Co nam pozostało po naszych przodkach?

 Strach, złość i zimno to główne powody, dla których włos się jeży i optycznie zwiększa się objętość wspomnianego sierściucha. W drodze ewolucji straciliśmy (w każdym razie większość z nas) futro, ale pamiątka pozostała - gęsia skórka pojawi się na Twoim ciele np. wtedy, gdy podczas imprezy ktoś oznajmi Ci, że piwo się skończyło, a najbliższa stacja benzynowa jest zamknięta z powodu święta Matki Boskiej Potrójnie Pasteryzowanej.

Palce u nóg

Bezpowrotnie minęły czasy, kiedy mogliśmy sobie z gracją zawisnąć na gałęzi, trzymając się jej za pomocą naszej, całkiem chwytliwej, stopy. W tym momencie palce u nóg pomagają człowiekowi zachować równowagę podczas przemieszczania się w pozycji wyprostowanej. A właściwie najbardziej pomocnym jest tu nasz największy palec u stopy – okazuje się, że reszta jest już nam całkiem zbędna. 
Niestety, palców u nóg nie da się przedstawić na przykładzie cycków:(

Punkt Darwina

Większości kojarzy się to zapewne ze słynnymi nagrodami przyznawanymi za najbardziej idiotyczne kopnięcie w kalendarz. Punkt Darwina to taki mały guzek, znajdujący się na małżowinie usznej u 10,4% ludzi. Mimo że w przypadku człowieka nie pełni on już żadnej funkcji, to zwykło się uważać, że ta delikatna deformacja ucha pozwala większości ssakom lepiej wyłapywać dźwięki. 

Wyrostek robaczkowy

Ma najczęściej ok. 10 cm i można natknąć się na niego w rejonach dolnej części przewodu pokarmowego. Jako że często dochodzi do jego infekcji, niekiedy konieczny jest tu zabieg chirurgiczny. Tak czy inaczej – za cholerę nie wiemy do czego pierwotnie miał on służyć. Darwin sugerował, że wyrostek pomagał nam przyswajać celulozę zawartą w jedzeniu, którym niegdyś zwykliśmy się pożywiać, a jego szczątkowa obecność wynika z ewolucyjnego procesu, w wyniku którego organ ten ostatecznie przestanie istnieć. 
Wygląda jednak na to, że Darwin się pomylił – ostatnie badania dowodzą tego, że wyrostek służyć może jako miejsce tworzenia się, potrzebnej do szybkiego przywrócenia sprawności jelit (np. po biegunce), flory bakteryjnej.

Trzynasta para żeber

Tu delikatnie podliżemy się kreacjonistom - to dzięki trzynastej parze żeber istnieją kobiety. Według żydowskiej tradycji, biblijna Ewa została stworzona z jednej z tych właśnie kości wyrwanej przez Boga całkiem zaskoczonemu Adamowi. Tak czy inaczej, o ile najbliżsi zwierzęcy kuzyni mogą pochwalić się pełnym zestawem żeber, to już człowiek ma ich zaledwie dwanaście par. Jeśli doliczysz się w swoim ciele dodatkowej, może to oznaczać, że jesteś szympansem, albo też, że należysz do grupy 1% szczęśliwców, którzy pomimo całkiem ludzkiej fizjonomii, dostali od natury taki właśnie prezent.

Trzecia powieka (migotka)

Kolejna rzecz, którą możesz zaobserwować u Twojego kota. Trzecia powieka to najczęściej przezroczysta błona, która ma funkcję ochronną oraz dodatkowo nawilża gałkę oczną. Jeśli przylepisz się do lustra i przyjrzysz się wewnętrznemu kątowi swojego oka, to bez problemu znajdziesz pozostałość po migotce. Nie będziemy odpowiadać na pytania typu „Znalazłem swoją trzecią powiekę. Czemu ona nie działa?”

Ząb mądrości

Kiedyś żarliśmy więcej roślin – wymagały one solidnego przeżucia. Dlatego też szczęki naszych praprzodków były nieco bardziej wydatne (taką tendencję można zaobserwować u zawodowych kulturystek – ale to nie wynika z ich zamiłowania do zieleniny) i zaopatrzone w dodatkowe zęby trzonowe. Dieta się zmieniła i natura uznała, że warto by zredukować nieco rozmiary naszych twarzy. Dzięki temu człowiecze oblicza nie przypominają dziś skrzyżowania koparki z buldożerem. Niektórym ludziom nie rosną już dodatkowe zęby, reszta niestety musi w dalszym ciągu znosić niewygody związane z wyrzynaniem się tych dodatkowych, całkiem niepotrzebnych nam do życia, elementów naszego ciała.

Dodatkowe mięśnie ucha

Weź za przykład swojego kota, którego uszy działają niczym całkiem sprawny radar wojskowy (szczególnie wtedy, gdy ktoś z osiedla obok otwiera puszkę Łiskota). My też jesteśmy zaopatrzeni w teoretycznie pozwalające nam wykonywać najbardziej nieprawdopodobne uszne ewolucje mięśnie. Problem jednak w tym, że są one tak słabe, że jedynym dowodem ich funkcjonalności jest delikatnie zauważalne „strzyżenie uchem”, które to można dostrzec u co bardziej ciekawskich staruszek (tych samych, co to spędzają większość swego życia „wisząc” w oknie i oglądając telenowelę „O jak osiedle”).

Kość ogonowa

Jak wiadomo, ogony posiadają głównie co bardziej zatrzymani w ewolucji dresiarze, którzy nie siedzą na drzewach tylko i wyłącznie dlatego, że trudniej tam o kogoś, komu można by dać wpi**dol. Tymczasem każdy z nas posiada pamiątkę po czasach, kiedy to ogon pomagał nam zachować równowagę podczas naszych wędrówek na czterech kończynach. Owa pamiątka składa się najczęściej z czterech kręgów i dziewięciu mięśni. Mimo że jest to pozostałość całkiem szczątkowa, to zdarzają się przypadki kiedy dziecko rodzi się z całkiem pokaźnym ogonem. Tutaj przykład bobasa z Indii, który dzięki kaprysowi natury trafił do Księgi Rekordów Guinnessa:

Źródła: 1, 2, 3, 4