Wathgurthowe rozważania o niczym.

Zainspirowany tym dowcipem, a raczej jedną z odpowiedzi na niego, przedstawiam wstępny projekt Wielkiego Zderzacza Kaloryferów:

Nie, nie będzie to relacja z jakiejś przejażdżki, lecz kilka spostrzeżeń o tutejszych kierowcach.

Pierwszy tydzień był pełen atrakcji i roboty. Efektem tego jest między innymi opóźnienie pojawienia się tego wpisu, gdyż był on do połowy napisany już kilka dni temu, ale się przypadkiem skasował. Teraz mam nadzieję napisać go w całości :)

Norweski dziennik będzie, jak sądzę, cyklem wpisów związanych z moją emigracją. Dlaczego "jak sądzę"? Ano, dlatego, że pojęcia nie mam, na ile części starczy mi chęci i spostrzeżeń . Ponieważ jednak zamierzam osobno napisać za chwilę coś o pierwszych dniach tutaj, myślę, że określenie "cykl" ma szansę się wybronić.

Oto mam zaszczyt przedstawić cztery zdjątka dwóch robali :)

Wydawać by się mogło, że zawsze jest tak, że ktoś musi mieć źle, żeby ktoś inny mógł mieć dobrze. Tak to przynajmniej wygląda w kapitalizmie, komuna starała się nam wmówić, że wszyscy mamy jednakowo dobrze, choć sytuacja ogólnie nie odbiegała od normy. Są jednak sytuacje, kiedy wszyscy jednakowo przegrywają, nikt nie wygrywa. Jedną z takich sytuacji jest poruszanie się po mieście.

W życiu każdego stworzenia są "pierwsze razy". Dla człowieka jest to na przykład pierwszy krok, potem pierwszy szlug, pierwsze tanie wino, potem pierwsza klasa i tak dalej. Wśród innych potworów zamieszkujących naszą przeuroczą planetę również zdarzają się pierwsze razy. Dla ptaków jest to na przykład pierwszy lot, poprzedzony wyjściem z gniazda (nie dotyczy pingwinów, te latają samolotami, gdy są przewożone z jednego zoo do innego).

Fotki - jedna z wielu rzeczy, które lubię robić, choć nie umiem (jak śpiewanie)

czyli co :YourEvilTwin zrobił z mojego wierszydła.

Bo dawno nic na PL nie wylądowało z mojej tfurczości :)