Śmierć - jakie to uczucie?

Niemalże każdy człowiek boi się tej chwili. Istnieje sporo teorii na temat tego, co się wtedy dzieje, a ostatecznie każdy musi przekonać się na własnej skórze. Są jednak tacy, którzy byli już po drugiej stronie i wrócili, przy okazji zdając relację za pośrednictwem Reddita.

#1.

Kompletny spokój. Nie da się tego opisać słowami. Czułem coś, może jakiś byt, prowadzący mnie najczystszą i najsilniejszą miłością. - 9symhonien

#2.

Przed oczami przeleciał mi zbiór momentów, których żałuję. Coś w stylu punktu zwrotnego. - Calgarykid

#3.

Po jakimś czasie czułem, jakbym był w ciemnym pomieszczeniu, a moje oczy zaczynały przyzwyczajać się do braku światła. Znów powoli dostrzegałem jakieś kształty. Mogłem zobaczyć łóżko, poduszki... I dziewczynkę, siedzącą na łóżku, kilka cali ode mnie. Słyszałem jej głos. Powiedziała, że pochodzi z dalekiej krainy, pełnej cudów i niesamowitych rzeczy. Dodała, że mam tam swoje miejsce. - Vexelius

#4.

Obudziłem się w przestrzeni, która wyglądała jak kosmos, tyle że bez gwiazd czy światła. Nie unosiłem się jako tako, po prostu tam byłem. Nie było mi ciepło ani zimno, nie byłem głodny ani zmęczony, po prostu spokój, jakby coś neutralnego. Wiedziałem, że gdzieś niedaleko jest światło i miłość, ale nie miałem ochoty czy potrzeby, aby od razu tam zmierzać. - Monitormonkey

#5.

W zeszłym roku miałem atak serca. Podobno za każdym razem, kiedy używali defibrylatora, "budziłem się" (tak nazwałbym to uczucie) i opowiadałem reanimującym inny dowcip typu "puk-puk". Żadnych świateł ani nic, czułem, jakbym zasypiał. - altburger69

#6.

Porównałbym to do wyłączenia telewizora. W jednej chwili wszystko było w porządku, a sekundę później budzę się otoczony lekarzami, z nogami uniesionymi w górę i jednostką krwi przetoczoną we mnie w szybkim tempie. - TheBawlrus

#7.

Tak samo jak pójście spać, kiedy jesteś BARDZO wykończony. Czułem swego rodzaju spokój i za bardzo nie myślałem o czymkolwiek. Światła po prostu zgasły. - CDC_

#8.

Umarłam. Dokładnie na 2 minuty. Uczucie przypomina zapadanie w sen, ale... Dla mnie było to uczucie niesamowitego spokoju, którego nie czułam nigdy wcześniej. Jakbyś nie musiał się już nigdy niczym przejmować i - w moim przypadku oczywiście - nie czułam się już chora. - Axesta

#9.

Ostatecznie pomieszczenie stało się czarne i ogarnęło mnie uczucie spokoju, jakbym zasypiał. Nie widziałem niczego dobrego ani złego, tylko pustka. - minusthelela

#10.

Dla mnie bycie martwym było jak sen. Absolutnie bez różnicy. Bez wspomnień ani życia po śmierci, które mógłbym sobie przypomnieć... To było dokładnie jak sen. Bardzo spokojny. - z91x

#11.

To smutne, bo nie ma niczego... Życie ma zapach, kolory, jest głośne, pełne ruchu, interesujące, zabawne, ale śmierć... Śmierć jest absolutną pustką. - 7storiesup