Dom za 1 euro. Są takie miejsca, gdzie własne cztery kąty dostaniesz za bezcen

Oferty napływają w zasadzie z całego świata, aczkolwiek przodują pod ich względem Włochy, Hiszpania czy Wielka Brytania. W większości przypadków chodzi dokładnie o to samo – skuszenie nabywców absurdalnie niskimi cenami nieruchomości. Dom za 1 euro to nie pomyłka… ale każdy, kto nie urodził się wczoraj, zdaje sobie sprawę z faktu, że tak cudowne okazje się nie zdarzają. Za każdą musi zaś stać „parę drobnych obwarowań”.

Za 1 euro… i co jeszcze?

Co tak naprawdę kryje się pod wiele obiecującym hasłem „1 euro”? Bynajmniej nie bezcen – bo szereg zobowiązań uzależnionych od potrzeb danego miejsca. To druga strona medalu. Warto też pamiętać, że darmowe obiady nie istnieją. Nikt też – może poza najbardziej obłąkanymi socjalistami – nie zaoferuje darmowego domu tam, gdzie na sprzedaży nieruchomości można by sporo zarobić. Porzućcie więc nadzieje na darmowy apartament w Barcelonie czy kamienną willę z widokiem na Lazurowe Wybrzeże… co nie znaczy bynajmniej, że w ofercie nie znajdą się nieruchomości położone nad brzegiem morza czy w innych, pozornie bardzo atrakcyjnych lokalizacjach.


Decydując się na skorzystanie z „promocji”, trzeba spełnić kilka kryteriów. Zwykle jest to kryterium dochodowe – innymi słowy, trzeba wylegitymować się odpowiednią ilością gotówki, która pokaże, że nowy nabywca będzie w stanie nie tylko utrzymać dom, ale w wielu przypadkach także przywrócić go do świetności (do czego w skrzętnie skonstruowanej umowie zobowiąże się w określonym czasie). Oprócz „funduszu remontowego” zdarzają się wymogi natury… społecznej. Niektóre miasta oczekują, by osiedlali się w nich tylko obywatele wybranego państwa – osoby posiadające miejscowy paszport. Dla innych narodowość jest całkowicie obojętna.

Gdzieniegdzie wymagane są również deklaracje – i to nie tylko te dotyczące oczekiwanego remontu czy zamieszkania w wybranym miejscu na co najmniej X lat bez prawa do odsprzedaży nieruchomości przed upływem terminu. Zdarzają się też przypadki zobowiązania do… aktywnego powiększenia populacji danej miejscowości – do urodzenia dziecka choćby w ciągu 10 lat od zamieszkania. Co w przeciwnym razie? Jak wszędzie indziej w realiach biznesowych – odpowiednio wysoka kara finansowa mająca za zadanie przekonać niepokornego lokatora, że może jednak bardziej opłacalnie byłoby zmajstrować jednego czy ze dwóch potomków.

Europa – kolebka okazji

Domy za 1 euro kupić można głównie w Europie. To popularne oferty zwłaszcza we Włoszech, między innymi na Sycylii. Na tym oczywiście nie koniec, ale to właśnie z Półwyspu Apenińskiego ofert jest obecnie najwięcej.

Ollolai, Sardynia

Ollolai nad morzem nie leży, ale od wody – w dowolnie wybranym kierunku – dzieli ją nie więcej niż kilkadziesiąt kilometrów. Położona w samym sercu Sardynii miejscowość jeszcze w 2004 roku liczyła zaledwie niecałe 1600 osób i w ciągu kolejnej dekady liczba ta spadła do niecałych 1300 mieszkańców. To wtedy władze postanowiły zaoferować chętnym do osiedlenia się tu domy za 1 euro.


Na sprzedaż trafiły kamienne budynki bogate w historię, ale i wymagające sporo uwagi. Jak donosi lonelyplanet.com, obowiązkiem nabywców jest rozpoczęcie remontu w ciągu roku od przejęcie nieruchomości i ukończenie go w przeciągu lat trzech. Gdyby to się nowemu właścicielowi nie udało, Ollolai ma prawo odkupić nieruchomość – za dokładnie tę samą kwotę, za którą wcześniej ją sprzedało.

Jak więc koszty kształtują się naprawdę? Oprócz euro w portfelu, do władz miejscowości należy udać się również z planem renowacji wybranego budynku opiewającym na 20-30 tysięcy euro. To faktyczny koszt wejścia w posiadanie domu za euro. Po pięciu latach i skutecznie ukończonym w tym czasie remoncie budynek może dopiero wrócić na rynek.

Na identycznej zasadzie jak w Ollolai, nieruchomości za bezcen nabyć można w Toskanii, Piemoncie czy w Abruzzo.

Rappottenstein, Austria

Jeśli Włochy wydają się zbyt odległe, na podobnej zasadzie można wyprowadzić się „za dwie granice”. Austriacka miejscowość Rappottenstein leży tuż przy granicy z Czechami, z Polski więc do niej bardzo blisko. I w niej – od 2009 roku – można było zamieszkać niemal dosłownie za darmo – bo za 1 euro nabywca mógł wejść w posiadanie działki o powierzchni od 800 do 900 metrów kwadratowych.


Austriacy mieli jednak swoje wymagania. Zgodnie z informacjami steemit.com, szczególnie zależało im na tym, by w Rappottenstein osiedlały się małżeństwa. Pojedyncze osoby również miały do tego prawo, jednak musiały zobowiązać się do dostarczenia co najmniej jednego potomka w ciągu dziesięciu lat od objęcia ziemi. Zdecydowanie mniej czasu – zaledwie trzy lata – wyznaczono na obligatoryjne wybudowanie domu na zakupionej działce. Jakiekolwiek spóźnienie z jednym albo drugim? 12 tysięcy euro kary, kwota… całkiem niebagatelna.

Champ-du-Boult, Francja

Kolejnym z miejsc w Europie z okazyjnie niskimi cenami nieruchomości było francuskie Champ-du-Boult w północno-zachodniej części kraju. Kiedy liczba mieszkańców spadła w 2010 roku poniżej 400 osób, postanowiono zareagować. Wydzielono działki i wystawiono je na sprzedaż – po 1 euro za metr kwadratowy (działki liczyły około 1000 metrów powierzchni).


Po raz kolejny premiowano rodziny z dziećmi, wymagano natomiast poważnych intencji – zobowiązania do zamieszkania i inwestycji w budowę nowego domu. Narodowość i obywatelstwo nie miały natomiast dla Francuzów najmniejszego znaczenia.

Europa za bezcen

Nieco inne podejście mieli Anglicy, oferując niemal darmowe nieruchomości w bezpośrednim sąsiedztwie Anfield Road, gdzie znajduje się stadion słynnego Liverpool F.C. Raczej przygnębiająca skądinąd okolica nie kusiła chętnych, postanowiło więc skusić ich miasto – wystawiając na sprzedaż nawet dwukondygnacyjne domy za symbolicznego funta, a także wykonując w nich uprzednio najbardziej wymagające prace remontowe. Świetna okazja? Tak, o ile jest się Brytyjczykiem pracującym w Liverpoolu – bo takie warunki (za: liverpool.gov.uk) postawiono przed potencjalnymi nabywcami.


Problemy ze znalezieniem mieszkańców mają nie tylko robotnicze dzielnice deszczowej Anglii, ale też miejsca szczególnie spektakularne – jak Gangi na Sycylii, uznane za najpiękniejsze miasteczko całych Włoch. Cóż z tego, że piękne, skoro opuszczone? Do tego stopnia, że burmistrz postanowił rozdawać chętnym porzucone domy całkowicie za darmo. Co skłoniło poprzednich mieszkańców do wyjechania z tego raju na ziemi? Brak miejsc pracy i trudne warunki do życia, z którymi muszą zmierzyć się ewentualni zainteresowani.

Świat za dolara

Jednak za blisko Polski? Alternatywę niech więc stanowi Pitcairn – leżące na Pacyfiku terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii. Zaledwie pięćdziesięciu mieszkańców to gwarancja spokoju od sąsiadów… Ale żeby zamieszkać na Pitcairn za grosze, trzeba okazać majątek w wysokości 30 tysięcy dolarów nowozelandzkich (licząc się z tym, że na postawienie domu potrzebne będzie pięć razy tyle). Warto też pogodzić się z faktem, że Pitcairn pozostaje jednym z najtrudniej dostępnych miejsc na świecie.


Wyjątkowo tanio zamieszkać można również w Japonii, na zachodnim wybrzeżu Hokkaido. Jak to możliwe – w przeludnionym Kraju Kwitnącej Wiśni? Starzejące się społeczeństwo i młodzi szturmujący wielkie miasta sprawiają, że oddalone od centrum regiony pozostają niemal wyludnione. A to okazja dla zainteresowanych nimi przyjezdnych.


Krótko mówiąc, zakup domu czy działki za symboliczną kwotę jest możliwy – nawet w bardzo atrakcyjnych miejscach… ale jeżeli komuś wydaje się, że na tym koniec wydatków, zaś brama do egzotycznego raju stoi otworem, jest w błędzie. To dopiero początek wydatków… ale i szansa na rozpoczęcie zupełnie nowej przygody i całkowitą zmianę swojego życia.