Moja córka wróciła dziś po trzech dniach niebyty do domu. Nie to, że mam o to pretensje. Ma 23 lata. Jest inteligentna. Studiuje i pracuje jednocześnie. Nawet jak znika to się nie martwię, że coś złego się stało bo to jest naprawdę mądra dziewczyna. Ale nigdy nie wiem czy przyjdzie na śniadanie, czy obiad. Planuje więc zawsze tak zakupy jakby miała wpaść i się najeść. Niestety z powodu jej braku zebrało się trochę pieczywa. Zwykłe kajzerki po 0,29 zł. Najstarsze odłożyłem do suszenia i starcia. Zostały z wczoraj i świeże z dziś. Córka wpada głodna. Żona smaży jajka i bekon dla syna. Pyta się córki, czy też zje. Córka mówi, że tak. I wtedy poprosiłem córkę żeby zjadła wczorajsze bułki, bo specjalnie kupowałem więcej dla niej i nie chce ich odkładać do suszenia. I wiecie co usłyszałem? "Pierdol się. Nie będę jadła starych bułek. Mam cię w dupie chuju. W ogóle nie będę jadła." Odwróciła się i poszła do swojego pokoju.

Jutro jak tylko wyjdzie do pracy zmienię zamki. Niech sobie radzi sama.

Sorry, no offence, ale od razu rzuciło mi się po samym tytule wątku
https://www.youtube.com/watch?v=wq16FaZC1pA

I mówisz, że jest naprawdę mądrą dziewczyną?
Rzeczywiście.



Nie czekałabym do jutra. Wykopałabym już dziś.

cicha woda

:agraba
Daj jej kilka dni na znalezienie nowego lokum i poproś o zwrot kluczy. Będzie znacznie lepiej i taniej. Przy takim rozwiązaniu, jakie w gniewie przyszło Ci do głowy, możesz kiedyś, żałować swojego postępowania. Prześpij się z tym problemem i rano może nieco ochłoniesz, choć sam bym się mocno zdenerwował, gdybym usłyszał takie słowa od córki, której wiek sugeruje, że powinna być rozsądniejsza.

Nooo...inteligencja aż bije po oczach. Skąd się tacy ludzie biorą?

W sensie takie córki.

Z resztą też samobójczo zamieszkałam na pół roku w domu rodzinnym w wieku dwudziestu kilku lat. Kolorowo nie było, bo jakaś niezależność się przez lata włączyła, ale miałam tyle przyzwoitości, żeby zadzwonić, że mnie nie będzie na obiad, żeby nie gotowali, albo że nie wrócę na noc i żeby się nie martwili.

:agraba

Zszokowało mnie takie zachowanie dziecka - straszne!
Gdzieś popełniliście błąd w wychowaniu i to chyba niejeden, ale już dwa widzę - zbyt rozpieściliście ją - nadskakujecie za bardzo. Taka dorosła pannica jedzenie może robić sobie sama z tego, co jest w domu, a jak jej brakuje świeżego pieczywa, to niech idzie sobie kupić i to za własne pieniążki, a drugie, to nie nauczyliście jej szacunku dla rodzica.

Chyba kur*a jesteście je*nięci, żeby 23 letnie dzieci, obecnie, nazywać dorosłymi To jest TO pokolenie. Mają wy*ebane na wszystko. I szacun dla Kaab za to co napisała, ale jak znam życie- jako matka pierwsza by jej przebaczyła, a może nawet doszukiwała winy ojca... Mamusie są kochane.

Jednak sądzę, że mimo wszystko to kolejna prowokacja na JM. ŻADNE dziecko nie może być aż tak głupie. A jeżeli jest inaczej to współczuję :agraba. Nic nie rób, ale też nie myśl o jej potrzebach. Niech zatroszczy się sama o siebie. Jutro sama Cię przeprosi.

:kaab jaką psychoanalizę dostałaś. Psycholodzy męczą się godzinami a tu szast-prast i po krzyku

Chyba znamy inne definicje niektórych pojęć.

Idź delikatnie zapukaj do pokoju i przeproś za swoje zachowanie. Że trochę nie pomyślałeś i w ogólę trochę zakręcony... I wtedy sprzedaj zaległego liścia.

:rosolzkurwielu, nie bardzo wiem co Ci odpisać.
Nie będę Cię przekonywać, bo to nie o to chodzi. Sama wiem, jestem pewna, jak postąpiłabym, gdyby moja córka odezwała się w ten sposób do mnie. I ona też wie
Chociaż jednak mam nadzieję, że wychowałam ją na tyle dobrze, że nie przyszłoby jej do głowy w ten sposób odezwać się do mnie.
Tak samo jak mnie nigdy nie przyszłoby do głowy odezwać się do swoich rodziców takimi słowami.

:gogosiek - sądzisz, że mogę już zaprzestać spotkań z nimi?

:djbanan Chyba nie namawiasz go do przemocy? Przecież jak taka mądra dziewczyna to on zaraz skończy z wyrokiem.

:kaab a to zależy. Przystojny?

:kaab
Bardziej chodziło mi o to, jakby zareagowała mamusia, gdy córka tak odzywa się do ojca. No, może ulotny był ten kontekst. Zresztą jestem ciekaw reakcji żony autora tego wpisu na taką sytuację.

:rosolzkurwielu, a to sori. Nie załapałam
Nie wiem jak matka córki :agraba zareagowała, mogę przewidzieć tylko swoją reakcję. I byłaby ona identyczna z tą, gdybym to ja usłyszała takie słowa.


:gogosiek, no nawet. Tylko strasznie naciska, żebym cały czas do niego mówiła. A przecież kto jak kto, ale Ty wiesz jak bardzo małomówna jestem

:kaab ładny masz głos, trudno się chłopu dziwić

Może wracając do domu uderzyła się w głowę i mózg jej wypadł?
Jaki smutek, 23 lata zmarnowane - jak krew w piach.

zawsze mozna oddac bojownikom :kristofin albo :przechera czy :kakagonzalez

nie wierze...

slyszalem, ze podobno w niektorych domach sie czasem przeklina w rodzinie - ale jakos w moim otoczeniu to bylo niezwykle rzadkie zjawisko, a i to raczej w komentarzach ogolnych do zycia, badz kawalach miesnych.

ze o tym jak i do kogo kierowane byly slowa, to juz nie wspomne.

wierze

Jedno jest pewne, młodych dziewczyn nie trzeba karmić starymi bułkami

:rosolzkurwielu Liść ogarniający to nie przemoc, tak samo jak przetrzeźwieniowy.

Swoją drogą nikt nie zwrócił uwagi; jak można pożałować 30 groszy, żeby bułka się nie zmarnowała i dawać dziecku starą ?
W takiej sytuacji sam bym wstał od stołu, na pewno bez takich wulgaryzmów, bo jednak są nieadekwatne, ale za posiłek bym podziękował.

Myślę, że nie chodzi o wartość tych bułek, ale o całokształt sytuacji. Gość nie wiedząc kiedy księżniczka zawita, cały czas bierze pod uwagę jej potrzeby, i chce dla niej jak najlepiej - patrz świeże bułeczki codziennie.
29 groszy to sprawa wtórna, niektóre wylewające rzeki mają źródła kilka tysięcy kilometrów wcześniej.

:czary_mary mnie nauczono nie marnować chleba. Za każdym razem, kiedy wyrzucam choćby pół kromki, coś się we mnie burzy i myśli, co by tu jeszcze można z tym chlebem zrobić. Chleb z dnia poprzedniego jest jak najbardziej do spożycia. Kto marudzi na jednodniowy chleb powinien zdecydowanie przez jakiś czas mieć trudności ze skleceniem śniadania i obiadu, na przykład siedząc na własnym garnuszku i zastanawiając się, czy zapłacić za światło, czy za zakupy.

To nie jest kwestia 30 groszy, tylko szacunku do osoby, która stawia ci posiłek przed nosem.

:oiko nie zrozumiałaś; mnie też uczono nie wyrzucać chleba, stare bułki odkładam do wysuszenia, a dzieciom zawsze dawałem świeże pieczywo; starsze to ewentualnie sam zjadłem. Czujesz różnicę ?

:czary_mary czuję, chociaż już nie popieram. Oczywiście każdy z nas ma własny rozum i postępuje jak uważa, ale ja fazę "wszystko co lepsze i od gęby se odjąć, byle dla dziecka było" mam juz raczej za sobą. Nie żyjemy w czasach, gdzie powszechnie panuje głód i żeby wykarmić dziecko matka czy ojciec muszą sobie od ust odjąć, żeby dzieciak miał szansę na przeżycie.
To prawda, że prawie wszyscy mamy tendencję do rozpieszczania maluchów i dogadzania im we wszystkim, łącznie z jedzeniem, ale z mojego doświadczenia wyciągnęłam wnioski, że nie jest to dobra postawa dla przyszłości dziecka. Jeśli na deser jest jedno jabłko, bo z jakiegoś powodu nie zrobiłam zakupów, to to jabłko jest dzielone na wszystkich obiadujących. Jeśli porcja lodów jest niewielka, to każdy dostanie po parę łyżek i nikomu korona z głowy nie spadnie, jeśli nie do końca opcha się słodkościami. Jeśli jest pięć wczorajszych bułek i trzy dzisiejsze, to nikt sobie zębów nie połamie na wczorajszym pieczywie i najpierw kończy sie starsze. Owszem, nadal czasem rezygnuję z czegoś na rzecz dziecka (częściej mąż), ale już nie jest to regułą. Ważne, że w domu zaczęła panować świadomość, że ofiarowanie lepszej rzeczy dla dziecka nie jest przymusem, ale dobrą wolą rodzica i wcale nie jest rzeczą normalną i naturalną poświęcenie tam, gdzie wcale nie jest ono konieczne.