniejszym gitarzystą The Rolling Stones - Ronem Woodem, co w 1974 roku doprowadziło do rozpadu jej małżeństwa.
Pod koniec lat 60. Pattie była blisko z muzykami z kręgu Harrisona, Johnem Lennonem i Mickiem Jaggerem, a przede wszystkim zakochany na zabój był w niej Eric Clapton. Boyd, będąc wówczas jeszcze szczęśliwą mężatką, odrzuciła zaloty artysty, a ten... zaczął się spotykać z jej siostrą Paulą.
Dziewczyna zostawiła Claptona, gdy okazało się, że jeden z jego największych szlagierów Layla, był napisany właśnie jako wyraz miłości do Pattie Boyd. Przez nieszczęśliwą miłość "Slowhand" uzależnił się od heroiny i alkoholu.
W drugiej połowie lat 70., kiedy Boyd była już po rozwodzie z Harrisonem, w końcu związała się z Claptonem. To również dla niej 7 września 1977 roku Clapton napisał Wonderful Tonight, czekając aż Patti Boyd wyszykuje się na wspólne wyjście na imprezę do Paula i Lindy McCartneyów.
Pobrali się w 1979 roku, ale niestety z powodu uzależnień i domowej przemocy Claptona rozwiedli już w 1984 roku.

#2. Hiszpańskie dzieci bawią się w rozstrzeliwanie jeńców podczas hiszpańskiej wojny domowej, 1936 rok.

#3. Mahatma Gandhi prowadzi słynny marsz solny, zwany "drugą satjagrahą", przełom marca i kwietnia 1930 roku.

Satjagraha to ruch społeczny zainicjowany przez Mahatmę Gandhiego. Propagował demonstrowanie własnych przekonań bez uciekania się do stosowania przemocy, za pomocą akcji obywatelskiego nieposłuszeństwa. W Europie utrwalił się termin "bierny opór", którego Gandhi jednak nie lubił. Stajagraha dosłownie oznacza siła prawdy, upieranie się przy prawdzie.
Marsz solny to następstwo utrzymywania przez rząd indyjski monopolu na wydobycie i handel solą oraz karania tych, którzy własnoręcznie tę sól wydobywają. Wędrówka rozpoczęła się 12 marca w Sabarmati, skąd wyruszył Gandhi i 71 jego zwolenników. Trasa miała długość około 240 mil, po drodze dołączyły się tysiące zwolenników Mahatmy. Marsz zakończył się 6 kwietnia w Dandi, a jego uczestnicy zyskali międzynarodowy rozgłos oraz... zostali aresztowani.

#4. Czerkieska dziewczyna, Północny Kaukaz, 1917 rok.

#5. Policjanci z miasta Manchester biorą udział w wykładach zorganizowanych dla nich na posterunku przy Newton Street, 1910 rok.

#6. Doktor Martin Luther King odbiera Pokojową Nagrodę Nobla z rąk Gunnara Jahna, przewodniczącego Norweskiego Komitetu Noblowskiego. 35-letni King był wówczas najmłodszym laureatem tej nagrody. 10 grudnia 1964 roku.

#7. Wrocław podczas powodzi tysiąclecia, lipiec 1997 roku.

#8. Liza Minnelli, Robert De Niro i Martin Scorsese na planie filmu „New York, New York”, 1977 rok.

#9. Pracownicy odlewni AB Burton w Thames Ditton pozują przed statuą Jerzego Hanowerskiego, księcia Cambridge, 1907 rok. Pomnik ten można podziwiać dzisiaj na ulicy Whitehall w Londynie.

#10. Białoruski zespół metalowy "УДАР" ("Uderzenie"), lata 80. XX w.

#11. Pogrzeb stewardesy Neerjy Bhanot, która ratowała pasażerów lotu Pan Am i została zabita przez terrorystów, Indie, 1986 r.

Zaledwie dwa dni przed swoimi 23. urodzinami została delegowana jako szefowa personelu pokładowego do lotu nr 73 liniami Pan Am z Mumbaju do Nowego Jorku z międzylądowaniami w Karaczi (Pakistan) i we Frankfurcie (Niemcy). Podczas pierwszego postoju na pokład wtargnęli, przebrani za pracowników ochrony lotniska, czterej palestyńscy terroryści z organizacji Abu Nidal. Chcieli porwać samolot, by odlecieć nim w stronę Izraela bądź Cypru, ale Neerja zdążyła uprzedzić pilotów, którym udało się opuścić bezpiecznie pokład samolotu. Widząc, że maszyna nie odleci, terroryści musieli zdać się na negocjacje.
Ich głównym celem było zadanie jak największych strat Amerykanom, więc kazali stewardessom zebrać paszporty wszystkich pasażerów. Kobiety uczyniły to, lecz na polecenie Neerjy schowały w śmietnikach lub pod siedzeniami 47 paszportów należących do obywateli USA.

Negocjacje trwały do godziny 21 czasu lokalnego, kiedy to w samolocie wyczerpało się nawet i awaryjne zasilanie, zgasły wszystkie światła i zapaliły się światełka oznaczające drogę ewakuacyjną. W międzyczasie pasażerom i stewardessom udało się odblokować drzwi awaryjne i rozpoczęła się ucieczka w popłochu (pasażerowie skakali z wysokości około 6 metrów na płytę lotniska). Terroryści spanikowali, zaczęli strzelać na ślepo, a gdy skończyła im się amunicja, wyciągnęli zawleczki od pasów szahida. Wówczas zginęła Neerja, która własnym ciałem starała się zasłonić trójkę dzieci, do których mierzył jeden z napastników.

Ładunki wybuchowe terrorystów były albo zmontowane źle, albo Palestyńczycy nie wiedzieli co z nimi zrobić - w rezultacie o wiele więcej strat wyrządziły naboje, które odbijały się od wnętrza pokładu niż same wybuchy. W końcu na pokład weszli żołnierze z Pakistańskich Oddziałów Specjalnych i pojmali terrorystów.

Ogółem spośród 365 pasażerów oraz 23 członków załogi zginęło 51 osób. Pośmiertnie Neerja Bhanot otrzymała Ashoka Chakra - najwyższe odznaczenie wojskowe przyznawane w czasach pokoju.

#12. Najmłodszy syn prezydenta Białorusi Mikołaj "Kola" Łukaszenka otrzymuje z rąk premiera Rosji Dmitrija Miedwiediewa złoty pistolet, prawdopodobnie 2012 rok.

#13. Robotnik Wiktor Kałmykow, który przybył na budowę Magnitogorska, Magnitogorsk, ZSRR, 1929 lub 1930 r.

Po tym zdjęciu Wiktor Kałmykow staje się wzorem radzieckiego robotnika i szybko awansuje w strukturach partii. Zostaje sekretarzem komitetu Komsomołu ds. Budownictwa Przemysłowego Magnitostroj w latach 1935-36.
Niedługo potem wychodzi na jaw, że jest synem kułaka. Zostaje wyrzucony z partii, a następnie także i z Komsomołu za „związki z wrogami narodu, za systematyczne pijaństwo i korupcję”.
21 grudnia 1937 r. Wiktor Kałmykow został aresztowany, wysłany do więzienia NKWD w Czelabińsku, osądzony i skazany na śmierć. Latem 1938 roku sztandarowy radziecki robotnik Wiktor Kałmykow został rozstrzelany. Miał 28 lat. Zrehabilitowany wiele lat później.

#14. Rozstrzelanie byłego premiera nazistowskich Węgier László Bárdossy'ego, styczeń 1946 rok. Fotografia autorstwa Lee Millera.

Laszlo był skrajnym nacjonalistą i głęboko wierzył, że Hitler podbije Europę. Chcąc odzyskać Wojwodinę, pozwolił armii III Rzeszy przejść przez terytorium Węgier na Jugosławię.
Po hitlerowskiej agresji na Związek Radziecki (22 czerwca 1941) zerwał stosunki dyplomatyczne z Moskwą i 4 dni później przekazał Radzie Ministrów do zatwierdzenia decyzję o włączeniu się Węgier po stronie III Rzeszy do wojny przeciwko ZSRR. Po japońskim ataku na Pearl Harbour (11 grudnia 1941) oznajmił, że Węgry są w stanie wojny z Wielką Brytanią i USA.

W 1941 roku przyjęto tzw. trzecią ustawę antyżydowską, w której m.in. zabroniono zawierania małżeństw między Żydami a chrześcijanami i uznano stosunki seksualne między nimi za rasowe przestępstwo. Był odpowiedzialny za masowe deportacje ludności żydowskiej do obozów koncentracyjnych.

7 marca 1942 roku Bardossy utracił swój urząd, lecz jako czołowa postać skrajnej prawicy nie zaprzestał działalności politycznej. Pod koniec wojny w 1945 r. uciekł do Niemiec, lecz został aresztowany przez amerykańskich żołnierzy i w październiku tego roku przywieziony do Budapesztu. W listopadzie Sąd Ludowy w Budapeszcie skazał go jako zbrodniarza wojennego na powieszenie, ale tuż przed egzekucją wyrok zmieniono na rozstrzelanie.

#15. Michaił Gorbaczow w reklamie Louis Vuitton, wrzesień 2007 roku.

Na zdjęciu były prezydent jedzie limuzyną wzdłuż Muru Berlińskiego z torbą podróżną, z której wystaje numer magazynu The New Times, otwarty na artykule o zabójstwach Anny Politkowskiej i Aleksandra Litwinienki.

#16. Złożenie pierwszej przysięgi prezydenckiej przez Aleksandra Łukaszenkę pod biało-czerwono-białą flagą, Białoruś, 20 lipca 1994 roku.

#17. Louis Armstrong składa swój autograf na głowie francuskiego punka, 1961 rok.

#18. Tony Schumacher kontuzjuje Patricka Battistona w półfinale Mistrzostw Świata w Hiszpanii, 1982 rok.

Na mistrzostwach Europy w 1984 roku Patrick Battiston był jednym z najsilniejszych punktów defensywy reprezentacji Francji, która zdobyła wówczas mistrzostwo Europy. Brał udział w trzech Mistrzostwach Świata – w 1978 (Argentyna), 1982 (Hiszpania) i 1986 roku (Meksyk). Szczególnie zapamiętał Copa del Mundo 1982, kiedy w meczu półfinałowym z RFN został brutalnie sfaulowany przez niemieckiego bramkarza Haralda Schumachera, który wybił mu zęby i doprowadził do poważnych uszkodzeń głowy. Lekarze jeszcze na boisku podali zawodnikowi tlen.
Ogółem w reprezentacji Francji rozegrał 56 spotkań i strzelił 3 bramki. Karierę piłkarską zakończył w wieku 34 lat, w 1991 roku i związał się z zespołem Girondins Bordeaux.

#19. Lew King siedzi przy stole z rodziną Lwa Berberowa, 1971 rok.

Historia Berberowów - rodziny z Baku, która w latach 70. ubiegłego wieku trzymała lwa w zwykłym sowieckim mieszkaniu - może jednocześnie poruszać i przerażać. Berberowowie mieli dwa lwy. I jeśli pierwszy - King - był wdzięczny Lwowi i Ninie Berberow za uratowanie i miał łagodny charakter, to drugi - King II - okazał się zabójcą. Wysłał gospodynię do szpitala i zabił jej pierwsze dziecko, 14-letniego chłopca. Cały ZSRR dyskutował o tym, co się stało. Wszyscy znali Berberowów i ich lwy, które grały w filmach (w tym w filmie „Niezwykłe przygody Włochów w Rosji”).

#20. Tłum w Warszawie wiwatuje pod ambasadą brytyjską, ponieważ po agresji na Polskę 1 września 1939 roku Anglia wypowiedziała wojnę nazistowskiej III Rzeszy, 3 września 1939 roku.

W poprzednim odcinku