Historie kilku odkrywców Kanady, którzy zaginęli w mniej lub bardziej tajemniczych okolicznościach

Przenieśmy się jednak w trochę bliższe nam czasy. W 1492 r., jak wszyscy wiemy, niejaki Krzysztof Kolumb odkrywa zupełnie nowe lądy, które my znamy jako Amerykę. Za Kolumbem wyruszają kolejne ekspedycje chcące odkryć i zagarnąć dla siebie nieznane krainy kryjące wielkie bogactwa. Jedną z takich ekspedycji kieruje inny Włoch w służbie innego europejskiego kraju, czyli Giovanni Caboto, znany jako John Cabot, który ku chwale angielskiej korony dociera do wybrzeży Kanady w 1497 r. odkrywając Nową Fundlandię oraz Labrador (takie krainy w Kanadzie). Cabot próbował następnie udać się na północ drogą morską, lecz został zatrzymany przez lody (takie wielkie na morzu, nie takie do jedzenia, takie inne też nie, zboczuszki). Następna wyprawa także przynosi Cabotowi sukces - opływa spory kawał wybrzeża, za co dostaje od króla nagrodę w postaci 10 funciaków (czyli wtedy równowartość ponad 2 lat pracy zwykłego rzemieślnika).


Cabotowi nie pozostaje nic innego jak przygotować następną wyprawę i w maju 1498 r. wypływa pięcioma okrętami z Bristolu. I właściwie to koniec opowieści, ponieważ John Cabot wraz z okrętami przepadł bez wieści i do dziś nie wiadomo co się z nim stało. Większość naukowców i historyków uważa, że John Cabot zginął w 1498 r. podczas sztormu w okolicach Islandii. Jednak wiadomo, że przynajmniej jeden członek załogi Cabota przeżył (albo w ogóle nie wsiadł na okręt), na co wskazują dokumenty z 1501 r. z Londynu. Pojawiła się też teoria, według której Cabot dotarł do Kanady i założył tam osadę. Tak czy siak, losy Cabota są nieznane, nie znaleziono też nigdy jego statku.
A i tak swoją drogą syn Cabota, Sebastiano, też został znanym podróżnikiem i odkrywcą (znowu dobre geny w rodzinie).

Prawdopodobnie jego statek zatonął podczas sztormu lub rozbił się na okolicznych skałach. Jednak według żeglarskich legend w następnych latach u wybrzeży Labradoru widziano tajemniczy statek widmo bez załogi, który sam płynął w kierunku północy; niektórzy przypuszczali, że jest to ów zaginiony okręt Gaspara.


Zaraz, zaraz, zapytacie (dobra, wiem, że nikt nie zapyta, wypchajcie się), a co się stało z Miguelem, jego bratem? Ano Miguel, jak na dobrego brata przystało, zorganizował wyprawę mającą odnaleźć zaginionego. I tutaj ponownie opowieść się urywa, gdyż po rozdzieleniu się statków (wyprawa Miguela liczyła 3 okręty) i on zaginął bez wieści wraz ze swoją łajbą. Istnieje przypuszczenie, że statek Miguela zatonął podczas sztormu obok Nowej Anglii (tam gdzie teraz jest granica kanadyjsko-amerykańska), jednak Miguelowi udało się przetrwać i zamieszkał on wśród tubylców (Indian znaczy się). Zresztą Indianie mogli być w całą sprawę mocno zamieszani, gdyż według żeglarskich opowieści wśród tych 57 pojmanych tubylców był szaman, który rzucił klątwę na białych najeźdźców (ale wiadomo jak to z żeglarskimi legendami i opowieściami bywa).

Tak w ramach ciekawostki dodam jeszcze, że na pomoc swoim braciom chciał płynąć trzeci syn Corte-Reala, czyli Vasco, jednak król Portugalii stwierdził, że starczy tych znikających statków i nie sfinansował ekspedycji ratunkowej.



Mniej szczęścia mieli angielscy podróżnicy. W 1536 r. w rejony Nowej Fundlandii i Labradoru zapuścił się kupiec Richard Hore, który trafił na bardzo ciężkie warunki (sztormy, niska temperatura, stracił okręt z większością zapasów). Pogłoski mówiły o tym, że po wyczerpaniu zapasów doszło do kanibalizmu wśród załogi. O pechu też mógł mówić sir Martin Frobisher, który w latach 1576-78 zorganizował trzy wyprawy na północne tereny Kanady. W czasie drugiej wyprawy doprawił się aż do Ziemi Baffina, co okupił stratą statku, jednak Anglik uznał, że wyprawa zakończyła się sukcesem, gdyż pozostałe dwa statki załadował „złotymi kamieniami”. W Anglii okazało się, że to co sir Martin wziął za złoto to tak naprawdę bezwartościowy piryt, a inwestorzy wyprawy nie byli zbyt zachwyceni.



Przywódcami buntu byli bliscy przyjaciele Hudsona (co świadczy w jakie szaleństwo wpadł nasz biedny Henry), zatem zostawili oni Hudsonowi prowiant, proch i strzelbę, ubrania i inne sprzęty potrzebne do przeżycia. Tutaj opowieść się urywa, ponieważ dalsze losy Hudsona nie są znane do dzisiaj.
Prawdopodobnie Hudson dotarł do lądu, jednak żaden jego ślad nie został później znaleziony, mimo że rok później została wysłana ekspedycja ratunkowa mająca znaleźć jego jakiekolwiek ślady.


Świat ponownie przypomniał sobie o Kanadzie dzięki urodzonemu w 1994 roku Justinowi Bieberowi. Niestety, ten wciąż jeszcze nie zaginął...