Garść ciekawostek o filmie "Indiana Jones i Świątynia Zagłady"

Drugi film z serii przygód Indiany Jonesa jest w rzeczywistości prequelem. Akcja pierwszego filmu pt. Poszukiwacze Zaginionej Arki toczy się w roku 1936, a akcja nakręconego 3 lata później filmu Indiana Jones i Świątynia Zagłady toczy się w roku 1935.



D.R. Nanayakkara, który grał hinduskiego szamana, nie mówił po angielsku. Wygłaszał swoją kwestię słuchając tego, co mówił Spielberg będący po drugiej stronie kamery.



Podczas kręcenia sceny, w której Kate Capshaw ma przesunąć dźwignię, by uratować przed śmiercią Indianę, widać robale obłażące Kate. Nie były to atrapy, ale prawdziwe robale. Dźwignia znajdowała się ukryta za dwoma tysiącami różnych robaków. Kate przed kręceniem tej sceny wzięła środki uspokajające, by przemóc początkowy strach.


Podczas kręcenia sceny biczowania ekipa zrobiła mały żarcik Harrisonowi Fordowi. Gdy ten był przywiązany do pala, na planie zdjęciowym pojawiła się Barbra Streisand ubrana w skórzany strój dominy, zaczęła chłostać biczem Forda mówiąc: To za Hanover Street, najgorszy film, jaki kiedykolwiek widziałam. Przed chłostą ocaliła go Carrie Fisher (grająca zakochaną w nim Leię w Gwiezdnych Wojnach).



Świątynia Zagłady była filmowym debiutem Jonathana Ke Quana. Co śmieszne - Jonathan dostał rolę przez przypadek. Do filmu urządzono casting, a do szkół wysłano zaproszenie dla wszystkich młodych Azjatów, by zjawili się na owym castingu. Jonathan na casting przyszedł ze swoim bratem i to brat brał udział w przesłuchaniach. Jonathan miał zapewnić wsparcie swojemu bratu, którego zjadała trema. Na przesłuchaniu podpowiadał bratu co ten ma robić i mówić, i to właśnie wtedy ekipa filmowa wypatrzyła dzieciaka, i już wiedziała, kto zagra Wana "Short Round" Li. Wybór okazał się słuszny, bo ludzie pokochali tego małego urwisa.



Klub nocny w scenie otwierającej film to Club Obi Wan. Nazwany tak w hołdzie dla postaci z Gwiezdnych wojen - filmu kręconego przez przyjaciela Spielberga - George Lucasa. No i oba filmy łączy odkrycie Lucasa, czyli Harrison Ford.



Dźwięki wagoników do tej sceny zostały nagrane w Disneylandzie podczas przejażdżki na rollercoasterze. Następnie usunięto z nich nagraną muzykę i krzyki ludzi.



Mózgi małp to tak naprawdę krem waniliowy polany sosem malinowym.



Według oryginalnego scenariusza scena pościgu miała się rozgrywać na motocyklach i miała być kręcona na Wielkim Murze Chińskim. Jednak rząd Chin nie wyraził na to zgody.



Podczas kręcenia sceny bijatyki w sypialni Harrison Ford dostał przepukliny. Zdjęcia musiały zostać wstrzymane, gdyż aktor został przewieziony do Los Angeles na operację.



Sukienka Kate Capshaw została wykonana z materiału wyprodukowanego w latach 20. XX wieku i oryginalnych koralików z lat 30. XX wieku. Materiału było tyle, że zrobiono tylko jedną suknię. Podczas sceny, w której Kate jedzie na słoniu, słoń zaczął jeść suknię, więc wytwórca sukni zgłosił roszczenie ubezpieczeniowe. W roszczeniu napisali, że suknia została zniszczona przez słonia. Dlatego też na przyjęciu w pałacu Kate musiała założyć inne ubranie.



Scena z wiszącym mostem filmowana była na trzech różnych kontynentach. Most zbudowany został w Azji, na Sri Lance. Sceny, na których most zwisa z urwiska, zostały nakręcone w Europie, w Londynie, a krokodyle nakręcono w Ameryce Północnej, na Florydzie.



Spielberg twierdzi, że to jest jego ulubiony film, który reżyserował. Głównie dlatego, że jest mroczny i trzyma widza w napięciu poprzez nagłe zwroty w akcji.



Arta Webera, czyli człowieka, który kieruje bohaterów do samolotu, gra sam Dan Aykroyd. Aktor był wtedy u szczytu popularności, a w Indianie zagrał, bo lubił Poszukiwaczy Zaginionej Arki, miał przerwę podczas kręcenia Pogromców duchów, a Spielbergowi się nie odmawia. Nawet jeśli idzie o tak małe role. Zresztą to dzięki Spielbergowi Dan stał się gwiazdą, grając główną rolę w filmie 1941.



Czy dźwięk zatrzymującego się z powodu braku paliwa silnika nie przypomina czegoś znajomego? Ano to ten sam dźwięk, który był użyty w Sokole Millenium w filmie Gwiezdne wojny część V: Imperium kontratakuje. Dźwięk był słyszalny, gdy Han Solo (grany przez Harrisona Forda) próbuje włączyć hipernapęd i nic z tego nie wychodzi.



- Najgorszy w niej jest ten hałas - tak Indiana Jones mówi o Willie Scott. Faktycznie Kate Capshaw, która grała Willie Scott, krzyczała w filmie 71 razy.



Kopalnia, w której kręcone były sceny pościgu wagonikami wydaje się ogromna, prawda? W rzeczywistości był to model kopalni wykonany w skali. Ściany wykonane były z pomalowanej folii aluminiowej, a tor miał wielkość toru z kolejki ogrodowej w skali G (1:22,5). Zresztą sam tor to była zamknięta pętla, więc wagoniki jeździły w kółko, a reszta to magia kina.


https://youtu.be/WUtQUtMbAYw
"Nieplanowana" scena. Kiedy oglądamy wyścig wózków w kopalni, na pojazd, w którym jadą Indiana, Willie i Wan wskakuje rosły Hindus. Po otrzymaniu kilku ciosów, nagle znika gdzieś z kadru, a Indiana zaczyna się śmiać. Trwa to ułamek sekundy, bo osiłek po chwili wraca i walka trwa dalej. To nie było planowane. Aktor grający hinduskiego zakapiora naprawdę spadł z wózka. Spielberg kontynuował jednak kręcenie sceny. Ford o tym nie wiedział, rozbawiła go ta sytuacja i myślał, że będzie robiony dubel. Otóż nie. Reżyser zdecydował się potem zostawić w filmie tę krótką, Harrisonową zacieszkę. Scena w okolicy 4:42.



Alternatywne pomysły na przygody Indiany Jonesa to badanie nawiedzonego szkockiego zamku, znalezienie zaginionego świata, w którym żyją dinozaury oraz walka z królem małp w Afryce. Dobrze, że jednak postawiono na świątynię zagłady...



W filmie z życiem żegna się 43 złoczyńców, z czego 20 ginie z ręki samego Indiany Jonesa.



Czy zadawaliście sobie pytanie jak to możliwe, że ofiara po wyjęciu jej serca przez kapłana jeszcze żyje? Otóż jak powiedzieli twórcy filmu, dzieje się tak za sprawą magicznych kamieni. I dlatego właśnie nie powinny trafić wszystkie razem w niepowołane ręce.