Osoby po nieudanej próbie samobójczej dzielą się radością życia

#1.

Dwa lata temu usiłowałem się zabić. Spędziłem 5 miesięcy w szpitalu. Lekarze powiedzieli, że do końca życia będę poruszał się na wózku. Właśnie jestem w Japonii na wycieczce i jeżdżę na rowerze.

#2.

Straciłam grupę przyjaciół i w ciągu kilku ostatnich miesięcy 4 razy próbowałam odebrać sobie życie. Ostatnim razem skończyłam z infekcją, która przykuła mnie na tydzień do łóżka. Dziś zdałam egzamin na prawo jazdy, pracuję z dziećmi, które mogę nazwać swoimi przyjaciółmi. Gładko idę do przodu!

#3.

Dziś mija dokładnie rok od mojej ostatniej próby samobójczej. Pierwszy raz od dłuższego czasu mogę w końcu z uśmiechem powiedzieć, że tu jestem. Nic nie jest idealne ani stałe i możesz pokonać każdą przeszkodę, jaka stanie ci na drodze. Wszystko naprawdę będzie dobrze.

#4.

Rok temu chciałam się zabić. Bycie trans jest bardzo trudne. Myślałam, że nie dam sobie rady z ciągłym obrażaniem mnie ze względu na to kim jestem. Ale przetrwałam. Jestem tu, szczęśliwa jak nigdy, ze świetną pracą, dzięki której mogłam opłacić operację. Nie traćcie wiary.

#5.

Przez ostatnie 7 lat zmagałem się z depresją, samookaleczaniem i próbami samobójczymi, przez co trafiłem kilka razy do psychiatryka. W tym roku znacznie poprawiłem się zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Właśnie skończyłem licencjat. Nigdy nie sądziłem, że do tego dojdę.

#6.

Półtora roku temu spędziłem swoje 16 urodziny w szpitalu psychiatrycznym na obserwacji pod kątem skłonności samobójczych. Teraz przyjęto mnie na studia, mam cudowną dziewczynę, pracę, którą lubię i mogę cieszyć się świętami z rodziną. Zacząłem żyć tym, co sprawia, że jestem szczęśliwy, zamiast słuchać tego, co mówią inni.

#7.

Za tym uśmiechem krył się ból, a za tym stopniem naukowym krył się uśmiech.

Przetrwałam próbę samobójczą, zdiagnozowano u mnie poważne lęki i umiarkowaną depresję. Właśnie kończę psychologię i dopiero się rozkręcam.

#8.

Mogłam skończyć jako kolejna cyferka w statystyce samobójstw wśród nastolatków. Dziś rzadko zobaczycie mnie bez uśmiechu na twarzy. Uratowaliście mi życie. Dziękuję.

#9.

Byłem nieszczęśliwy i niezadowolony ze swojego życia. Miałem długi, ciężki okres wypełniony lękiem, niską samooceną i myślami samobójczymi. Nienawidziłem siebie i chciałem to zakończyć. Zdołałem jednak zrzucić 36 kg i moje życie zaczęło się zmieniać. Teraz jestem szczęśliwszy i bardzo się cieszę, że żyję!

#10.

Mój były mąż nie pozwalał mi na to, bym nad sobą pracowała, chciał, abym była słaba. Po spapranej próbie samobójczej, trzech latach ciężkiej pracy i długiej terapii po raz pierwszy pobiegłam w zawodach. Zajęłam trzecie miejsce!

#11.

Poznałam mojego chłopaka w szpitalu psychiatrycznym - trafiliśmy tam z tego samego powodu. Dziś świętujemy rok niebycia martwymi.

#12.

Latami zmagałam się z depresją i samotnością. 5 lat temu byłam przekonana, że jestem beznadziejna i nie da się mnie pokochać. Próbowałam się zabić. Teraz jestem silna psychicznie, optymistycznie nastawiona do życia i zaręczona z moim najlepszym przyjacielem.

#13.

W rocznicę mojej próby samobójczej poszłam na koncert mojego ulubionego zespołu. Życie jest teraz świetne i nigdy wcześniej tak bardzo się nim nie cieszyłam.

#14.

9 lat temu byłem gotów umrzeć. Dziś dla swojego tygodniowego syna jestem ulubionym miejscem do spania.

#15.

Nigdy nie sądziłam, że dożyję osiemnastki. Po raz pierwszy próbowałam popełnić samobójstwo, gdy miałam 14 lat. Drugi raz mając 15, a kolejny w wieku 17 lat. Jednak oto jestem: żywa osiemnastolatka. To początek reszty mojego życia. Cieszę się, że żyję.

#16.

Dokładnie rok temu zapadłam w śpiączkę po trzeciej próbie samobójczej w ciągu trzech miesięcy. Teraz jestem zakochana w mężczyźnie mojego życia, który sprawia, że się uśmiecham. Na dobre i na złe. Mija rok, odkąd ostatni raz zrobiłam sobie krzywdę! Życie jest piękne.

#17.

To niesamowite uczucie, gdy wszystko w twoim życiu zatacza pełny krąg.

Cztery lata temu bardzo nieszczęśliwa wersja mnie codziennie o 3 nad ranem przychodziła na most nad autostradą międzystanową numer 90. Byłam gotowa do skoku. Dziś zupełnie nowa wersja mnie staje na tym samym moście, starając się przypomnieć sobie tę nieszczęśliwą, zagubioną dziewczynę, która została skrzywdzona.

Mogę tylko powiedzieć, byście nie wierzyli w kłamstwo o tym, że "będzie łatwiej", bo prawda jest taka, że wcale nie. Stajesz się silniejszy, w końcu zaczynasz walczyć i pokazujesz swoje blizny, by stać się opoką dla kogoś innego.

#18.

Po długim roku myśli samobójczych, bycia zdradzaną i wykorzystywaną seksualnie, wreszcie mogłam znów dobrze bawić się podczas rodzinnego wyjazdu do Disneylandu. Poznałam nowych znajomych. Nie sądziłam, że tak to się potoczy, ale rzeczywiście z czasem wszystko stało się lepsze.

#19.

Wyleczyłam się z anoreksji. Przeżyłam próbę samobójczą. Zależy mi, bo znam ten ból. Dzielę się, bo wiem, że warto walczyć.

#20.

Zdjęcie zrobione godzinę temu i drugie, sprzed 21 miesięcy. Jestem innym człowiekiem. Godzinę po zrobieniu tamtego zdjęcia próbowałem się zabić. Dlaczego dzielę się swoimi przeżyciami każdego dnia? Bo pokazuję, że zmiana jest możliwa. Spójrzcie, jak ukrywam się za tym uśmiechem sprzed 21 miesięcy...

#21.

Po tym, jak całe życie zmagałam się z depresją i próbowałam się zabić, skończyłam szkołę, wzięłam ślub, zaszłam w ciążę i wstąpiłam do wojska. Wszystko to w ciągu jednego roku.

#22.

Życie po próbie samobójczej. Przetrwałam przemoc fizyczną, psychiczną i uzależnienie od alkoholu. Nawet przy tym wszystkim dostrzegłam światełko na końcu tunelu. Jeśli ja mogłam, to ty też.

#23.

Może zabrzmię nudno, ale jestem zadowolona z tego, jak wyglądam na tych zdjęciach - autentycznie zadowolona. Trzy tygodnie temu miałam myśli samobójcze, miałam wielkiego doła. Dzięki przyjaciołom wstałam z łóżka, wystroiłam się i po raz pierwszy od długiego czasu jestem pewna siebie.

#24.

Początek 2017 roku - głęboka depresja i próba samobójcza. Ten rok był burzliwy, ale wreszcie jest lepiej. Koniec roku 2017 - silna fizycznie i psychicznie.

#25.

Obydwoje w pewnym momencie życia cierpieliśmy na depresję i próbowaliśmy popełnić samobójstwo... Cieszę się, że to przetrwaliśmy i teraz możemy być tak szczęśliwi.

#26.

Dokładnie przed rokiem doznałam uszkodzenia kręgosłupa. Prawie umarłam. Spędziłam kilka miesięcy w łóżku, sparaliżowana, miałam złamane serce i próbowałam się zabić. Teraz spójrzcie tylko na mnie - nie tylko żyję, jestem szczęśliwa. Mój Bóg jest dobry.

Jeszcze jedno na koniec. Mamy nadzieję, że nigdy nie będziecie go potrzebować, ale numer na linię wsparcia to 800 70 22 22. Inne ważne numery, pod którymi możecie znaleźć pomoc w trudnych sytuacjach znajdziecie pod tym adresem.