Autentyki XLVII - polskie, naturalnie wyhodowane

Z cyklu poradnikowego od Katarzyny_1 - panowie, najpierw sami obejrzyjcie zanim zaczniecie dym wszczynać:

Moje dziecko dostało w prezencie grę z serii >klub przedszkolaka<. Kilka kartoników z dziurkami i kilka sznureczków do nauki wiązania i szycia - "Sznurki i dziurki". Gra jest wielkości opakowania do kasety video.
Mój mąż zobaczył grę dopiero dziś i z ogromnym zdumieniem wpadł do kuchni:
- CO TY ZA PORNOLE DZIECKU DAJESZ!?

Przeurocza opowiastka od siegfrieda - strasznie nas ciekawi ile takich opowieści pojawi się na mięsnych kawałkach po zlocie:

Pierwszy rok studiów na PG, imprezka "integracyjna". Wiadomo ze nikt nikogo zbytnio nie zna, wiec wszyscy przyprowadzili swoich znajomych itp. itd. Wódka leje się strumieniami i w rezultacie po kilku godzinach sporo ludzi jest "sztywnych".
Ja przejechałem samochodem z dziewczyna i ze znajomym, panna kierowała. No to skoro kierowca jest - uwaliliśmy się "perłowo". Kolega zaczał wydalać alkohol z organizmu otworem gębowym. Straszna afera - dziewczyna stwierdziła ze nie zabiera go z powrotem i niech sobie sam radzi (ja niestety nie byłem w stanie zainterweniować). Pojechaliśmy, a cale towarzystwo zaczęło się zastanawiać co zrobić ze Stefanem - do domu 30 km, zima, a chłopak w innym wymiarze. No i w końcu jakiś znajomek znajomka zgodził się wziąć go do domu za flaszkę. Wziął go na ramie i poszedł.
Położył go do łóżka a jako że miał zwyczaj sypiać nago, to rozebrał go do rosołu (myśląc ze sypianie nago to sprawa oczywista), sam się tez rozebrał i legł tuż obok.
Wspomnienia Stefana (opowiadane z przejęciem):
"Budzę się kurde w środku nocy i zastanawiam się, gdzie ja do cholery jestem. Rozglądam się - patrzę: jakiś pokój. Czuję, że jestem nagi. Rozglądam się dalej - patrzę, a tu obok na łóżku śpi jakiś GOŁY FACET! Myślę sobie "O k* !!! Chyba przesadziłem!!!"

Albo takich jak od Lobo:

Byliśmy większą grupą w delegacji na szkoleniu, kilkunastu chłopa z różnych miast (z różnych oddziałów firmy). Szkolenie było dwudniowe, więc pierwszego dnia wieczorkiem udaliśmy się grzecznie do pubu. Po całkiem udanej imprezie wychodzimy przed lokal, kolega wyciąga komórkę i zamawia taksówkę. Na pytanie o ulicę spojrzał na budynek:
- Wolności 23.
Czekamy, czekamy, taksówki nie ma. Koleś znowu dzwoni:
- Zamawiałem taksówkę na Wolności 23, czemu tak długo nie ma?
- Dobrze, że pan dzwoni, taksówkarz już od 10 minut daje mi znak, że czeka na Wolności 23, ale nikogo tam nie ma!
Wtedy kolesia olśniło!
Zamówił taksówkę dzwoniąc z kierunkowym swojego miasta (przyzwyczajenie!), a my byliśmy w innym! Taryfa czekała pod właściwym adresem, tyle że we Wrocławiu, a byliśmy w Poznaniu ...

Bojownicy czasem grają w karty. Szkoda, że nie hazardowo, bo by pewnie było jeszcze zabawniej. Zaczyna BigSoczewa:

Siedzę sobie z koleżanką i gramy w karty (w 1000 dokładnie). Jako że dużo licytowałam, więc kombinuję z jakiej karty wyskoczyć. Trochę to trwało, a napięcie na mojej twarzy musiało być bardzo uwidocznione, gdyż w pewnym momencie kumpela się pyta:
- Ewka, ty myślisz nad kartami czy po prostu srać ci się zachciało?

A po niej Bessa:

Dla wyjaśnienia powiem... mam kotkę - Kicię, która raczej pieszczotką nie jest. Nieznajomego prędzej podrapie niż pomruczy i wszyscy nasi znajomi o tym wiedzą. Gramy sobie w brydżyka. Dwa małżeństwa... i co za tym idzie małżeńskie "kłótnie" jeśli się trafi "swoja" para
W pewnym momencie, po licytacji.. moja koleżanka Ilona zrobiła stolik i krzyczy do małżonka:
- Kurwa! Jak masz tak grać, to ja już wolę iść sobie poczochrać Kicię!!!!
... i poszła do toalety.
Pozostała trójka nie mogła się pozbierać z podłogi.

Opowieść od konwali z cyklu "ku przestrodze":

Pamiętam jak dziś...
Nna studiach moja ulubiona koleżanka rabotała w ankietach (ja tez zresztą). I kiedyś rzeczona jądras, pazera - cholera, nie podzieliła się zleceniem z przyjaciółką , za co przykładnie została ukarana.
A zlecenie było... no durnowate jak lato z radiem.
Miała znaleźć "mężczyzn w wieku 35 - 65 lat, z wykształceniem średnim i wyższym, zażywających leki „na żołądek", bo badanie zleciła jakaś farmacfirma.
Wiec jądras ruszyła. Wróciła po dłuuuugim czasie, wqrwiona, ze hej
Długo kazała się prosić, aż w końcu mi opowiedziała, jak było.
Polazła do pierwszego domu. Wybrał go komputer, a jądras miała tylko badać i odmierzać co piąty numer. Co by chybko poszło przyodziała skąpą kieckę. I tak stanęła przy domofonie, obok grupa blokersów czy czegoś, a ona zaczyna:
ddddrrrrrrrrrr
- Dzień dobry, czy w domu jest jakiś mężczyzna? Bo ja mam taka sprawę....
Blokersy zgłupiały. Jądras została jednak wpuszczona. Facet był, okazał się alergikiem, a że jego żona sprzątała, to on postanowił wyjść z jądrasem na ankietę gdzieś na ławkę. Tak wiec blokersi zobaczyli jądrasa w krótkiej kiecce z chłopem jak wsiadają do autka, jadą gdzieś na pół godzinki, po czym pan przywozi laskę z powrotem. A co robi jądras, gdy tylko chłop wlazł do domu? Jądras odmierza 5 numerków na domofonie, dzwoni i zaczyna
- Dzień dobry, czy w domu jest może jakiś mężczyzna?
Podobno chłopaków zatkało.
A jądras od tej pory zawsze dzieliła się ze mną zleceniami…

Może niektórzy z bojowników zostaną politykami. Jak już przestaną być potrzebni albo zaczną być niewygodni to wylądują na dyplomatycznej placówce. To im dedykowana jest historia szopiska:

Kolega wrócił kilka dni temu ze stażu w ambasadzie francuskiej w Paryżu. Robił tam wiele mniej i bardziej potrzebnych rzeczy.
Pewnego razu dostał polecenie - razem z inna stażystką - reprezentowania ambasady RP na spotkaniu z okazji dni Ghany. Miał tylko nie mówić, że są stażystami - co by nie urazić gospodarzy....Poszli więc odświętnie ubrani. Przy wielkich drzwiach przywitał ich pewien pan jeszcze piękniej ubrany, we fraku, z taką gwiazdą pod szyją (no ... wiecie jak na filmach) i grzecznie zapytał:
- Państwo skąd??
Kolega podał zaproszenie i powiedział (wszystko oczywiście po francuskiemu)
- Reprezentujemy Jego Ekscelencję Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej
Na to gość we fraku -
- A jaką funkcję pełnicie państwo w Ambasadzie??
I tutaj powstał problem, bo - jak pamiętacie - nie mieli mówić, że są stażystami. Kolega więc, dalej....
- Reprezentujemy Jego Ekscelencję Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej we Francji
Gość we fraku nie dał za wygraną - uśmiechnął się pięknie i rzecze...
- oui, oui.... ale jaką funkcję, może - charge d’affaire??
Kumpel - miał dość tłumaczenia się więc odpowiedział
- tak, tak, charge d’affaire.....
Na to koleś we fraku ukłonił się . Zrobił dwa kroki do wielkich drzwi, otworzył je. Kumpel zobaczył wielką salę pełną gości, którzy nagle spojrzeli w jego kierunku....
A gość we fraku na cała salę:
- Panie i Panowie. Charge d’affaire de la Republique Polonaise!!!!
Kumpel wchodzi wszyscy się kłaniają, biją brawo..........
Uspokoił się po czwartym szampanie...............

Na dziś tyle - za tydzień mamy nadzieję całe wydanie poświęcone będzie autentykom zlotowym. Ale to już od was zależy - zatem nie zapomnijcie podzielić się z nami waszymi historiami na mięsnych kawałkach :}}}