10 amerykańskich ikon, które nie są z pochodzenia Amerykanami

Charlie Chaplin jest najbardziej rozpoznawaną postacią starego kina. Jest ikoną początków Hollywood. Któż może być bardziej amerykański? Chaplin urodził się w Londynie w rodzinie biednych artystów. Ojciec opuścił żonę i dzieci, gdy chłopcy byli jeszcze bardzo młodzi. Matka cierpiała na przewlekłą chorobę, która zakończyła jej karierę, gdy straciła głos podczas występu. Pięcioletni Charlie został wypchnięty na scenę, żeby zastąpić matkę. Był to jego pierwszy publiczny występ. Matka zaczęła pracować jako szwaczka, ale w końcu, po załamaniu psychicznym, umieszczono ją w szpitalu psychiatrycznym.

Charlie został sam. Pracował w magazynach, chodził do szkoły dla sierot, ale cały czas pamiętał o swoim występie na scenie. Zaczął występować w ulicznych pantomimach. Gdy już był popularnym i rozpoznawalnym artystą, podpisał umowę z Fredem Karno i razem z jego grupą wyjechał do Ameryki. Tam szybko podpisał kontrakt z Keystone Pictures i zarabiał oszałamiająca kwotę - 150 dolarów tygodniowo.

#2. Henry Kissinger

Najbardziej znany jako Sekretarz Stanu za czasów prezydentury Richarda Nixona, odpowiedzialny za niezliczone negocjacje z Chinami i Wietnamem w latach siedemdziesiątych. Henry Kissinger grał znaczącą rolę w amerykańskiej polityce zagranicznej od lat pięćdziesiątych, gdy został konsultantem Departamentu Stanu. Wszyscy utożsamiamy Kissingera z amerykańską polityką, ale nie każdy wie, że Henry został obywatelem tego kraju dopiero gdy ukończył 20 lat.

Urodził się jako Heinz Alfred Kissinger w Niemczech, 27 maja 1923 roku. Razem w rodziną wyemigrował do Stanów Zjednoczonych w 1938. W tamtym okresie Niemcy nie były bezpiecznym miejscem dla Żydów, Kissinger często był atakowany przez nazistowskie młodzieżówki z powodu swojego wyznania. Kiedy skończył 15 lat, jego rodzice zdecydowali się na emigrację. Młody Henry zaczął pracę w fabryce pędzli do golenia, żeby zarobić na życie. Jednocześnie zapisał się do szkoły w Nowym Jorku, gdzie nauczył się mówić po angielsku.

#3. Eddie i Alex Van Halen

Zespół Van Halen znalazł się na szczycie list przebojów w 1978, a na początku lat osiemdziesiątych byli już sztandarowym amerykańskim zespołem dzięki hitom takim jak „Jump” czy „Hot For Teacher”. Jednakże założyciele zespołu, Eddie i Alex, urodzili się w Holandii. Ich ojciec, muzyk grający na klarnecie i saksofonie, wyjechał z Holandii razem z rodziną w poszukiwaniu pracy. Początkowo grał na weselach, a w przerwach w graniu mył naczynia, żeby więcej zarobić i utrzymać rodzinę.

Synowie Jana Van Halena od dziecka brali lekcje gry na pianinie w Holandii. Gdy przyjechali do USA, odkryli świat rock and rolla. Początkowo to Alex zaczął grać na gitarze, a Eddie na perkusji. Niedługo jednak zamienili się instrumentami i Eddie został wirtuozem tego instrumentu. Założyli zespół Mammoth, następnie zatrudnili Davida Lee Rotha i Michaela Anthony, zmienili nazwę na Van Halen i podbili scenę muzyczną.

#4. Alexander Graham Bell

Jeśli mówimy o amerykańskich wynalazcach, jako pierwszy przychodzi nam na myśl Alexander Graham Bell. Większość jego wynalazków powstała w Ameryce, ale ten uczony urodził się 3 marca 1847 w Edynburgu, w Szkocji. Jego dziadek był aktorem i nauczycielem publicznego przemawiania. Dziadek, ojciec Aleksandra i on sam mieli bardzo czyste, potężne głosy, co było ich cechą charakterystyczną. W 1844 ojciec Aleksandra ożenił się z głuchą artystką, Elizą Grace Symonds. Największym marzeniem Aleksandra było to, żeby matka mogła usłyszeć swoich synów.

To marzenie sprawiło, że zainteresował się komunikacją werbalną i tym, jak ciało produkuje dźwięk. Studiując na uniwersytecie, tłumacząc niemieckie dzieło o przenoszeniu dźwięku, popełnił błąd w tłumaczeniu i wziął za pewnik, że dźwięk może być przenoszony po drucie. Ten błąd w tłumaczeniu pomógł mu w pracy nad jego największym wynalazkiem. Około 1870 roku, po tym jak jego brat zmarł na gruźlicę, rodzina Bella przeprowadziła się do Kanady. Aleksander następnie wyjechał do Bostonu, gdzie uczył w szkole dla głuchoniemych.

#5. Liz Claiborne

Gdyby nie Liz Claiborne, amerykański świat mody wyglądałby zupełnie inaczej. To jej amerykańskie kobiety zawdzięczają modne i niedrogie ubrania. Liz zapoczątkowała modę na kupowanie osobno spodni, żakietów, swetrów i bluzek, a następnie tworzenie z nich różnorodnych stylizacji.

Urodziła się 31 marca 1929 w Brukseli w Belgii. Jej rodzice byli Amerykanami, ale Liz spędziła swoją młodość w Europie. Jej rodzina przeprowadzała się tam, gdzie jej ojciec dostał pracę w bankowości. Letnie wakacje spędzała w Maryland i Luizjanie. Studiowała w Nicei i Brukseli, rzuciła szkołę, wygrała prestiżowy konkurs mody organizowany przez Harper’s Bazaar i rozpoczęła karierę w przemyśle związanym z modą. W wieku 21 lat razem z ojcem pojechała do Nowego Jorku. Jak to wspomina Liz, ojciec wysadził ją z samochodu, dał jej 50 dolarów, życzył szczęścia i odjechał.

#6. Samuel Goldwyn

Samuel Goldwyn jest jednym z założycieli studia filmowego MGM, jednego z największych w Stanach Zjednoczonych. Wszyscy kojarzymy czołówki filmów z ryczącym lwem. Lew był tak bardzo popularny, że uwieczniono odcisk jego łapy na chodniku przed kinem Graumana.
MGM zatrudniało wiele największych gwiazd, między innymi Clarka Gable, Gretę Garbo czy Errola Flynna.

Człowiek, który był producentem filmów takich jak „Ben Hur” czy „Deszczowa piosenka” to Samuel Gelbfisz. Urodzony w Warszawie, miał zaledwie 16 lat, gdy rozpadła się jego rodzina. Przeszedł pieszo 800 kilometrów do Hamburga. Nie miał środków na dalszą podróż, ale producent rękawiczek pożyczył mu trochę pieniędzy, co umożliwiło Samuelowi dotarcie do Anglii. Stamtąd popłynął statkiem do Nowej Szkocji i osiedlił się w małym miasteczku niedaleko Nowego Jorku.

W Ameryce zmienił nazwisko na Goldfish. Kolejny raz zmienił nazwisko na Goldwyn, gdy połączył siły z artystą wodewilowym Jessem Lasky oraz komikiem Celilem B.DeMillem i wspólnie nakręcili pierwszy film w miejscu, które później stało się znane jako Hollywood.

#7. Joseph Pulitzer

Wszyscy wiedzą, że Pulitzer to nagroda dla najlepszych dziennikarzy, ale nie wszyscy wiedzą, że Joseph nie potrafił powiedzieć ani słowa po angielsku aż do wieku 21 lat. Pulitzer urodził się na Węgrzech w mieście Mako, następnie, w związku z przejściem na emeryturę jego ojca, cała rodzina przeprowadziła się do Budapesztu. Joseph płynnie mówił po francusku i niemiecku. Uczył się w prywatnych szkołach i u korepetytorów. Po śmierci ojca i ponownym małżeństwie matki Pulitzer zdecydował, że czas poznać inne kraje. Miał wtedy 17 lat i jego marzeniem było wstąpienie do wojska.

Niestety, z powodu słabego zdrowia odrzuciła go armia brytyjska, austriacka oraz francuskie Legiony. W końcu dostał szansę od rekrutera z armii amerykańskiej i służył rok w kawalerii. Po skończeniu służby osiadł w St. Louis, gdzie podejmował się wielu prac dorywczych i w końcu nauczył się angielskiego. Następnie został zatrudniony w niemieckiej gazecie i tam wyrobił sobie nazwisko, które teraz wszyscy kojarzymy z najwyższej klasy dziennikarstwem.

#8. Gene Simmons

Muzyka zespołu Kiss jest symbolem amerykańskiego rocka, jednak najbardziej rozpoznawalny członek zespołu - Gene Simmons - nauczył się mówić po angielsku w wieku ośmiu lat. Urodził się jako Chaim Witz w Izraelu. Jego matka przeżyła Holokaust jako jedyna ze swojej rodziny. W 1958, po rozwodzie, matka zabrała Chaima do Nowego Jorku.

Pracowała całymi dniami, a dzieciakiem opiekowali się różni członkowie rodziny i znajomi. Dzięki temu Chaim płynnie mówił po węgiersku, hiszpańsku i turecku. Angielskiego nauczył się oglądając kreskówki i czytając komiksy. Zmienił imię i nazwisko na brzmiące bardziej angielsko. Muzyką zainteresował się oglądając w telewizji tak zwaną Brytyjską Inwazję.

#9. Levi Strauss

Niebieskie jeansy to najbardziej charakterystyczna część amerykańskiej garderoby. Ale człowiek odpowiedzialny za spodnie, które zmieniły sposób ubierania się Amerykanów, urodził się jako Loeb Strauss w Bawarii. Najmłodszy z siódemki rodzeństwa, Loeb wyjechał do Ameryki po śmierci ojca. Dwóch starszych braci mieszkało już w Nowym Jorku, gdzie mieli firmę pasmanteryjną. Levi uczył się podstaw biznesu w rodzinnej firmie.

Gdy wybuchła gorączka złota, Levi wyjechał do Kalifornii, ale zamiast szukać złota sprytny biznesmen skapitalizował sprzedaż akcesoriów dla poszukiwaczy. Wkrótce otworzył filię Levi Strauss&Co na Zachodnim Wybrzeżu.

10 lat później nawiązał współpracę z krawcem Jacobem Davisem z Nevady, który wynalazł rewolucyjny sposób na wzmocnienie słabych części spodni, ale potrzebował inwestora i patentu na swój wynalazek. Spodnie, dziś wszystkim znane jako jeansy, odniosły wielki sukces na całym świecie.

#10. Charlize Theron

Jej historia to zamiana tragedii w triumf. Wyglądająca jak klasyczna amerykańska „dziewczyna z sąsiedztwa” Charlize urodziła się w Johannesburgu w Południowej Afryce. Jej ojciec był z pochodzenia Francuzem, a matka Niemką. Kiedy miała 6 lat została wysłana do szkoły z internatem, gdzie miała uczyć się baletu. Niestety jej kariera szybko się skończyła z powodu kontuzji kolana. Szkoła z internatem była ucieczką od ciężkiego życia z ojcem alkoholikiem, który słownie i fizycznie krzywdził żonę i córkę odkąd tylko pamiętały.

Pewnej nocy, gdy Charlize była w domu na weekend, pijany ociec przyszedł do domu z bronią i groził, że zabije córkę. Wystrzelił w stronę jej pokoju. Matka chwyciła swój pistolet i zabiła pijanego męża. Po tym wydarzeniu matka zachęciła córkę, aby opuściła Południową Afrykę. Wspierała ją w czasie konkursu na modelkę, który to konkurs Charlize wygrała i wyjechała do Włoch. Następnie przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie została zauważona przez łowcę talentów i zaczęła grać w filmach.