"Dziękuję, postoję" XXXIV - Kiedyś dzieci potrafiły się bawić na świeżym powietrzu

#1. Eksponat z meksykańskiego muzeum tortur

#2. "Czasami ludzie przerywają rozmowę ze mną i wpatrują się w moje oko. Ciekawe, czemu..."

To tzw. koloboma - wada wrodzona oka.

#3. Pasażer na gapę

#4. "Wybraliśmy się na zwiedzanie Amazonii. Kiedy słońce zaszło, odpaliliśmy reflektor i okazało się, że w pobliżu jest trochę owadów"

#5. Taka tam drzazga wyłapana przez ochraniacz

#6. Szczątki jelenia, którego porwała lawina

#7. Kiedyś dzieci potrafiły się bawić na świeżym powietrzu, nie to co dziś

#8. Ziewanie nigdy nie było tak przerażające i słodkie jednocześnie

#9. Herbatki?

#10. "Taką niespodziankę znalazłem w kulce gliny, którą rozdeptałem"

#11. Towarzyski żarłacz biały próbuje uratować ludzi uwięzionych na łodzi

#12. Uliczny sprzedawca i jego towar - mumie. Egipt, ok. 1865 r.

#13. Ciekawe, co zmarło jako pierwsze... Żaba (i pająk nie mógł wyjść) czy pająk (a żaba nie mogła go wypluć ani połknąć)

#14. Ferma drobiu

Jakoś na co dzień się o tym nie myśli, prawda?

#15. Drzewo wyrastające z grobu

#16. A może jednak usiądziesz?

Toż to legendarne krzesło...

#17. Nibykobra siatkowana schowała się w muszli... chyba nie musimy dodawać, jaki to kraj?

#18. Dzieciaki wsadzają sobie do nosa różne rzeczy...

#19. Igor i Griszka Bogdanowie przed i po operacjach plastycznych

#20. A takie cacuszko znajdziemy w irlandzkim muzeum rzeźby Victor's Way

<<< W poprzednim odcinku: Darmowe uściski