List do banku pisany, część druga

T**** Bank Polska S.A,
Back Office / z ang. bekofis //
ul. Postępu (????) ****
02-*** Warszawa
na ręce: Anonim

Dzień dobry Anonimie,

(pisane dziś nad ranem, tj. dn. 07.10.2011 r.)
Wróciłem właśnie był z urlopowej wyprawy. Nie turbuj się zatem, wnet zaspokoję Twą i wzajemną ochotę rychłego widzenia, słyszenia, kontaktu.

W te pędy łapię za laptopową deskę i piszę, mimo dalekiej peregrynacji, wdzięczen losowi, że lepiej Ci już, nie słabujesz, pamiętasz, żyjesz; śpiesznie ślę więc ku Tobie radosną nowinę.
Niestety Ty przez swą nieruchawość, mimo otrzymywania sukcesywnie wysłanych do Ciebie mych fax i e-mail dzień po dniu po sobotę 24-tego Septembra Anno Domini, po dzień patronów zacnych a licznych jako to Tomiry, Gerarda, Teodora a takoż Roberta, naraziłeś się byłeś faktycznie, a i mnie mógłbyś takoż do szkody niejakiej, roamingiem ze szkocka zwanej, przy odbiorze Twych wieści przywieźć.

Miły Anonimie, poniosłeś zatem zapewne byłeś nadzwyczajne expensa wysyłanych pilnie swych media-gońców eterem za mną w świat daleki (a obciążające nie daj Bóg żywym groszem trzos Twój, lubo Pan Twój niecnota i liczykrupa wymógł był ci uiścić może pilnie quantum za wieści i gońców z osobistego Twego plastic-listka, wykwintnie tłoczonego), za połączenia zagraniczne za mną: 2x w dn.30.09 br, jak i 1x w dn.04.10 br.

Sorry Cię za to.

Zmierzałem ci ja onczas na extra wywczasy, dla złapania oddechu po rocznych trudach, przez miłe memu sercu dziatki z troski o mnie zaordynowane w prezencie.

Pędziłem ci ja chyżo, w licznej gromadzie, w sto koni, z trzema woźnicami na koźle na zmianę, ku bałkańskim, górskim siedzibom potomków hardego ludu, "Bułgarami" zacnie zwanymi; na tropikalny, mimo octobra, tygodniowy popas wedle wysokich szczytów gór Pirin.
Mknęliśmy tam przez Karpaty słowackie i siedmiogrodzkie, przeprawą dwukrotnie tam i nazad wielką ryczącą łodzią przez głęboką wodę, jak Dunaj szeroki, szlakiem kupców luksemburskich a takoż ottomańskich zmierzaliśmy dalej ku południu przez rozległe Płaniny, lasami kryte, przez skalistą Witoszę i pasmo Riły, ku szerokiej dolinie pomiędzy grodem imieniem św. Sofiji zwanym a wsią Kulata, na pograniczu z ziemiami Hellenów.

Onegdaj wróciłem się zatem, pełen energii a wypoczen.
Po relaksacji regularnej, kąpieli źródlanej, w kadzidlanych dymach mojego domostwa, a snutych przez białogłowy na powitanie, po oglądzie obejścia i obrządku zwierzyńca mego, po zliczeniu przychówku, gotów jestem.

Ave Anonimie, odezwę się.
Krzysztof XXXXXXXXXXXX