Tym razem to jest moje konto...

...nie złamie ducha. Trochę go osłabi. Może na miesiące, lata, może nawet na krócej. Można wyciągnąć średnią z przeszłości, jednak co przypadek to inna historia. Może skończy się jak w książce?
A było to tak - kładłam się spać, jak to ostatnimi dniami oczywiście zbyt późno. Wolne. Wysypiałam się, więc noc nie dawała nagłego snu. Myślałam o każdym, kto tylko przyszedł mi na myśl i o sytuacjach, które miały miejsce. Czytałam fragmenty listów Tolkiena o miłości. Zbyt konserwatywne myślenie jak na dzisiejsze czasy. Ale ok, uznałam, że co obecnie myśli większość ludzi wcale nie musi być dobre czy szlachetne. Pominę co czytałam, zaś ostatecznie mnie olśniło w jednej kwestii. To zupełnie inne czasy na postrzeganie siebie i nam najbliższych. W końcu choć trochę pojęłam, dlaczego moje dotychczasowe związki tak tragicznie się kończyły. W dzisiejszych czasach jesteśmy nastawieni na SIEBIE. Skrajny egoizm i osiąganie własnych, często zbyt wygórowanych celów. Żyjemy dla siebie, nie dla innych. Kiedy płacząc, bo czułam zarówno miłość i odrzucenie nie rozumiałam, jak bardzo niedopasowane osoby pojawiły się na mojej drodze. Nie twierdzę, że jestem tą "dobrą", bo czuję, że wchodząc w związek potrafię przedłożyć dobro drugiej osoby nad swoje, ale twierdzę, że takie osoby jak ja są o wiele biedniejsze ze swoją wrażliwością, niż osoby które (nawet po trupach) dążą do spełnienia siebie. Tylko siebie. Może będąc z kimś kiedyś, będą po prostu po to aby nie być samemu, a może znajdą swoją prawdziwą "połówkę jabłka". K. by się pewnie oburzył, bo przecież najważniejsi jesteśmy my, jako sami dla siebie, ale kiedyś trzeba pojąć, że wiążąc się z kimś nie tylko jesteśmy z nim dla własnej przyjemności, ale niejako bierzemy także odpowiedzialność za drugą osobę, nawet gdyby nasze życie przy niej w większości nie było kolorowe. To uważam za miłość, trwanie choćby nie wiem co. W tym ja sama odnalazłabym szczęście, choć wielu wybrałoby chyba szukanie kogoś innego. I nie, nie wywyższam się. Cierpię sobie sama dla siebie, mimo wszystko kochając tego człowieka który chce być teraz sam. Kocham, i wiem, że jeszcze długo będzie mi ciężko, mimo zajęć czy spotkań z innymi ludźmi. Wiem jedno - chcę kiedyś WRESZCIE mieć swoją połówkę jabłka, a reszta... sama się ułoży i słońce już nigdy nie przestanie świecić... K.! Gdybyś to jednak czytał to nie myśl, że "wiem lepiej"! Jeżeli czujesz się lepiej tak, a nie inaczej, to na pewno jest to Twoja właściwa droga. Dużo mi dałeś i będę o tym pamiętać chyba do końca życia, szczególnie gdy ni stąd, ni zowąd pojawiłeś się na mojej ścieżce. Zarazem moja nadzieja jest jeszcze WIELKA.