Kilka ciekawostek o pajęczakach z twojego ogródka

Dosłownie roi się od nich wszędzie i są z nimi związane niezliczone traumy dziewczynek w wieku przedszkolnym. Kosarze, bo to o nich mowa, to ulubione pająki z dzieciństwa bojowników, dzięki którym można było delektować uszy symfonią wrzasków koleżanek z klasy. Problem tylko w tym, że kosarze, w tym najpospolitszy kosarz (a jakże!) zwyczajny (Phalangium opilio) wcale nie są pająkami, a stanowią osobny rząd – Opiliones.

Jeśli kiedykolwiek myśleliście, że pająki nie lubią wody, to musicie wiedzieć, że topików nie obchodzi co myślicie. Spędzają one większość życia pod powierzchnią wody, gdzie polują i budują swoje sieci, do których przyczepiają sprowadzone z powierzchni bąbelki powietrza, tworząc bańkę, w której mieszkają. Dość rzadko wychodzą na powierzchnię, dlatego błędnie i niestety bardzo często mylone są z nartnikami dużymi, niebędącymi nawet pajęczakami.

Kolejny długonogi skubaniec na tej liście i jeszcze bardziej pospolity. Gdy czuje się zaniepokojony, wprowadza swoją sieć w drgania, od czego wzięła się jego nazwa. Mowa oczywiście o nasoszniku trzęsiu (Argyroneta aquatica). Pająk ten poza drobnymi owadami wyjątkowo lubuje się w innych pająkach i z całą pewnością nie słyszał o dobrym wychowaniu, bowiem od czasu do czasu odwiedza domy innych pająków, po czym... zjada gospodarza. I jeśli znacie biblijną przypowieść o młodym królu Izraela, który pokonał Goliata, to musicie wiedzieć, że Dawid to prawdziwy leszcz w porównaniu do bohatera tego akapitu. Podstawę jego diety stanowią o wiele większe od niego kątniki (to te czarne, włochate potwory biegające po twojej piwnicy), ale nie pogardzą też innymi nasosznikami, bardzo jadowitymi pustelnikami brunatnymi, a nawet czarnymi wdowami. Dlatego też według miejskiej legendy są one najbardziej jadowitymi pająkami świata, ale nie są w stanie przebić ludzkiej skóry. Nim sięgniecie po jakieś źródło ognia i spalicie wasz dom, spieszę was uspokoić. Ich jad w ogóle nie jest groźny dla człowieka.

Żeby nie było tak, że u nas nie ma nic niebezpiecznego, to przedstawiam wam jeden z nielicznych groźnych dla człowieka gatunków występujących w Polsce. Kolczak zbrojny (Cheiracanthium punctorium) to średni (10-15 mm) pająk, który uznawany jest za najbardziej jadowitego w naszym kraju. Niestety (a raczej na szczęście) nawet nim nie możemy konkurować z naszymi przyjaciółmi z innych kontynentów, bo jego ukąszenie absolutnie nie jest groźne dla życia, a jedynie wywołuje przez około dwa tygodnie dreszcze, osłabienie i bóle. Spotykany jest niemal wyłącznie na południu naszego kraju i do tego bardzo rzadko, więc raczej możecie spać spokojnie, choć jego masywne szczękoczułki niejednemu spędzą sen z powiek.

Tygrzyk paskowany (Argiope bruennichi) to dość niewielki pająk z rodziny krzyżakowatych. W przeciwieństwie do swoich kuzynów nie jest dewotem i nie obnosi się ze swoją religijnością biegając wszędzie z krzyżem. Ma on za to dość piękne ubarwienie przypominające tygrysa (stąd pewnie jego nazwa). Na tym jednak jego podobieństwa do tego dużego koteczka się kończą i co może zapewne niektórych zdziwić, jego ukąszenia wcale nie przypominają ugryzienia tygrysa, a raczej użądlenie osy. To co jednak najciekawsze w tym pająku, to sposób budowania sieci. Niczym artysta podpisujący swoje dzieło, tygrzyk podpisuje swój dom grubym szwem w kształcie zygzaka, dzięki czemu możemy rozpoznać jego sieć nawet po opuszczeniu jej przez lokatora.