Pierogowa historia z kobietą w tle

Siedząca sama przy stoliku obok wyjścia młodsza kobieta, z oczami jak spodki obserwowała cały przebieg sytuacji.
Kiedy "księżniczki" odniosły do okienka swoje talerze i wyszły, kobieta patrzyła na mnie wzrokiem, w którym zauważyłem podziw i triumf jednocześnie.
W tym momencie pani zza lady rzuciła hasło:
- Pierogi dla pana!
Zjadłem jak zwykle ze smakiem, odniosłem talerz, ubrałem się i wychodząc spojrzałem na panią, która tak mnie podziwiała.
Lekko przechyliła się w moją stronę z miną, która świadczyła, że chce mi coś powiedzieć na ucho.
Podszedłem, nachyliłem się i słyszę:
- Ja panu mogę dać swój adres.
Prąd mi przeleciał po grzbiecie i zdołałem tylko łykając ślinę szepnąć:
- Wystarczy numer telefonu!

I tu kończy się pierwsza część historii. Normalnie by się zakończyła, ale za namową forumowiczów Samorodek postanowił wykorzystać zdobyty numer telefonu i zadzwonił do niej.

Zadzwoniłem wieczorem pod numer, który mi dała w barze.
Przyznam, że biłem się z myślami jaka będzie jej reakcja.
Zastanawiałem się też czy numer, który mi dała nie jest do kogoś innego?
Kiedy usłyszałem w słuchawce jej głos, napięcie opadło.
- Słucham!
- Dobry wieczór!... Nieznajomy z baru się kłania!
- Jednak pan zadzwonił?
- Skoro zdecydowała się pani dać mi numer, to dzwonię!
- Już panu wszystko wyjaśnię!... Widząc w barze, jaki pan był chętny do odnoszenia talerzy do domu tamtym kobietom, pomyślalam sobie, że taki mężczyzna jest mi potrzebny!
- Cieszę się bardzo, że docenia pani takie zalety u mężczyzn!
- Tak!... Bo widzi pan ja już od kilku dni szukam jakiegoś mężczyzny, który mógłby znieść mojej babci, dwie tony węgla do piwnicy.
Poczułem się w sekundzie jak balon, który opadł na grzbiet jeża.
W uszach słyszałem bicie własnego serca, a nic mi nie przychodziło do głowy żeby odpowiedzieć.
- Halo!... Jest pan tam?
- Jestem... Jestem... I tak się zastanawiam czy przy moich korzonkach dam sobie radę?
Po chwili dodaję:
- Bo sama pani rozumie, talerze jednak są lżejsze!
Usłyszałem tylko w słuchawce:
- Następny!
Słuchając przez chwilę dźwięku odłożonej słuchawki, zastanawiałem się co ja w jej oczach w barze widziałem?
To już chyba nie te same oczy co dawniej!