Tajemnicze kamienne "Orle Gniazdo"

Wysokość stożka po wyższej stronie wzniesienia wynosi 10-15 m, po opadającej stronie 70-80 metrów, a przeciętna średnica to 130-150 metrów. Głębokość wgłębienia wynosi 8-10 metrów. Naukowcy nie mieli pojęcia z czym mają do czynienia i nazwali roboczo formację kraterem Patomskim, od nazwy przepływającej niedaleko rzeki.


Jakie były domysły? Na pierwszy rzut oka twór wygląda na sztuczny, ale nigdzie w pobliżu setek kilometrów nie ma i nigdy nie było ludzkich osad. W pobliżu nie było nawet gułagów i obozów NKWD. Może starożytna budowla? Też nie, lokalne plemiona nigdy nie tworzyły społeczności podobnej do Egipcjan i nigdy nie budowali tak dużych obiektów.


Geolog Władymir Kołpakow, który odnalazł krater, próbował zorganizować ekspedycję badawczą, ale nigdy nie udało mu się znaleźć sponsorów. Ostatecznie badania przeprowadzono dopiero w drugiej dekadzie XXI wieku.


Jeden z członków ekspedycji z nieznanych powodów zmarł na atak serca, gdy tylko zbliżył się do krateru. Czyżby Orle Gniazdo było przeklęte? Kiedy pierwsze kolorowe fotografie krateru pojawiły się w prasie, wywołały sensację w świecie naukowym. Pojawiło się wiele teorii, od tajnych kopalni uranu po samoistną eksplozję nuklearną rudy uranu.


Wokół odkrycia narastały legendy i nie trzeba było długo czekać, aby została zorganizowana kolejna wyprawa w tajgę. Zebrano 500 kg próbek, ale razem ze sprzętem badawczym było tego za dużo, żeby wynieść całość do miejsca, gdzie można by załadować ciężarówki. Wynajęto pilota śmigłowca transportowego Mi-8T, okazało się, że pilot, który znał te rejony bardzo dobrze i często w tych okolicach latał, nigdy tego krateru nie widział! Mimo że przy dobrej pogodzie widać go z dużej odległości.


Wkrótce naukowcom udało się obalić teorię o wybuchu nuklearnym, ponieważ nie wykryto śladów promieniowania ani rudy uranu.


Pozostały dwie teorie: pochodzenie wulkaniczne lub meteoryt. Niestety, jak na razie w okolicach krateru nie znaleziono śladów meteorytu, a cały ten rejon uznawany jest za nieaktywny wulkanicznie - w promieniu tysięcy kilometrów nie ma wulkanów, nawet wygasłych.


Krater wygląda na stosunkowo nowy, naukowcy sądzą, że powstał 100-500 lat temu. Ale pojawiła się inna logiczna wersja. Incydent tunguski miał miejsce zaledwie 700 km stąd, a mimo wielkich zniszczeń na ziemi, nigdy nie odnaleziono meteorytu. Być może doleciał aż tutaj? Ocenia się, że meteoryt tunguski leciał z prędkością 70 km/s, to tylko kilkanaście sekund lotu do Orlego Gniazda. Wiek również się zgadza, wydarzenie miało miejsce w 1908 roku.


Niestety, ponownie tak dobrze zapowiadająca się teoria upadła, po pewnym czasie udało się precyzyjniej określić wiek tworu na podstawie pobliskiej roślinności. Okazało się, że krater ma 250 lat. Jeśli to jest faktycznie po meteorycie, to spadł on w połowie XVIII wieku, kiedy tereny te znajdowały się w granicach Imperium Rosyjskiego i nikt nie mieszkał w tajdze. Ten rejon zaczął być aktywnie badany dopiero 100 lat później, kiedy odnaleziono złoto.


Z badań wynika, że 100-150 metrów pod kraterem znajduje się jakiś obiekt. To "coś" ma nienormalnie wysoką zawartość żelaza i innych metali ferromagnetycznych. Dodatkowo pod kraterem znajdują się duże ilości wody. Jeśli krater powstał przez uderzenie meteorytu, to nie był to zwykły meteoryt, mógł to być super gęsty meteoryt kwarkowy lub inny super gęsty obiekt.


Co ciekawe, krater ciągle się zmienia. Powoli zmienia swój kształt i rozmiar - podnosi się i opada.


Eksperymentalnie dowiedziono, że pod kraterem znajduje się cylindryczny obiekt o długości około dziesięciu metrów. Tajemniczości dodaje fakt, że w pobliżu krateru drzewa rosną nadzwyczaj szybko. Coś podobnego miało miejsce w rejonie Czarnobyla... Ale tutaj nie ma promieniowania...


Badania krateru trwają, co rusz pojawiają się nowe teorie mające wyjaśnić jego pochodzenia, ale fakt pozostaje niezmienny - nikt nie wie co to jest i skąd się to wzięło.