lat temu hoho.. siedzimy sobie z koleżanką na schodkach schroniska gdzieś w polskich górach, wieczór, świerszcze grają, owiewa nas ciepły wieczorny wietrzyk, nagle w tym błogim raju dało się słyszeć szybkie, rytmiczne "klap, klap, klap, klap...", w ślad za dźwiękiem zza rogu wybiegł osobnik odziany jedynie w białe slipy, roześmiany, dzierżący w dłoni flaszkę, biegnący z tą zdobyczą w niewiadomym kierunku.
I nagle jebuuuuuuuut... osobnik zrobił salto, upadł na krawężnik, przeturlał się... wstał cały zakrwawiony, z rozbitej czachy płynęła mu struga po brodzie, w obdartych kolanach można było dostrzec powbijane drobne kamyczki... popatrzył na siebie, na flaszkę...
-TO CUD, CUD, ONA JEST CAŁA!!!!

klap, klap, klap... i pobiegł dalej

W dawnych czasach przeżyłem podobną traumę. Działo się to jeszcze wtedy, kiedy na rynku panowały trudności ze zdobyciem alkoholu w normalnych sklepach a ja wracałem z akademika do domu na Sylwestra. Kumple dali mi kasę, żebym wpadł do Baltony i zakupił zapas "żytka z kłosem". Kupiłem 14 butelek (Baltona w Szczecinie - przy Medicusie) a że do autobusu miałem jeszcze prawie dwie godziny to wstąpiliśmy do kawiarni Uśmiech, która mieściła się piętro wyżej (wchodziło się po betonowych schodach zewnętrznych). Trochę się tam zasiedzieliśmy i trzeba było biec na dworzec. Jako że schody były oblodzone, odcinek z piętra na ulicę pokonałem klasycznym "jebudubu", trzymając przed sobą w wyciągniętej ręce plecak z drogocennym płynem. Złamałem wtedy rękę, skęciłem kostkę i ogólnie poobijałem łeb - ale żadna z butelek nie doznała kontuzji. To się nazywa poświęcenie...

maraton trzeźwości

Prawdziwi twardziele

Grunt to fachowe trzymanie cennych pakunków

no przeciez to zalkiem oczywiste, noga sie zrosnie, a wstyd przed kumplami, ze sie zbilo flaszke bedzie palil cale zycie

oba

jw.