Witam!
PRZEWODNIK DO OZNACZANIA TYPKA ZMOTORYZOWANEGO NA POLSKICH DROGACH SIĘ PANOSZĄCEGO
Sklasyfikowaniem otaczającego nas świata istot żywych zajmowało się już wielu uczonych. Wszystkie systematyki nie objęły jednak swym zasięgiem kilku typów z rzędu istot człekopodobnych (Homo nibytosapiens). Bazując na zasadach "Przewodnika do oznaczania roślin w Polsce dziko rosnących", słynnego dzieła profesora Józefa Rostafińskiego, podjąłem próbę sklasyfikowania "Typka zmotoryzowanego" (Typus motorismus) na Polskich drogach dziko się panoszącego. Sądzę, że w ten sposób uzupełniona zostanie jedna z luk w tej dziedzinie nauki.
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA TYPKA ZMOTORYZOWANEGO
Typus motorismus obejmuje wszystkich osobników wyróżniających się wśród człekopodobnych posiadaniem własnego środka transportu, czyli jakiegokolwiek pojazdu. Przy czym rodzaj, wielkość i wartość pojazdu nie mają większego znaczenia dla wyróżnienia gatunku typka zmotoryzowanego. Przedstawiciele tego typu dzielą się na gromady (divisiones), następnie rodziny (familiae) a te z kolei na gatunki (species).
GROMADY:
A. Gromada normalnych (Divisio szaracus) - charakteryzuje się tym, że inni osobnicy na widok przedstawicieli tej gromady nie reagują ani gniewem, ani śmiechem, ani jakimś specjalnym zainteresowaniem.
B. Gromada nienormalnych (Divisio extravagandus) - na widok przedstawiciela tej gromady inni osobnicy reagują emocjonalnie. Przedstawiciele gromady A. są mało widoczni, nieproźni, nieszkodliwi, obojętni dla otoczenia i świata istot żywych. Natomiast osobnicy
gromady B., mimo że mniej pożądani, obecni są na każdym kroku. Z racji ich szczególnej szkodliwości powinni być dokładniej sklasyfikowani. I właśnie ta gromadą dzisiaj się zajmiemy.
UWAGA: Granica między obu gromadami jest mało wyraźna i płynna - szaracus może w każdej chwili stać się extravagandusem i odwrotnie.
Gromada nienormalnych dzieli się na cztery rodziny:
- rajdowców
- piratów
- raczkujących
- podróżników
Oto krótkie charakterystyki tych rodzin, oraz wykaz niektórych, najpospolitszych gatunków.
1. RODZINA RAJDOWCÓW (Montecarlus urojonus)
Należą do niej osobnicy, którzy zazwyczaj poruszają się o wiele za szybko, szybciej niż inni, ze szczególną brawurą i ryzykiem. Na zakręcie wydają przeraźliwe odgłosy. Lubują się w gwałtownych przyspieszeniach i hamowaniach. Zwyczajowo nie reagują na dawane znaki. Nie zważają na nic co ich otacza. Rodzinie tej grozi zagłada. Wiele tu gatunków wymierających, czasami dość licznie (np. w czasie weekendów). Zanim same wyginą, najlepiej przetrzymywać je w odosobnieniu. Nie podlegają żadnej ochronie. W zasadzie przez cały rok powinny być tępione.
Gatunki:
Poruszający się zawsze za szybko bystrzak pospolity (Zaivaniacus vulgaris)
Również za szybki, ale na oczach gapiów bystrzak showman (Zaivaniacus vulgaris)
Ostro jeżdżący na zakrętach wirażyk piskliwy (Hukus nabocus)
Malujący na drzwiach numer rajdowy numerek lepszy (Numero alezero)
Trzaskający efektownie z tłumika haubica wredna (viva adekawka)
Szpanujący w modnym wozie sportowym zrywus olala (Cupe wdupe)
Ujeżdżający kabriolety lub buggy odkrywka (Szpanus topless)
Przerobił syrenkę i myśli że ma escorta marzyciel (Prima aprillis)
Chwalący się, gdzie to nie startował, jakie miejsca zajmował fanfaron (Banialucus)
Wydający przeraźliwe odgłosy przy hamowaniu i na zakrętach wyjec szkaradny (Piscator szcaradus)
2. RODZINA PIRATÓW (Piratus arogantis)
Do tej rodziny należą osobnicy szczególnie szkodliwi. Nie widzą nic oprócz siebie. Nagminnie naruszają wszelkie reguły panujące w świecie istot żywych. Zazwyczaj każdemu ich działaniu towarzyszy harda, zawzięta mina. Czasami są trudno uchwytni. Jest to także wymierająca gromada. Jednak zanim się sama unicestwi spowoduje niestety znaczne ubytki w innych typach istot żywych. Nie podlegają ochronie w żadnym miejscu i czasie. Należy je tępić zawsze i wszędzie.
Gatunki:
Nie zważający na żadne znaki zakazy, nakazy:
a) nieświadomie głuptak pospolity (Autotumaniensis vulgaris)
b) świadomie ślepiec szkaradny (Prosto nachama)
Jeżdżący na bańce gazownik pospolity (Bestia alcoholicus)
Specjalnie chlapiący innych chlaptus zajadły (Bĺotus anonimus)
Jeżdżący po trawnikach, skwerach ciołek polny (Monstrum clombus)
Specjalnie zajeżdżający innym drogę zaślepka nagła (Raptus nabocus)
Blokujący wyjazdy z parkingów żywopłot (Blocus bezpardonus)
Mrugający światłami na wolniejszych migacz paskudny (Helios mrugatus)
Pirat rodzaju żeńskiego wypłoszka (Bestia babstullus)
3. RODZINA RACZKUJĄCYCH (Autobaboaseae)
Do tej gromady Należą osobnicy od niedawna zmotoryzowani. Są nieco wystraszeni, kurczowo trzymają się kierownicy. Czasami bywają bardzo niebezpieczni (np. gdy pomylą hamulec z gazem). Charakteryzują się niezdecydowaniem przy wykonywaniu różnych manewrów. Niedobrze, gdy czerpią wzory z osobników poprzednich rodzin. W ostatnich latach przybywa ich w naszym otoczeniu. Są specjalnie chronieni przed obśmiewaczami. W niedziele i święta warto ich unikać. Najlepiej w ogóle nie zbliżać się do nich bez potrzeby. O ile nie są zbyt szkodliwi podlegają ochronie, ale do czasu.
Gatunki:
Posiadający zupełnie świeże uprawnienia do prowadzenia pojazdu:
a) rodzaj żeński gąska zielona (Dama eksmachina)
b) rodzaj męski klarnet (Puson vulgaris)
Z dumą noszący zielony liść zielonka (Folium neptyk)
Kompletnie nie znający budowy pojazdu bezradnik totalny (Neptus apsolutus)
Unikający absolutnie lewoskrętów prawnik tajemny (Anus enigmaticus)
Unikający większych prędkości wołek powolny (Gapus dyrdum)
Raczkujący w ogromnej limuzynie titanic (Gigantus utopus)
Parkujący swój pojazd na innym tłuczek (Auto bumbum)
Taki któremu cała gałąź zielonych listków nie wystarczy bratek zsiniały (Chłopjakdąb nicwząb)
4. RODZINA PODRÓŻNIKÓW (Familiae turistica)
Wprawdzie wszyscy zmotoryzowani podróżują ale niektórzy osobnicy urządzają sobie szczególne wojaże. Nieco dziwne jest także zachowanie przedstawicieli tej rodziny w czasie podróży i potem w plenerze. Osobnicy należący do tej rodziny panoszą się bezkarnie. Podlegają tępieniu sezonowo.
Gatunki:
Jeżdżący po całym świecie bez celu smyk pospolity (Lazicus vulgaris)
Rozkładający swe manele w miejskich parkach tobołek polny (Gratus natravus)
Wożący za pojazdem przyczepę ciągownik (Manele nahaku)
Zabierający do pojazdu przygodną Lolę tulipan sprośny (Ladaco namaco)
Załatwiający się przy drodze na oczach innych sromotnik bezwstydny (Sicus bezpardonus)
Pozostawiający po sobie kupę śmieci, puszek, papierów arcydzięgiel
W zacisznym miejscu słuchający rozkręconego na cały regulator radia megafon piekielny (Bestia decybelus)
Powyższa systematyka nie obejmuje wszystkich gatunków, a może nawet rodzin, typka zmotoryzowanego. Poza wymienionymi może występować tysiące odmian nadających się do dalszej klasyfikacji i uzupełnienia powyższego przewodnika. Zamknięcie tego podstawowego klucza jest niemożliwe, ponieważ z dnia na dzień mogą pojawiać się nowe gatunki. Do uzupełnienia przewodnika konieczne byłyby wieloletnie badania i obserwacje. Wyszukiwanie nie ujętych tutaj odmian i nowych gatunków, ustalenie ich nazw, może być miłą rozrywką w czasie letnich urlopów.
PRZEWODNIK DO OZNACZANIA TYPKA ZMOTORYZOWANEGO NA POLSKICH DROGACH SIĘ PANOSZĄCEGO
Sklasyfikowaniem otaczającego nas świata istot żywych zajmowało się już wielu uczonych. Wszystkie systematyki nie objęły jednak swym zasięgiem kilku typów z rzędu istot człekopodobnych (Homo nibytosapiens). Bazując na zasadach "Przewodnika do oznaczania roślin w Polsce dziko rosnących", słynnego dzieła profesora Józefa Rostafińskiego, podjąłem próbę sklasyfikowania "Typka zmotoryzowanego" (Typus motorismus) na Polskich drogach dziko się panoszącego. Sądzę, że w ten sposób uzupełniona zostanie jedna z luk w tej dziedzinie nauki.
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA TYPKA ZMOTORYZOWANEGO
Typus motorismus obejmuje wszystkich osobników wyróżniających się wśród człekopodobnych posiadaniem własnego środka transportu, czyli jakiegokolwiek pojazdu. Przy czym rodzaj, wielkość i wartość pojazdu nie mają większego znaczenia dla wyróżnienia gatunku typka zmotoryzowanego. Przedstawiciele tego typu dzielą się na gromady (divisiones), następnie rodziny (familiae) a te z kolei na gatunki (species).
GROMADY:
A. Gromada normalnych (Divisio szaracus) - charakteryzuje się tym, że inni osobnicy na widok przedstawicieli tej gromady nie reagują ani gniewem, ani śmiechem, ani jakimś specjalnym zainteresowaniem.
B. Gromada nienormalnych (Divisio extravagandus) - na widok przedstawiciela tej gromady inni osobnicy reagują emocjonalnie. Przedstawiciele gromady A. są mało widoczni, nieproźni, nieszkodliwi, obojętni dla otoczenia i świata istot żywych. Natomiast osobnicy
gromady B., mimo że mniej pożądani, obecni są na każdym kroku. Z racji ich szczególnej szkodliwości powinni być dokładniej sklasyfikowani. I właśnie ta gromadą dzisiaj się zajmiemy.
UWAGA: Granica między obu gromadami jest mało wyraźna i płynna - szaracus może w każdej chwili stać się extravagandusem i odwrotnie.
Gromada nienormalnych dzieli się na cztery rodziny:
- rajdowców
- piratów
- raczkujących
- podróżników
Oto krótkie charakterystyki tych rodzin, oraz wykaz niektórych, najpospolitszych gatunków.
1. RODZINA RAJDOWCÓW (Montecarlus urojonus)
Należą do niej osobnicy, którzy zazwyczaj poruszają się o wiele za szybko, szybciej niż inni, ze szczególną brawurą i ryzykiem. Na zakręcie wydają przeraźliwe odgłosy. Lubują się w gwałtownych przyspieszeniach i hamowaniach. Zwyczajowo nie reagują na dawane znaki. Nie zważają na nic co ich otacza. Rodzinie tej grozi zagłada. Wiele tu gatunków wymierających, czasami dość licznie (np. w czasie weekendów). Zanim same wyginą, najlepiej przetrzymywać je w odosobnieniu. Nie podlegają żadnej ochronie. W zasadzie przez cały rok powinny być tępione.
Gatunki:
Poruszający się zawsze za szybko bystrzak pospolity (Zaivaniacus vulgaris)
Również za szybki, ale na oczach gapiów bystrzak showman (Zaivaniacus vulgaris)
Ostro jeżdżący na zakrętach wirażyk piskliwy (Hukus nabocus)
Malujący na drzwiach numer rajdowy numerek lepszy (Numero alezero)
Trzaskający efektownie z tłumika haubica wredna (viva adekawka)
Szpanujący w modnym wozie sportowym zrywus olala (Cupe wdupe)
Ujeżdżający kabriolety lub buggy odkrywka (Szpanus topless)
Przerobił syrenkę i myśli że ma escorta marzyciel (Prima aprillis)
Chwalący się, gdzie to nie startował, jakie miejsca zajmował fanfaron (Banialucus)
Wydający przeraźliwe odgłosy przy hamowaniu i na zakrętach wyjec szkaradny (Piscator szcaradus)
2. RODZINA PIRATÓW (Piratus arogantis)
Do tej rodziny należą osobnicy szczególnie szkodliwi. Nie widzą nic oprócz siebie. Nagminnie naruszają wszelkie reguły panujące w świecie istot żywych. Zazwyczaj każdemu ich działaniu towarzyszy harda, zawzięta mina. Czasami są trudno uchwytni. Jest to także wymierająca gromada. Jednak zanim się sama unicestwi spowoduje niestety znaczne ubytki w innych typach istot żywych. Nie podlegają ochronie w żadnym miejscu i czasie. Należy je tępić zawsze i wszędzie.
Gatunki:
Nie zważający na żadne znaki zakazy, nakazy:
a) nieświadomie głuptak pospolity (Autotumaniensis vulgaris)
b) świadomie ślepiec szkaradny (Prosto nachama)
Jeżdżący na bańce gazownik pospolity (Bestia alcoholicus)
Specjalnie chlapiący innych chlaptus zajadły (Bĺotus anonimus)
Jeżdżący po trawnikach, skwerach ciołek polny (Monstrum clombus)
Specjalnie zajeżdżający innym drogę zaślepka nagła (Raptus nabocus)
Blokujący wyjazdy z parkingów żywopłot (Blocus bezpardonus)
Mrugający światłami na wolniejszych migacz paskudny (Helios mrugatus)
Pirat rodzaju żeńskiego wypłoszka (Bestia babstullus)
3. RODZINA RACZKUJĄCYCH (Autobaboaseae)
Do tej gromady Należą osobnicy od niedawna zmotoryzowani. Są nieco wystraszeni, kurczowo trzymają się kierownicy. Czasami bywają bardzo niebezpieczni (np. gdy pomylą hamulec z gazem). Charakteryzują się niezdecydowaniem przy wykonywaniu różnych manewrów. Niedobrze, gdy czerpią wzory z osobników poprzednich rodzin. W ostatnich latach przybywa ich w naszym otoczeniu. Są specjalnie chronieni przed obśmiewaczami. W niedziele i święta warto ich unikać. Najlepiej w ogóle nie zbliżać się do nich bez potrzeby. O ile nie są zbyt szkodliwi podlegają ochronie, ale do czasu.
Gatunki:
Posiadający zupełnie świeże uprawnienia do prowadzenia pojazdu:
a) rodzaj żeński gąska zielona (Dama eksmachina)
b) rodzaj męski klarnet (Puson vulgaris)
Z dumą noszący zielony liść zielonka (Folium neptyk)
Kompletnie nie znający budowy pojazdu bezradnik totalny (Neptus apsolutus)
Unikający absolutnie lewoskrętów prawnik tajemny (Anus enigmaticus)
Unikający większych prędkości wołek powolny (Gapus dyrdum)
Raczkujący w ogromnej limuzynie titanic (Gigantus utopus)
Parkujący swój pojazd na innym tłuczek (Auto bumbum)
Taki któremu cała gałąź zielonych listków nie wystarczy bratek zsiniały (Chłopjakdąb nicwząb)
4. RODZINA PODRÓŻNIKÓW (Familiae turistica)
Wprawdzie wszyscy zmotoryzowani podróżują ale niektórzy osobnicy urządzają sobie szczególne wojaże. Nieco dziwne jest także zachowanie przedstawicieli tej rodziny w czasie podróży i potem w plenerze. Osobnicy należący do tej rodziny panoszą się bezkarnie. Podlegają tępieniu sezonowo.
Gatunki:
Jeżdżący po całym świecie bez celu smyk pospolity (Lazicus vulgaris)
Rozkładający swe manele w miejskich parkach tobołek polny (Gratus natravus)
Wożący za pojazdem przyczepę ciągownik (Manele nahaku)
Zabierający do pojazdu przygodną Lolę tulipan sprośny (Ladaco namaco)
Załatwiający się przy drodze na oczach innych sromotnik bezwstydny (Sicus bezpardonus)
Pozostawiający po sobie kupę śmieci, puszek, papierów arcydzięgiel
W zacisznym miejscu słuchający rozkręconego na cały regulator radia megafon piekielny (Bestia decybelus)
Powyższa systematyka nie obejmuje wszystkich gatunków, a może nawet rodzin, typka zmotoryzowanego. Poza wymienionymi może występować tysiące odmian nadających się do dalszej klasyfikacji i uzupełnienia powyższego przewodnika. Zamknięcie tego podstawowego klucza jest niemożliwe, ponieważ z dnia na dzień mogą pojawiać się nowe gatunki. Do uzupełnienia przewodnika konieczne byłyby wieloletnie badania i obserwacje. Wyszukiwanie nie ujętych tutaj odmian i nowych gatunków, ustalenie ich nazw, może być miłą rozrywką w czasie letnich urlopów.
