https://wyborcza.pl/1,76842,10702306,Studiuj__dziecko__do_czterdziestki.html

przeczytawszy artykul, opadly mi rece

Mam 23 lata, 3 lata doświadczenia zawodowego, żadnych ukończonych studiów, wyrabiam PKB i utrzymuję ZUS

Spoko, nie wszyscy są tacy jak ci w artykule

Ich życie, ich wybór.
Za to mnie przeraża podejście rodziców. Forsa, mieszkania, zero zobowiązań.
Nie, nie. To tylko moja chora zazdrość.

Jestem na 4 roku i utrzymują mnie rodzice, którzy powtarzają, że mam się zająć nauką przede wszystkim. Za dwa lata pójdę na obowiązkowy staż, potem dostanę prawo wykonywania zawodu i pójdę na quazi-obowiązkową specjalizację. Znowu 6 lat stałej, pewnej, choć żenująco niskiej pensji.

13 lat studiowania

Mam 22 lata, półtora roku doświadczenia zawodowego, w tej chwili utrzymują mnie podatnicy mimo, że pracuję

To ja darmozjadem jestem strasznym... Zaczęłam pracować na początku 1. roku studiów II stopnia dopiero Za to na pełen etat, łącząc pracę ze studiami dziennymi

:tytezterefere Tatuujesz? Przekłuwasz? Czy inne bezbożne praktyki czynisz?

Popatrzmy, co opisani w artykule studiowali:

socjologia, stosunki międzynarodowe, marketing i zarządzanie, filozofię (doktorat), politologię, dziennikarstwo (jeśli dobrze rozumiem, to jedna również doktorat ?!), kulturoznawstwo, zarządzanie.

To wiele wyjaśnia.

A z innej beczki:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_Leon_Wi%C5%9Bniewski

"Janusz Leon Wiśniewski (ur. 18 sierpnia 1954 w Toruniu) naukowiec i pisarz polski, magister fizyki (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), magister ekonomii (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), doktor informatyki (Politechnika Warszawska), doktor habilitowany chemii (Politechnika Łódzka)"

no ja to w ogole, nie dosc, ze 6 lat studiow to jeszcze zagramanica i do pracy tez tu latalam przez 4 lata

A ja nic nie powiem. Nic. .

:prond pitolisz, co ma kierunek studiów do rzeczy? Studia humanistyczne niczym nie ustępują studiom ścisłym. A tu to raczej chodzi o charakter relacji dziecka z rodzicami.
Studiowałam socjologię, potem podyplomówka i fakt, że mieszkałam z rodzicami, ale na wszelkie sposoby starałam się zarabiać - ankiety, trochę prac dorywczych, potem się zaczęłam bawić handlem, miałam stypendium, na moje potrzeby mi starczało [to samo zresztą robiło 90% ludzi ode mnie z roku].
Więc korelacje wynalezione zostały przez Ciebie na siłę.

Poza tym, patrząc po znajomych to częściej ściślaki byli przez rodziców utrzymywani

:miss wiesz, że cię lubię ale pitolisz teraz strasznie w 95% przypadków human = brak pracy w zawodzie lub jakiejkolwiek pracy

Kto mówi o pracy w zawodzie? A to nie zawsze jest złe. Ja na przykład bardzo sobie to chwalę Ale i tak uważam, że gdyby nie moje studia ciężej byłoby mi robić to co robię, chociaż nie pracuję jako socjolog.
Humanistom jest jakby łatwiej dostosować się do różnej pracy, a ludzie po konkretnych kierunkach muszą szukać równie konkretnej pracy.

"patrząc po znajomych to częściej ściślaki byli przez rodziców utrzymywani" to zdanie odnosiło się do czasów studiów.

Łatwiej jest, kiedy nie każdy idący na studia będzie myślał o nich jak o czymś, co da mu pracę.
Taka filozofia - trzeba mieć nierówno pod sufitem, żeby liczyć, że po dyplomie pracodawcy padną do stóp. Ale jeśli ktoś idzie tam z pasji i wie, że poza tym musi pomyśleć o pracy wtedy

Ależ Wy pie*rdolicie

To jak się tak chwalimy to:

Mam 24 lata, zero lat doświadczenia zawodowego którego mógłbym potwierdzić papierkiem (za to 8 lat roboty w rodzinnym interesie ) i właśnie k***a siedzę i sprawdzam błędy w swojej magisterce

Czyli co, neopotyzm, unikanie podatków, zatrudniadnie nieletnich...

...prowadzenie obozu pracy

...faszyzm, antysemityzm...

No bez przesady
A tak serio. Jakoś nigdy nie miałem potrzeby pracy podczas studiów. Skupiałem się raczej na nauce i wchłanianiu jej. Tym bardziej idąc na magisterkę w całkiem innym kierunku gdzie dużo trzeba było nadrobić. Ale myślę, że było warto. Fajna specjalizacja (6 osób kończy), mało tych kierunków w kraju więc konkurencja mała na rynku pracy
Tylko jak wytłumaczyć potem pracodawcy, ze 24 lata i dziewica jeżeli chodzi o normalną pracę No ale od grudnia będzie trzeba zderzyć się z rzeczywistością i byle znaleźć coś w moim kierunku by nabrać praktyki w zawodzie

A coś ty w zasadzie skończył?

Systemy przemysłowe czasu rzeczywistego, czyli wszelkiego rodzaju sterowniki przemysłowe i wszystko w okół. Zabezpieczenia, wizualizacje (mgr właśnie zrobiłem z biblioteki, która umożliwia wizualizację danych ze sterownika np. przez przeglądarkę), sterowanie różnego rodzaju urządzeniami, programowanie sterowników, falowniki.

Zakolegowałeś się już ze Stuxnetem?

:miss_cappuccino
"Humanistom jest jakby łatwiej dostosować się do różnej pracy, a ludzie po konkretnych kierunkach muszą szukać równie konkretnej pracy. "

Sorry, . Po prostu częściej są zmuszani do "dostosowywania się". Ludzie po "konkretnym kierunku" szukają równie konkretnej pracy bo wtedy ich wykształcenie zwykle przekłada się na lepsze wynagrodzenie niż gdyby szukali "czegokolwiek" a w przeciwieństwie do absolwentów jakichś humanistycznych wynalazków mają sensowne szanse taką pracę znaleźć .

:prond dokładnie Ogólnie jak mi dziecko kiedyś powie, że chce studiować sztukę, historię sztuki, filozofię czy jakieś kulturoznawstwo to złotówki nie dołożę Wg mnie bezsensowne kierunki które są studiowane bardziej hobbystycznie niż by wykształcić pracownika. W ogóle najlepiej jakby państwo nie dotowało kierunków, które produkują bezrobotnych (weryfikacja na podstawie np. ankiety absolwentów czy też inną metodą).

Ja mam 22 lata, studiuję socjologię, pracuję od 4 lat, w 3 różnych miejscach pracy. Z grupy moich znajomych pracują trzy osoby z tak zwanego "humana" oraz jedna z polibudy. Pozostała polibuda, ekonomia oraz uniwerek z kierunków ścisłych się "óczy" oraz wyrabia swoją niezwykle silną pozycję na rynku pracy - czytaj, mam 25 lat, nigdy w życiu nie pracowałem, czy ktoś mnie przyjmie?

Ale doskonale zdaję sobie sprawę, że ktoś ma odwrotnie, i będąc na ścisłym kierunku studiów pracuje, a jego "humanistyczni znajomi" bimbają. Nie ma związku, kompletnie.

:chomicze "Mam 25 lat i jestem doktorem nauk ścisłych. Jaką pensję państwo proponują?"

a ja chcę kurna mechatronikę skończyć, ew. marketing i zarządzanie po tym, bo wydaje mi się to przydatne jakbym własną firmę chciał

mam 24 lata ocalałem..a to nie ten post
Absolutorium zrobiłem 2 lata temu.
Od 2 roku studiów zdobywałem doświadczenie zawodowe w jednym konkretnym kierunku - jako fotograf/operator/montażysta przy reklamach.
Zapierniczałem po szkoleniach( unikając tych płatnych )
zapierniczałem od poniedziałku do piątku montując wesela w soboty je nagrywając, a gdy ktoś robił spot to stałem choćby żeby trzymać kabelek od lamy.
Licencjat obroniłem w lipcu tego roku...bo skręciłem kolano i nie miałem co robić.
Dwa miesiące temu dostałem pracę w agencji reklamowej. Po miesiącu zrobili mnie szefem działu technicznego bo osoby po afit-cie miały mniejszą wiedzę i doświadczenie

Wykształcenie to strata czasu. Uczą cię tylko teorii. Często przestarzałej (kto na informatyce maił Pascala ręka do góry).
Chyba że chcesz być lekarzem, prawnikiem, nauczycielem.

Koszt studiów studenta dziennego przez 5 lat to ok 50.000zł, lekko licząc. Z perspektywy czasu wolałbym tę kasę zainwestować w otwarcie firmy (czytaj: stworzyć sobie samemu miejsce pracy) niż prze****ć.

Standardowo przytaczam przykłady ludzi którzy przychodzą do kancelarii mojego ojca prosząc o staż i na rozmowie się okazuje że ani wiedzy ani umiejętności(typu: jak napisać pozew).

rzekłem.