Wikipedia:
"Jimi Hendrix, właśc. James Marshall Hendrix (ur. 27 listopada 1942 w Seattle w stanie Waszyngton w USA, zm. 18 września 1970 w Londynie w Anglii) - amerykański gitarzysta, wokalista i kompozytor. W przeciągu niecałych czterech lat działalności zrewolucjonizował brzmienie i technikę gry na gitarze elektrycznej. Stał się też jedną z ikon kultury hipisowskiej. Po początkowym sukcesie w Europie zdobył rozgłos także w Stanach Zjednoczonych co nastąpiło po jego występie na Festiwalu w Monterey (1967). Później był gwiazdą Festiwalu Woodstock (1969).

Wypracował szereg unikalnych, nieznanych wcześniej technik gry na gitarze elektrycznej między innymi bardzo kreatywne wykorzystanie sprzężenia zwrotnego, mocno przesterowanych wzmacniaczy oraz zastosowanie szeregu elektronicznych efektów gitarowych. Największy wpływ na jego muzykę mieli artyści bluesowi w rodzaju B. B. Kinga, Muddy'ego Watersa, Howlin'a Wolfe'a, Alberta Kinga, Elmore Jamesa gitarzysty R&B i soulowego Curtisa Mayfielda, Steve Croppera jak i odrobiny jazzu. Jego ulubionym artystą był Bob Dylan, lubił też Roberta Johnsona i Buddy'ego Holly'ego.

Carlos Santana zasugerował że muzyka Hendrix'a mogła ulec wpływowi amerykańskiej kultury narodowej. Jako producent Hendrix naruszył także dotychczasowe zasady wykorzystywania studia nagraniowego. Był jednym z pierwszych którzy eksperymentowali z efektami stereofonicznymi i efektem nakładania się dźwięków. Działał w pewnym sensie na dwóch płaszczyznach, pierwsza to występy na scenie a druga to praca w studiu. Wprowadzał wiele innowacji wykorzystując w pełni możliwości ówczesnej techniki nagraniowej[potrzebne źródło].

Zdobył w swoim życiu wiele prestiżowych nagród muzycznych, był jednak dużo częściej nagradzany pośmiertnie. We wrześniu 1997 roku w jego dawnym miejscu zamieszkania przy Brook Street w Londynie została zainstalowana pamiątkowa tablica. W 1994 roku poświęcono mu gwiazdę w hollywoodzkiej alei sław (6627 Hollywood Blvd.). W 1992 roku został uhonorowany nagrodą Grammy Lifetime Achievement Award a w 2006 roku amerykańska wersja jego debiutanckiego albumu Are You Experienced? została wprowadzona do amerykańskiego narodowego rejestru nagrań. W 1992 i 2003 zajął 1 miejsce na liście 100 największych gitarzystów wszech czasów magazynu "Rolling Stone"[1][2]. W 1992 został wprowadzony do US Rock and Roll Hall of Fame[3] a w 2005 do UK Music Hall of Fame. Zajmuje 6 miejsce na liście najwybitniejszych muzyków w historii wg magazynu "Rolling Stone"[4]. Wydał trzy albumy studyjne Are You Experienced?, Axis: Bold as Love i Electric Ladyland, zajęły one kolejno 15[5], 82[6], 54[7] miejsce na liście 500 albumów wszech czasów wg magazynu "Rolling Stone". Płyta Are You Experienced? była wraz z płytą Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band zespołu The Beatles jedną z pierwszych i najważniejszych płyt koncepcyjnych w historii."

_____________________________________________________________
Oglądając kadry po festiwalowe przyszły mi do głowy myśli następujące (parafrazując słowa poety):
I ja tam byłem, nie jednego blanta skopciłem, masę piwa wywaliłem i pawia także puściłem, a co... niech se ptak polata na wolności trochę...